SUHO the REAPER

unit.29-I believe.

unit.29-I believe.

Update! Hart hart! Sorry mga Repapeps! Ngayon lang nakapag-update! Hehe kakauwi lang galing binyag eh!

Pagbigyan maganda! Haha

**

His p.o.v (Suho)

As the sun rise.

Syempre simula na naman ng bago kong araw. Kahit pagod pa ako simula kahapon dahilna din tinapos ko pa ang iba kong mga gawain ay pinagpatuloy ko.?

"Good morning my baby papasok ka na agad?" Agad na sambit ni Mom pagkababa ko. Napailing na lang ako dahil di pa din talaga siya nagbabago.

Ang totoo niyan ay nagpunta lang ako dito para makausap si Dad sa bagong Deal na naganap sa amin ng bago kong business partner. Ang kaso si Mom ayaw akong pauwiing Bahay ko. Kaya ito ako ngayon.

"Mom may Business conference po akong aatendan ngayon. Hindi po ako pwedeng malate" saad ko. Kahit kasi wala na ako sa puder nila ay nanatili paring maganda at maayos ang kwarto ko.

"Nakakalungkot naman anak. Pero sana ay successful ang kalabasan. Sige bye anak" saad ni Mom saka ako hinalikan sa pisnge.

Nagpaalam na din ako dahil hindi naman ako pwedeng malate. CEO ako ng compania at ako na ang nangangalga dito kaya kailangan kong maging isang emhemplo.

--

Nasa kasagsagan ako ng byahe at may nahagip ang mata ko.

Naulan ngayon at ang balita dito daw banda sa may calabarzon ay may Bagyong dadating. Malakas din ang hangin at ang pagpatak naman ng ulaka ay di magkamayaw.

Hindi ko alam kung baba ba ako o hindi.

Ano namang paki ko diba kung mabasa siya!?

Ano namang paki ko diba kung malate siya sa conference at magkasakit dahil sa ulan?!

Ano namang paki ko diba kung marape siya diyan!?

Ano nga bang pake ko diba!?

(May pake ka kasi iniisip mo kung anong mangyayaro sa kanya)

Ok. Anong pinagsasabi ng utak ko. =____=

Niliko ko ang sasakyanko at ipinarada sa harap niya. Nakasimangot siya at talagang balak pa atang wasakin ang sasakyan ko na pumarada sa kanya. Aba ako na nga nagmamalasakit eh. Tch.

Nasa may kasasagan ako ng byahe at makikita ko ang Personal assistant ko na walang kaamor-amor na nakatambay sa ulanan. At balak pa atang wasakin ang sasakyan ko dahil lang pumarada sa harap niya.

Medyo malayo din ang Parañiaque sa cavite ah! (Paki tama ang spell ng parañiaque ko kung mali) pasalamat nga siya Boss niya na ang magkukusa sa kanyang pasakayin siya.

Ibinaba ko ang binta sa kabilang side ng kotse ko at ganun na lang ang gulat sa mukha niya ng makita ako.

"Wala ka bang payong?" Sarkastikong saad ko. Aba. Payong na lang wala pa siya?! Eh kung magdamag siya dyan? Edi namatay siya sa ginaw.

"Mukha bang meron!?" Saad niya din ng pasuplada. Napatingin naman ako ng masama sa kanya at ganun na lang ang pagiwas niya.

Wag ko nakayang papasukin. Napaka eh!

"Papasok ka ba o hindi?" Masungit kong saad. Ganun na lang ang ngiti niya ng sabihin ko yun. Agad naman siyang pumasok na akala mo ba ay hindi siya basa.