Zümrüdüanka ve albatros

Zümrüdüanka ve albatrod

zümrüdü anka kuşu öleceğini hissetiği an kendisine ağacın kuru dalarından yuva yapar ve hiçbir zaman ne olduğu bilinmeyen bir sıvıyla kaplar yuvanın içinde ölümü bekler taki güneş bütün görkemiyle gökyüzüne çıktığı zaman bütün daları yakıp kavurur ve zümrüdü anka yuvanın içinde ölür. Zümrüdüankalar küllerinden tekrar doğarlar aşkda öyledir küllerinden tekrar doğmaktır onlarında küllerinden doğma zamanı 1 sene sonraymış.
Sanem 1 sene sonra ilk defa canı görmüştü.Can sanemi gördüğü zaman aslında görmekten önce kokusunu duydu diyebiliriz.
Bir an için hiç bişey söylemediler

S: ne işin var burada?
C: beni babam çağırdı.Peki iyi misin?

S: iyi değilim ama Gidersen çok daha iyi olurum.

Can sustu
Sanemde gitti

Sanem denizin yanına gitti.
S: deniz can geldi napıcam ben bittim allahım lütfen beni buracıkta canımı al.
D: hayır ölmek yok yüzleşmek var
S:  nasıl daha adamın yüzüne bakamıyorum konuşamıyorum hem bunları ben bir şekilde yağtım diyelim aşık olursam işte ben bundan korkuyorum ya beni terk edip tekrar giderse işte ben asıl bundan korkuyorum.
D: üfff niye gelmişki bu buraya bak yine seni üzüyo defolup gitsin.
S:(cana bakarak) hayır gitmesin ben belki onunla konuşamıyorum ama bana bakması yetiyo burda kalsın ben ona bakıyım o bana baksın bana yeter
D: peki ama seni üzerse dicek bir kaç lafım var

Sanem cana bakmaktan denizi duymadı.