love&war | taekook

twenty five

arkadaslar gördüm ki bazıları fic angst olursa alıp baslarını giderlermis...
o zaman görüsürük!!
saka lan
gitmenize gerek yok😎✌️

*****

Kim Taehyung

Odaya girip yatağa oturduktan sonra annem arkamdan kapıyı kapatmıştı. Kollarını göğsünde birleştirip yavaşça yatakta yanıma oturunca gözlerimi kocaman açıp onu izledim. Ne diyeceğini merak ediyordum.

Uzun bir süre sessiz bir şekilde öyle oturduk, annem konuşmadı ve sadece yere baktı. Ben ise onun bir şeyler demesini bekliyordum. Bu garip sessizlik sinirimi bozuyordu.

"Her şeyin farkındayım." dedi ve yutkundu. Onun bu gergin hali beni de germişti. Her şeyin farkındayım da ne demek oluyordu?

"Ne?"

"Her şeyin farkındayım Taehyung." dedi tekrardan ve gözlerini sonunda yerden alıp bana çevirdi. Üzgün görünüyordu ve çaresiz. Annemi uzun süredir böyle görmüyordum.

"Jeongguk ile arandaki ilişkinin gösterdiğinizden fazlası olduğunu düşünüyorum."

Bunu demesiyle donakalmıştım, bunu hiç beklemiyordum. Nasıl anlamıştı ki?
O kadar heyecanlanmıştım ki nefesimi bile tutmuştum, annemin neler diyeceğinin senaryosunu kurmuştum hemen. Her gün yatmadan önce bin kez düşündüğüm şey şu anda başıma geliyordu ve gerçekten bacaklarımın titriyor, avuç içim terliyordu.

Sessiz kaldığımı ve titrediğimi görünce iç çekti, kendisi de zor bir durumdaydı. "Erkeklere ilgi duyduğunu bilmiyordum, hep kız sevgilin olmuştu."

"Onlar öylesineydi." diye cevapladım, utançtan annemin yüzüne bile bakamıyordum. Utanacak bir şey yapmamıştım ama utanıyordum işte.

"Hangi cinsiyeti sevmen umurumda değil Taehyung, sen benim oğlumsun. Senden başka kimsem yok, anladın mı?" dedi. "Ama daha on sekiz yaşındasın ve Jeongguk'a olan ilgin bir hevesten ibaret. Gençsin ve çılgınlık yapmak istiyorsun. Kendine heyecan olarak Jeongguk'u bulmuşsun."

Bu dedikleri üzerine annemle göz teması kurmuştum. Dedikleri doğru değildi, Jeongguk aradığım bir heyecan değildi. "Ona olan hislerim heves falan değil, gerçek." dedim kaşlarımı çatarak. Yönelimime bir şey dememesine sevinemiyordum bile.

"Taehyung, böyle düşünmen çok normal." dedi ve elini elimin üzerine koydu. "Çocukluktan beri doğru düzgün bir aileye sahip olamadım ve tam ailem oldu derken sizin aranızdaki ilişkiyi fark etmem beni ne kadar darmadağın etti, biliyor musun?"

"Özür dilerim." dedim, gözlerimin dolduğunu hissediyordum. Annem geçmişte de ailesiyle sorunlar yaşamıştı ve evlendiğinde de. Şimdiyse ben onun bu aile kavramını bozuyordum. "Jeongguk'u bu durumlar olmadan önce de seviyordum anne, inan bana." dedim.

Kafasını iki yana salladı. "Lütfen Taehyung, bu gençlik heyecanınıza bir son verin."

Benden istediği şey kolay değildi, ona olan sevgim heyecan değildi. Heyecan için birini yıllardır sevemezdim. Neden anlamak istemiyordu?

"Anne yemin ederim, o bir heyecan değil." dedim yalvararak. "Onu gerçekten seviyorum."

"Tanrım, sonrasını hiç düşünmüyorsun. Bencilce hareket etme. Jeongguk'un babasına durumu açıkladığımızda neler olacağını tahmin edebiliyor musun? Benim kadar anlayışlı olur mu sence?"