Henüz küçük bir çocukken dünyanın mükemmel bir yer olduğunu düşünürdüm. Çocuk aklı işte nasıl muhteşem bişey saf temiz oyun canlısı atılgan herşeyin iyi olduğunu sanıyor. küçük şeylerle mutlu olabiliyor bir çikolata şeker veya oyuncak peki büyüdükçe ne değişiyor neden bu kadar kötü oluyoruz? neden kavgalar ediyoruz? ne bu bağırış çağırış ne bu kaos neden çocuk değiliz çocuklar bir araya gelince hemen kaynaşır oyunlar oynar biz? bizde hemen bi gösteriş hemen bi üstünlük gösterme arkadaşlar insan olmak hiç böyle bişey değil dünya senin etrafında dönmüyor benimde etrafımda dönmüyor dünya kendi ekseninde görevini yapıyor.
*UYARI! : RUHU ÇOCUK OLMAYANDAN UZAK DUR.
Bir zamanlar dünyanın çok iyi güzel bir yer olduğunu düşünürdüm. haha yanılmışım hiç de tahmin ettiğim gibi bir yer değildi burası farkına vardım büyük düş kırıklığı yaşadım bu dünyayı hiç sevemedim ama okumayı hep sevdim müzik dinlemeyi yürüyüş yapmayı sabah yürüyüşünü hayvan beslemeyi balık tutmayı deniz kenarında oturmayı sokak aralarında gezmeyi sahaflara gitmeyi kitapcılarda kitap karıştırmayı... ve bu tarz şeyler..
