3

539 49 3
                                    

Гэртээ орж ирхэд дахиад л хүйтэн хөндий чимээгүй байдал угтан авч надад ганцаардалыг мэдрүүлж байлаа. Ядаж байхад ээж байхгүй гараа хугалчихсан хоол ч хийж идэж чадахгүй бүүр хувцасаа ч солиж чадахгүй байсан тул зүгээр л тэнэг юм шиг буйдан дээрээ суугаад эргэн тойрноо ажиж суув.
*Хаалга тогших*
Хэн байдаг билээ ээж буцаад ирж байгаа юм байхдаа гэх зэргээр юм бодсоор очин хаалгаа тайлтал Жин зогсож байлаа.
Жонгүг: Чи энд юу хийж байгаа юм
Жин: Өглөө дасгал хийж байгаад ээжийг чинь гадагшаа удаан явах талаар сонссон юм тэгээд л би хүрээд ирлээ гэснээ шууд л дайрч ороод буйдан дээр суучихав.
Жонгүг: Аан заза гэхдээ би ганцаараа байж чадна шүү дээ
Жин: Чи ядаж хоолоо ч хийгээгүй байгаа биздээ гэхэд миний гэдэс аймшигтай чанга дуугарч орхив
Жин: Зза одоохон гээд гал тогоолуу орсноо хоол хийж эхлэв
Жонгүг: Чи хоол хийж чаддаг юмуу
Жин: Мэдээж харин чи тэнд очиод амарч бай гэв.
Би ч үгэнд нь орон буцаж буйдан дээрээ суугаад зурагт үзэж эхэллээ, удалгүй сайхан үнэр үнэртэж хоол болох гэж байгааг сануулж байв.
Жин: Алив хоол болхоос өмнө хувцасаа соль
Жонгүг: Харин чаддаггүй ээ
Жин: Би л тусалхаас чиний гэртээ өмсдөг хувцас хаана байна
Жонгүг: Тэр цаад талын шүүгээн дээр байгаа гэхэд тэр бушуухан хувцаснуудыг минь авчираад урд минь ирээд суулаа.
Жин: За цамцыг чинь яаж тайлахаа мэдэхгүй байна тиймээс өмдөөл соличих гэснээ шууд л миний тэлээг тайлаад цахилгааныг минь буулгахад бие минь халуу дүүгэн өөрийгөө удирдаж чадахаа боличихов
Жонгүг: Ариун цэврийн өрөө гэж хэлчихээд түүныг түлхэж хаячихаад ариун цэврийн өрөөнд орлоо.
Жонгүг: Юу болоод байна аа? Би галзуурчихсан юм байхдаа хоёр дохь тархи минь өөрөө ажилаад эхлэх чинь гэж амандаа үгэлсээр нүүр гараа цэв хүйтэн усаар угаагаад доош суулаа.

Бараг 15минут суусний дараа бие маань арай гайгүй болж өөрийгөө захирахтайгаа болоод өрөөнөөс гарлаа.
Жин: Чи яачихваа хоол бараг хөрлөө гэхэд би худлаа инээсээр 'Зүгээрээ ээ' гэж хэлээд хоолны ширээнд түүны урдаас хараад суулаа. Мэдээж миний бүх анхаарал Жин дээр төвлөрч байсан ч түүнын энэ хоол дэндүү сайхан амттай байлаа магадгүй миний идэж байсан хамгийн амттай хоол байх.
Жин: За би явлаа чи биеээ сайн бодоорой
Жонгүг: За хоол хийж өгсөнд баярлаллаа гээд түүныг үдэж өглөө. Гэхдээ тэр магадгүй хүмүүсыг өөртэй татах төрөлхийн чадвартай байх гэж бодогдон түүныг явсаны дараа арай гэж өмдөө солиод унтлаа.
Жин: Жонгүг Жонгүг чи байна уу? ийнхүү орилох чимээнээр Жонгүг орноосоо год харайн босоод цаг харвал аль хэдийн 7цаг болсон байлаа. Тэр ч байдаг чадлаараа хурдлан өмдөө өмсөөд гэрээсээ гархад Жин ярвайчихсан зогсож байлаа
Жонгүг: Уучлаарай жоохон унтчихаж
Жин: Бид хоцорох нь гүйцгээе гээд намайг орхиод гүйчихэв. Би ч ардаас нь хоцрохгүйг хичээн хамаг хурдаараа гүйсээр ангид орж ирхэд бараг л хонх дуугарах гэж байлаа. Бид хоёр л гүйсэн гэсэн шиг ангиар дүүрэн амьсгаадан аахилсаар байрандаа сууцгаав.
Баруун гараа хугалчихсан тул Жин өөрийнхөө хичээлыг хийхийн хажуугаар миний хичээлыг бичиж байлаа. Харин би яг л галзуу амьтан шиг түүнлүү ширтэн сууж байлаа.
Жин: Би цоорох нь одоо ширтэхээ боль гэхэд би сандаран хэлэх ч үггүй болчихов
*Хонх дуугарах*
Жин: Ашгүй их завсарлагаан боллоо юм идэцгээе гэснээ цүнхээ уудлан хоёр савтай хоол гаргаж ирээд тавьлаа
Жонгүг: Чи энэ хоолыг хийгээ юу?
Жин: Тиймээ одоо хурдхан ид гэхэд би ч маш их баярлан нөгөө хоолыг нь ёстой л нэг чихэж эхэллээдээ.
Бидныг ийнхүү хоолоо идэж байтал хэн нэгэн ширээ татснаа хажуу тийшээ саваад хамаг хоол асгачихав
Жонгүг: Чи чинь ямар н*вшоо хийгээд байгаа юм бэ?
Намжүүн: Энэ балиар юмыг чинь хархаар уур хүрээд байна
Жонгүг: Сонин л юмдаа Жины хоол маш амттай юмсан гээд асгарсан хоолыг түүгээд хогын савлуу хийлээ.
Намжүүн: Гажиг н*вшнууд энэ үгыг сонсход надад тийм ч эвгүй санагдаагүй ч Жин бүүр гомдон бараг уйлах гэж байгаан харагдаж байлаа. Энэ үед хэзээч байгаагүйгээр уур минь хүрч Намжүүныг шууд л цохиод авчихав. Миний баруун гар хугарчихсан тиймээс зүүн гараа цохисон энэ бараг Намжүүнд нөлөөлөөгүй байх гэж бодон түүнлүү хартал тэр газарт тэрийн унчихсан байлаа. Энэ байдлаас хархад тэр шалихгүй л амьтан байна гэж бодогдов
Намжүүн: Энэ удаа өршөөе дахиж надад гар хүрээд үзээрээ гэчихээд гараад явчихав. Магадгүй би зүгээр л худлаа айгаад байсан бололтой түүнтэй нүүр тулаад зодолдвол ялах юм шиг байна.

Би GAY биш🚫🚫Où les histoires vivent. Découvrez maintenant