Би GAY биш🚫🚫

2

Яагаад ч юм тэр Жин гэгч бодлоос гарахгүй байсаар өглөөг угтан сэрүүлэг дуугарахаасаа өмнө орноосоо өндийж гал тогоо зүглэв.
Жонгүг: Ээж хоол байхгүй юм уу?
ээж та байна уу? Гэсээр өрөөлүү нь ортол "Түр гадагшаа явчихаад ирий 2долоо хонох байх" Гэсэн бичигнээс өөр юм байсангүй. Жонгүг ч түүныг юу хийхээр хаашаа явсаныг нь мэдэж байгаа учираас нээх их тоолгүй өнгөрлөө. Жонгүг эрт сэрсэн учир тайван гэгч нь юмнуудаа амжуулаад гарах болтол гаднаас хэн нэгэн өөрийг нь дуудах сонсогдов. Тэр ч бага зэрэг гайхан бушуухан шиг гараад очитол Жин түүныг хүлээгээд зогсож байв.
Жин: Явцгаахуу
Жонгүг: Тэгий гээд бушуухан шиг очиж хаалгаа түжиж аваад түүны араас даган алхлаа.
Жонгүг: Та хэзээнээс ангий дарга байсан юм
Жин: Багаасаа л гээд бага зэрэг инээснээ цүнхээ уудлан жижиг талх сүү гаргаж өглөө
Жонгүг: Надаа юу?
Жин: Хажууд хүны гэдэс дуугараад яваад байхаар эвгүй юмаа гээд инээхэд Жонгүг хамаг байдгаараа ичин юм ч хэлж чадахгүй явсаар сургуулын өмнө ирлээ.
Жин: Чи өглөө юм иддэггүй юмуу
Жонгүг: Ээж байхгүй үед зүгээр хоосон явчихдаг юмаа гээд ар дагзаа майжин инээлээ
Намжүүн: ХӨӨЁ НААНАА ЮУ ХИЙГЭЭД БАЙГАА ЮМ гэх чанга дуунаар Жин Жонгүг хоёул цочин эргэж харвал Намжүүн ард нь ууртай нь аргагүй зогсож байлаа
Жин: Сургуульруугаа л орох гэж байна
Намжүүн: Шинэ сурагч байхаа гэж ширүүхэн хэлээд Жонгүгын мөрөөр нь тэвэрсэнээ чанга атгаж эхлэв. Эхлээд Жонгүгт зүгээр байсан ч удах тусам гар нь чангарч мөрын таслаж хаяхнуу гэлтэй л аймшигтай өвдөж эхллээ
Жин: Болиочдээ яах гээд байгаан юм гэснээ шууд түүныг түлхээд Жонгүгыг чирсээр ангилуугаа орлоо.
Жонгүг: Яагаад тэр уурлаад байгаа юм бол
Жин: Уучлаарай миний буруу хоёулаа дахиж цугтаа явахгүй байсан нь дээр байх гэж гунигтайхан хэлснээ байрандаа очиж суулаа.
Саяны болсон үйл явдал яагаад ч юм Намжүүныг Жинд сайн юм шиг санагдуулж дахиад Жонгүг өдөржингөө тэдны тухай ургуулан бодож суулаа.
Тэхён: Хөөё цайны цаг болчихлоо гуанз орий
Жонгүг: Аан за гэсээр түүныг даган гуанзнд ирхэд бараг хүүхэд байсангүй өчигдөр л гэхэд хоол нь дээр алалцаж байсан хүүхдүүд хайчихдаг байна аа гэсээр хоолоо захиалж байтал хэн нэгэн намайг дараад унчихав хүчтэй унсан болоод ч тэрүү гар минь үнхээр их өвдөн муухай харсаар босоод
Жонгүг: Яаж байгаа чинь энэ вэ? Гээд газар хэвтэж буй хүнлүү хартал Жин байв
Жин: Уучлаарай харин гэж үгээ дуусгаагүй байтал
Намжүүн: Би түлхчихсэн юмаа боловуу гэхэд Жонгүг жаахан гайхаж бушуухан шиг Жиныг босход тусаллаа
Жонгүг: Зүгээрүү
Жин: Би ч зүгээр л дээ харин чиний гар их өвдсөн байхдаа
Жонгүг: Зүгээрээ гээд гараа сэгсэртэл үнхээр их өвдөн ярвайж орхив. Үүныг харсан Жин шууд л үг дуугуй түүныг дагуулан эмч дээр ирлээ.
Жин: Үзүүлчихээд гараад ир гэхэд Жонгүг дуугүй л толгой дохисоор эмчын өрөөлүү оров.
Удалгүй Жонгүг гараа гибсдүүлэн гарч ирхэд Жин бүүр гайхаж орхив
Жин: Бүүр яс нь хугарчихаж уу?
Жонгүг: Жоохон цуурчихсан байна гэнэ ээ гэхэд Жин түүны өмнө 90градус бөхийн уучилалт гуйж эхэллээ.
Жонгүг: Одоо болно оо миний л сул доройгынх гэхэд тэр толгойлуу минь цохиод авчихав
Жин: Би барагтаа хүнээс уучлалт гуйдаггүй тиймээс зүгээр хүлээж ав гэснээ миний цүнхыг зүүн гарт минь үүрүүлээд сургуулиас гаргаж өглөө.
Жин: Би багшаас өнөөдрийн чөлөө авчихсан одоо хариж амар гэчихээл гүйгээд явчихав.
Надад анх удаа л ийм юм тохиолдож байна тэр магадгүй энэ дэлхий хамгийн энэрэнгүй сайхан сэтгэлтэй хүн байх гэсээр гэрлүүгээ явлаа.