Selam... Ben Beste hani şu okulun önünde rezil olan Soğan Beste .16 Yaşındayım ve bu yaşta hayatdan nefret ettim. Genellikle kitap okurum , çünkü kitaplar beni anlatır . Şarkı söyler , Müzik dinlerim, çünki müzikler benim dostumdur . Ben nasıl mı rezil oldum ? Neden mi böyle Alone'yim ? Hiç sormayın ... Ağlarım . -Zil Çalar- Buda kim ? Neden beni yalnızlığımla baş başa bırakmıyorsunuz ? Neden anlamıyorum ki ? Kendi kendime konuşurken kapıya doğru gidiyordum . Öyle çok uzak değil kapı . Ben öyle villalarda , iki katlı evlerde oturuyorum . Zengin değilim ben. Apartman dairesinde oturuyorum. Böle konuşa konuşa giderken . Kapıyı açtım . Bir anda mutlu oldum . Benim mutluluk kapsüllerim gelmiş. Bulut ve Güneşim gelmiş . Canım ikizlerim gelmiş . İkisininde birden boynuna atladım . Onlarda bana karşılık verdi. Onlardan ayrıldığımda dikkatimi sırtlarında ki çekti . Tam onlara çantaların ne olduğunu soracaktım ki Bulut lafa atladı :
-Bugün pazartesi Beste sen hala hazır
değilmisin ?!?Söylediği ilk cümle beynim de yankılandı
"Bugün Pazartesi ×4"
-Ne Bugün pazartesi mi ?!? diye bağırmaya başladım. Hemen odama gidip dolapdan bir kaç kıyafet çıkarıp hemen giymeye başladım . 25 saniye sonra hazırdım . Çantamı alıp içine para ve anahtar koydum . Su almayıda ihmal etmedim . Bi şişe bulup içine su koydum . Boşboşuna suya paramı vercem. Heh . Tam evden çıkarken iki çift gözün bende olduğunu farkettim . Onlara "Gelin hadi geç kalıcaz" bakışı attım . Onlar bakış atmada hemen yanıma geldiler . Birlikte koşarak apartmandan çıktık . Ve okulun yolunu tuttuk . Ne yazık ki Lisedeyim ve Lisemiz çok kötü . Zenginler Lisesi . Benide ikizler kayıt ettirdi . Onları çok seviyordum .
●○●○●○●○●○●○●
İşte okula varmıştık . Okulun bahçesine girdiğimizde tüm gözler bize çevrildi . Bilin bakalım niye . Fakir ve Ukala en önemliside Soğan Beste geldi . Herkez bana acı bir gözle bakıyordu . Önüme bakmadan yürüyordum biri bana dokunsa içimi hemen boşalacaktım . Küfür vs. Çok ağır şeyler söylerdim . Olamaz! Şom ağzımı açmamalıydım . Ne oldu söyleyeyim . Biriyle çarpıştım ve halada yerdeyim . Çocuk da yerde aslında ama . Hemen yerden kalktım . Herkez bize bakıyordu. Çocuğa elimi uzattım . Bana baktı . Yeşil gözleri ve gamzeleri ile bana baktı ve birden elimi itti . Hey bunun derdi ne ?!?! Ona anlamamışcasına bakarken birden konuşmaya başladı :
-Hey sen şu fakir Soğan Beste olmalısın değil mi ? diye söylendi
-Bundan sanane .
-Annem fakirlerle konuşma dedide çekilirmisin ?
-Demek hala annenle yaşıyorsun yazık sana süt çocuğu ve buyur süt çocuğu . Son cümleyi bastırarak söyledim . İkimizde kızgınca birbirimize bakıyorduk. En sonunda omzuma çarparak gitti . Arkasından laf söylemeyi unutmadım :-Süt çocuğu acıyacağınımı sandın ? Hiç acımadı bil istedim . Diye arkasından bağırdım . Bana sinirlice baktı . Ben de sınıfıma gidecektim . Herkes bize bakıyordu . Hem de ağızları açık bir şekilde . Hayır anlamıyorum ne var . Okulun içine girdim . Hiçbir şey olmamış gibi . Sınıfıma girdim . Boş bir sıraya oturdum . Sınıfın dolmasını beklerken yanıma ikizler geldi :
-Neredesin sen yarımsaattir seni arıyoruz hem o kavga da neydi sen aklını mı kaçırdın ?!? . diye konuştu Güneş .
-Hadi ama abartmayın sadece küçük bir kavga oldu bitti tamam mı kapat artık şu konuyu .
-Kapatalım mı ? Sen delimisin ? O kavga ettiğin çocuğun kim olduğunu biliyormusun ? -Hayır bilmem gereklimi ? diye sıkkınca konuştum .
-Evet bilmek zorundasın . O okul müdürünün yiğeni .Son dediği cümle ile ben yıkıldım . Ama hala umrumda dahi değil . Ne yapabilir ki ? Heh .
-Okuldan attırır .
-Sesli mi düşündüm ?
-Evet.
-Şimdi ne olacak
-Özür dileyeceksin
-Asla
-Okuldan mı atılmak istiyorsun ?
-Atılmayı tercih ederim .Diyerek okulun bahçesine doğru ilerledim . Güneş fazla abartıyordu . Tam bahçeye çıktım . Arkadan Güneş bağırmaya başladı .
-Okuldan atılmayı mı göze alıyorsun ? Delirdin mi ? . Diye bağırıyordu bahçenin tam ortasına gelmiş onu takmıyordum .
-Ondan özür dilemelisin . Dedi çocuğu işaret ederek . Ona döndüm ve bağırdım .
-Ben o çocuktan özür dilemiyeceğim tamam mı ? Hem okuldan atılmak umurumda dahi değil . Hayatım zaten mahvoldu . Ben asla kimseden özür dilemeyeceğim. Anladın mı ?
Ben çok anlaşılır konuştum . Dedim . Nedense ağlıyorum . Sinirim bozuldu . Herkez bize bakıyordu . Rezil Oldum . Herkez bana bakıyordu. Acır gözlerle . Birden kendimde olmadan bağırdım .-Gördünüz ne kadar aciz ve fakir olduğumu .
Bu benim suçum değil. Böyle çirkin olmak benim suçum değil . -Çantasını atar - Herşey sizin olsun ama birinin gururunu asla incitmeyin.●○●○●○●○●○●○●○●○●
Bu ilk olmasada silmediğim tek hikayeydi inş. Beğenirsiniz uzun olmasada idare eder . Okuyan ve beğenen herkeze teşekkürler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalk Kız Soğan Doğra (Hiley FanFic.)
FanfictionBen hani şu bazı kişiler yüzünden hayatı mahvolan !.. Hani ölmek isteyen. Ama arkasında bırakacaklarına üzülen Beste !.. Kendi için değilde hayatı başka insanlar için yaşayan. Soğan Beste !..