Би GAY биш🚫🚫

6

-Өглөө-
Жонгүг болзоотой гэсэн шиг эрт босож үсээ сайхан янзлаад өмсөж явах хувцасаа сонгож ядан зогстол хаалганы код хийх чимээ дуулдлаа магадгүй Жин ирж байгаа байх
Жонгүг: Чи ямар эрт ирээв
Жин: Аан өглөөны хоол хийж өгөх гээд л
Жонгүг: Би хурдхан шиг хувцаслаад буулаа гээд бушаахан хамгийн аятайхан гэсэн юмаа сонгож аваад доош буулаа. Өнөөдөр Жин яг л өмнөх шигээ байгаач нэг гунигтай үйл хөдлөл бүрийн удааршисан юм шиг л байв.
Жонгүг: Болзоонд явмааргүй байвал хэлээрээ
Жин: Үгүйдээ гэж намуухан дуугараад хоолоо ширээн дээр өрлөө. Тэд хооллохдоо юу ч дуугарсангүй бие биенлүүгээ ч харалгүй хоололцгоогоод цугтаа гадагш гарлаа.
Жонгүг: Парк орий тэхүү
Жин: Тэгсэн ч яахавээ
Жонгүг: Тэгвэл бүх тоглоомон дээр нь сууя багадаа очихдоо айгаад зарим тоглоом нь дээр нь сууж амжаагүй юм бас аймшигын байшин нь одоо хүртэл намайг айлгадаг гээд ам хуурайгүй чалчиж өглөө магадгүй Жины сэтгэл санааг засах гэж хичээсэн нь тэр байх.
Жин: Ирчихлээ гэж мөрын дэрлэн унтаж буй Жонгүгыг сэрээхэд яг л жоохон хүүхэд шиг догдлон Жины гараас атгасаар автобуснаас бууцгаав.
Жонгүг: Чи аль тоглоом нь дээр суумаар байна
Жин: Чиний хүссэн тоглоом дээр
Жонгүг: Тэгвэл явцгаая гээд шууд галзуу хулганалуу гүйлээ
-6 цагын дараа-
Тэд аль хэзийнээ бүх тоглоом нь дээр тоглоод ядарцгаасан байх бөгөөд Жонгүг нэг л гомдсон аятай хоолоо ч идэхгүй доош харан сууж байв. Мэдээж л дээ хэн л өөрийг нь инээлгэх гэж 6 цаг ноцолдож байхад тоохчгүй цуг хооллож байхдаа өөр нэгны талаар бодоод байхад уурлахгүй яахав.
Жонгүг: Намжүүн дээр очивол очоо
Жин: Юу?
Жонгүг: Чамайг энд хориод байгаад байж чадахгүйн надад ч бас хэцүү байна гэхэд Жин гэнэтхэн өөрийгөө хүчлэн чанга чанга инээгээд унав.
Жин: Юун сонин юм яриад байгаа юм бэ? Хурдан хоолоо идээ гээд үргэлжлүүлэн инээсээр байлаа. Харин энэ үйлдэл Жонгүгыг улам л гомдоогоод авав.
Жонгүг: Жин чи надад багахан ч боловуу сайнуу
Жин: Үерхэж байгаа юм чинь ойлгомжтой биздээ
Жонгүг: Тэгвэл Намжүүнд надаас хэд дахин илүү хайртай юм гэхэд Жин инээмсэглэхээ болиод түүныг орхин ресторанаас гарлаа Жонгүгд түүныг даган гарах тэнхэл байсангүй зөвхөн өөрийгөө буруутган ганцаараа уйлсаар тэндээ үлдлээ.
Ингээд тэдны амралтын өдөрийн болзоо сүйрч дахин нэг нэгэныгээ харах нүүргүй болцгоосон юм ялангуй Жонгүг түүнлүү эгцлэн харахаас ч айж байв.
-Хичээлын өдөр-
Жин тэр явдалаас хойш Жонгүгынд ирж хоол хийхээ болисон ба Жонгүг захиалгын хоолоор л хэдэн хоногын аргацаалаа. Жонгүг өнөөдөр хичээлдээ явахаа шийдэж ядан байсаар хөлөө чирэн сургуулруугаа алхалаа.
Түүныг ангидаа орж ирхэд Жин Намжүүн хоёр хоёулаа ирээгүй байлаа эсвэл хоёулаа ирсэн ч ангидаа байхгүй байв.
Тэхён: Чиний гар чинь одоо зүгээр болоогүй юмуу
Жонгүг: Эмч долоо хоногын дараа гипсээ авч болно гэсээн гэж ярилцах зуур Жин орж ирлээ гэхдээ тэр Жонгүгын байгааг ч тоосончгүй байрандаа очин суув.
Тэхён: Нээрээ удахгүй улиралын амралт эхэллээ дээ
Жонгүг: Нээрээ тийм байншүү бүүр мартчихсан байна
Тэхён: Чи амралтаараа юу хийхүү
Жонгүг: Мэдэхгүй унтаж амраад л даалгавараа хийгээд өнжих байхдаа гэж ярилцаж байтал Намжүүн Жонгүгыг заамдсанаа шууд ангиас чирээд гарчихав.
Жонгүг: Яах гээд байгаа юм
Намжүүн: Чи Жиныг яачихсан юм
Жонгүг: Яагаачгүй бүгд зүгээр байгаа
Намжүүн: Үгүй ээ тэр чамтай уулзахаас өмнө гэрэлтсэн харцтай нэгэн байсан өнөөдөр түүны нүднээс хоосон харанхуй л харагдлаа
Жонгүг: Түүныг чи л тийм болгосон харин би хэвийн болгох гэж хичээж байна гэж хэлэхтэй зэрэгцэн хэн нэгэн түүныг хүчтэйхэн алгадаад авав.
Намжүүн: Нами чи цаанаа байж байлдаа
Нами: Үгүй ээ би чиний асуудалд оролцох эрхтэй хүн
Жонгүг: Новшын юм гэж уурлангуй хэлээд тэдныг орхин явах гэтэл Нами түүны замыг хаана зогслоо
Жонгүг: Юу хүсээд байгаа юм
Нами: Намжүүн чамлуу яагаад уурлсаныг мэдэхгүй ч чи түүныг уурлуулхаар юм хийсэн болхоор би чамайг шийтгэх болно гээд дахин гараа далайхад хэн нэгэн түүныг бариад авлаа.
Жин: Тэр та нарт ингэж дээрэлхүүлхээр дорд амьтан биш тэр гайхалтай хүн тиймээс түүныг тайван орхи гээд Жонгүгыг чирсээр буцан ангидаа орж ирэв. Гэхдээ Жинд түүнтэй ярих хүсэл байхгүй бололтой шууд түүныг байранд нь суулгачихаад яваад өгөв.