on yedi

İlk ve Son

Sevgili Sevgilim,

Bu mektubu sana yazıyorum çünkü, yazıyorum işte. Hiçbir nedeni yok. Belki ufak bir nedeni seni seviyor olmam, bilemiyorum.
Hayat çok tuhaf ve bu tuhaflıkta yaşamak zorunda kalıyoruz. Keşkelerle dolu hayatımda sen en büyük keşkem olmuştun. Mektup nereye kadar gider bilmiyorum ama seni ilk gördüğüm günden, son göreceğim güne kadar seni sana anlatmak istiyorum.

Bir bahar günü, ilkbahar değil. Sonbahar akşamı. Babam eve pasta ile gelmişti çünkü doğum günümdü, kimse kutlamaz diyordum yani ne bileyim şu ana kadar kimse doğum günümü kutlamamıştı. Kapıyı açtığımda elinde bir pasta ile babamı gördüğümde dünyalar benim olmuştu. Demiştim ya, ilk kez doğum günümü kutlayacaktık. Babam doğum günü şarkısını söyleyerek içeri girdiğinde, içimdeki heyecan patlayacak sanmıştım. Önümde durdu, pastanın üstündeki 17 yaş mumunu üfledim. Hiç neden şu ana kadar doğum günümü kutlamadın demedim, sadece üfledim işte. Babamla mutfaga gidip pastayı kestik, bir tabağa kocaman bir pasta koydu ve "Doğum günü çocuğuna." Dedi. Eh, ben de afiyetle yedim. Afiyetle yerken bana "Bir misafirimiz gelecek," dedi. Ona büyük gözlerle baktım, gülümsedi. "Uslu dur olur mu? Benim için önemli biri." Kafamı salladım. Babam için o önemli kişiyi merak ediyordum.
Çok geçmeden kapı çaldı, babam açmaya gitti ve kulaklarımın hiç duymadığı bir ses işittim. Ayaklandım, kapıya doğru gittim. Siyah saçlı, orta boylu biri babamın gülerek elini sıkıyordu. Daha çok inceledim ve küçücük bir yüzü ama dünyaları sığdıran bir gülümsemenin olduğunu gördüm. Ben de gülümsedim, gözlerine baktım utanarak. Göz göze geldik, şimşek çaktı sanki beynimde. Sanki kalbimde. Sanki tüm vücudum da. Bana yaklaştı ve elini uzattı, "Merhaba doğum günü çocuğu." dedi aynı şekilde karşılık verdim, merhaba dedim.
"Ben Min Yoongi, babanın iş arkadaşıyım." dedi. Kafamı salladım, "Ben Park Jimin," Utandım, "Memnun oldum, Min yoongi." dedim. Gülümsedi, ben de diyerek karşılık verdi. Babam onu mutfağa davet etti ve bir pasta daha koydu masanın üzerine. Benim pastam daha bitmemişti çünkü babam çok koymuştu. Oturdum, o da karşıma oturdu. 17 mumunu görünce dedi ki,

"Ah,
17 yaşında aşk başkadır."

Güldü, bana baktı ve pastasını afiyetle yemeğe başladı.

Seni gördüğüm ilk gün doğum günümdü işte,
Bir sonbahar akşamıydı.

Ve
Min yoongi,
Sen benim 17 yaşımda çok başkaydın.

Kkimdaily's