Би GAY биш🚫🚫

5

Гэрээр нэг сэрүүлэгны дуу хадаж гал тогоонд ямар нэг юм түжигнэсээр Жонгүгыг сэрээчихэв ядаж байхад тэр нойрондоо дэндүү харам тул сэрсэн ч хөнжилөөрөө биеээ ороогоод жаахан хэвтэж байгаад гэнэт гал тогоонд хачин чимээ гарсаны санаад бушуухан босож гитараа шүүрээд доошоо буулаа. Гал тогооны яг хажууд очин зогсоход хэн нэгэн хоол хийж байлаа тэр ч жаахан гайхаж шагайн харвал Жин хормогч өмсчихсөн зогсож байв.
Жонгүг: Чи яаж орж ирсэн юм?
Жин: Кодыг чинь цээжилчихсэн юмаа гэснээ гэнэтхэн л чанга чанга инээж эхлэв.
Жонгүг: Яаваа
Жин: Яаваа гэнэ шүү наад гитараараа яах гэж байгаан толгойн дундуур юм нэг сайн цохихнуу гээд улам шоолход Жонгүг үнхээр их ичин бушуухан шиг гитараа буйданлуугаа шидчихээд ширээны ард суулаа.
Жин: Гар чинь зүгээр болтол би өглөөны чинь хоолыг хийж өгч байя
Жонгүг: Үүрд хийж өгвөл сайхан л байна/шивнэх/
Жин: Юм хэлсэн үү? гэхэд Жонгүг толгой сэгсэрээд бушуухан шиг чихэж эхэллээ. Ингээд тэд цугтаа хооллоод гархад Жины үүдэн дээр Намжүүн зогсож байв харин үүныг түрүүлж харсан Жонгүг Жиныг шууд тэвэрсэнээ хамаг хурдаараа гүйчихэв.
Жин: Хөөё яагаад байгаа юм бэ? Миний үсийг муухай болгоод байна ш дээ гэж орилход Жонгүг холдсон эсэхээ шалгаад түүныг тавилаа.
Жин: Яагаад байгаа юм?
Жонгүг: Зүгээр л гээд түрүүлэн алхаж эхэлтэл Жин ч бас гүйцэж ирээд хамтдаа сургуулруугаа орцгоов.
Жонгүгын хувьд өнөөдөр хариугаа авна гэдэгт итгэж байгаа болхоор түүныг Намжүүнтай уулзаад сэтгэлын хувирчихаж ч магадгүй гээд санаа нь зовж байлаа.
Жин: Өнөөдөр шинэ заалны нээлттэй гээд бараг хичээл орохгүй юм шиг байна хоёулаа энгэс хийж байгаад явцгаахуу?
Жонгүг: Тэгийдаа энд юугаа хийхэв гэж ярилцан суутал Намжүүн шууд л дундуур нь ороод суучихав.
Намжүүн: Гараад ир уулзмаар байна
Жин: Хоёуланд нь уулзах хэрэг байхгүй гэхэд Намжүүн шууд л түүны бугуйнаас чирээд гарахыг завдлаа. Би ч бас мөчөөгөө өгөхыг хүссэнгүй тэдны замыг хаан зогсов.
Намжүүн: Чи яг юу хүсээд байгаа юм
Жонгүг: Тэр чамтай явахыг хүсэхгүй байна тиймээс хүчлэх хэрэггүй
Намжүүн: Бидны ямар харилцаатайг ч мэдэхгүй байж гээд ширэв татаад Жиныг дагуулсаар гарч одов.
Харин Жонгүг араас нь явах эсэхтэй эргэлзэн зогсож байв.
Жин: Яах гээд байгаа юм
Намжүүн: Тэр залуугаас хол байхгүй бол би яаж ч магадгүй шүү
Жин: Үгүй ээ би түүнээс холдохгүй үргэлж түүны дэргэд байна
Намжүүн: Чи арай...
Жин: Би чамайг гэсэн сэтгэлээ татаад авчихсан одоо бол миний зүрх Жон Жонгүгын төлөө цохилдог болсон гэж ууртайн аргагүй хэлээд түүныг мөрлөн зөрхөд тэр газарт саван унчихав. Ууг нь тэр хүчирхэг залууч олон жил хайрласан хүн нь өөрийг нь нүдэн дээр нь орхиод явсан болхоор үг дуугарах сөхөө ч  байсангүй унаад өгсөн байх.
Ингээд Жин сэтгэлдээ байхгүй муухай үгсээ түүнлүү шидлчихээд өөрөө дэндүү ихээр шаналаж гунигласаар буцан ангидаа орж ирлээ.
Жонгүг: Тэр юу гэж байна?
Жин: Зүгээр л хоёулаа үерхэцгээе гэж шуудхан хэлхэд Жонгүг бага зэрэг гомдсон ч худлаа инээмсэглээд түүны гарнаас зуурлаа.
Жонгүг: Намайг чин сэтгэлээсээ хайрлаасай гэж хүсэхгүй ээ зүгээр л намайг орхихгүй хажууд минь байгаарай
Жин: Намайг уучлаарай гэхээс өөр юм ярилгүй цүнхээ аваад гарцгаалаа. Тэд замдаа юу ч яриагүй ч тас хөтлөлцсөөр явсан бөгөөд Жонгүгын анхаарал Жинд харин Жин шал өөр зүйл бодон явсаар гэрт нь ирлээ.
Жин: Өнөөдөр юу идмээр байна
Жонгүг: Чиний хийсэн бүх хоолонд дуртай болхоор юу ч байсан хамаагүй хийчих
Жин: Ээж аав чинь юу хийдэг болхоор ирэхгүй байгаа юм
Жонгүг: Мэдэхгүй ээ гэж хариулхад Жин жаахан гайхсан ч түүныг хэлэх дургүй байгааг ойлгон үргэлжлүүлэн ярисангүй
Жонгүг: Чи ч бас гэртээ ганцаараа байдаг юм шиг байсан
Жин: Аан аав ээж маань эмнэлэгт хэвтэж байгаа юмаа
Жонгүг: Аан зза гээд гал тогооноос холдож өрөөндөө ороод арай гэж өмдөө солиод орондоо унаад өгөв. Уг нь Жонгүг Жины зүрх сэтгэлыг өөртэй бүрэн татаж чадна гэж бодсон ч бүтэшгүй мөрөөдөл бололтой бүх зүйлээ түүнд өгсөн ч зүрх сэтгэл нь зөвхөн Намжүүных байх бололтой зэрэгээр гутаран үглэж байтал Жин ороод ирэв.
Жин: Хоол болчихсон шүү би одоо эмнэлэг явах хэрэгтэй байна дараа нь цуг хоололий.
Жонгүг: Чи тэгвэл маргааш завтай юу?
Жин: Тиймээ яасан
Жонгүг: Амралын өдөрийн болзоо гэхэд Жин хөнгөхөн инээмсэглэн толгой дохиод өрөөнөөс гарлаа. Харин Жонгүг тийм зүйл хэлсэнээсээ болж ичиж үхэх шахсан амьтан үлдлээ.
Ингээд худлаа ч гэсэн бие биенийхээ сэтгэлийг дулаацуулхаар шийдсэн хоёр залуу болзоонд явхаар боллоо.