Παιδικός εφιάλτης

31 3 3
                                    

Ο φόβος της αποτυχίας με διακατείχε από παιδί.Τότε άρχισε η *ατελοφοβία να με αγκαλιάζει σφιχτά•σε σημείο που πίστεψα ότι η ύπαρξη μου δεν αξίζει τελικά.Χρειάστηκε η θλίψη να με συντροφεύσει χρόνια πολλά• και η αυτοεκτίμηση αρνητικούς βαθμούς να αγγίξει.
Κανένας δεν γνώριζε ότι η κατάθλιψη με είχε φιλήσει.Δεν είχα ανάγκη από ψυχολόγους και από αντικαταθλιπτικά.
Είχα ανάγκη να επιστρέψουν στο σπίτι ο μπαμπάς & η μαμά .Η γιαγιά, μου είπε πως πήγαν ταξίδι μακριά και δεν θα επιστρέψουν ξανά. Δεν κατάλαβα πολλά από τα λεγόμενα της γιαγιάς.
Δεν γνώριζα ότι δεν πρόκειται να αρθρώσω πάλι τις λέξεις Μαμά,Μπαμπά.
Δύο λέξεις τόσο γνώριμες για ένα παιδί .
Για εμένα μετατράπηκαν σε άγνωστες από νωρίς.

Εφιαλτική ΟρμήDove le storie prendono vita. Scoprilo ora