Parıltı

ANLIK HEYECAN

Eve geldiğimde abim uyuyordu. Sessizce odama çıktım. Şarkı dinlemek istiyordum ama o salak kıza olan sinirimden hiçbir şeyimi almadan çıkmıştım okuldan. Neyse onları yarın hallederdim, önemli olan abimi ikna edip kaydımı başka bir okula yapmasıydı. O yüzden sabah erkenden kalkıp ona kahvaltı hazırlayacak ve yanağına kocaman, sulu bir öpçük koyarak uyandıracaktım. Off çok işim vardı. Erkenden uyusam iyi ederdim.

Kalktığımda saat 7.00 dı ve abimin saat 9 da işte olması gerekiyordu. Yani birazdan kalkardı. Hemen yerimden fırlayıp mutfağa indim. Abim omleti çok severdi ve ben de çok iyi omlet yapardım. Bu yüzden omlet yapmaya karar verdim.

İşim bittiğinde hazırladığım tepsi harika görünüyordu. Sırıtarak yanına gittim. Daha önce abimin uyurken melek gibi göründüğünü söylemiş miydim? Ay bi saniye dur bi yanlışlık oldu sanki benim bunu abim uyanınca ona söylemem gerekiyordu. Evet gerizekalı ama sen o kadar mal bir mahlukatsın ki hala uyuyor olan iç sesinle konuşmaya çalışıyorsun. Aa sevgili iç ses kalktın mı sen ? Yok mal herif hala uyuyorum. Özürlü müsün ? Amaan neyse sabah sabah seninle tartışamıycam. Omletler soğumadan abimi kaldırim  bari. E bi zahmet. Aslında kaldırmasan mı acaba ? Hepsini biz yesek. Bu sefer de sen mallaştın iç ses kabul et. Aman be tamam. Slk şey.
    Abimin yanağına gayet sulu bir öpücük kondurdum ve bağırdım,"Günaydın !!!!". Offlayarak kalktı."Üff tamam be şebek. Yine ne istiyorsun? "Adam beni çözmüş yaa gerçekten.

-Abiiii

-Ne var başımın belası ?

-Ya abi ben senden bişiy istiycem

-Onu anladım zaten ne istiyceni soruyorum

-Ayy abi tamam ya.

-Ay hadi hadi naz yapma hemen de küsermiş. Aman aman.

-Ya abii ya. Tamam neyse ben okulumu değiştirmek istiyorum

-Neden?

-Sadece yeni bir çevre, yeni bir okul. Bana daha iyi gelceğini düşünüyorum.

-Tamam fıstık sen nasıl istersen. İstediğin bir okul var mı?

-Hayır yok ama lütfen zübbelerle dolu bir kolej olamsın.

-Peki tamam

-Abiii

-Yine ne var cadı?

-Bu sefer bişiy istemiycektim amaa .

-Tamam tamam ne oldu söyle

-Bugün okula gitmesem olur mu?

-Tamam cadı. Bugün ne istiyorsan onu yap. Başını belaya sokma yeter.

-Anlaştık.

Beni kıramayacağını biliyordum zaten . Anne babamız olmadığı için ne istesem yapıyordu . Benim için yapmak istediği tek şey anne ve babamla açılmış olan kalp boşluğumu doldurmaktı. Ama ondan çok daha fazlasını yapıyordu. Kahvaltı hazırlamama gerek yoktu. Hazırlamıştım çünkü sadece onu biraz olsun mutlu etmek istedim. Ve başarılı da oldum.

Abimi yolladıktan sonra küçük bir yürüyüşe çıkmak istedim. Biraz yürüdükten sonra yolda sessizce  yürürken  birden birinin yanıma yaklaştığını hissettim. Arkamı döndüm ama kimse yoktu. Ahh çok sık oluyodu bu his ve hiç hoş değildi.

Neyse yürüdüm yürüdüm. Sonunda bilmediğim saçma sapan bir sokağa geldim. Nerede olduğumu bilmiyordum ve hava epeyce kararmıştı. Ben de sanki telefonuma mesaj gelmiş gibi yapıp iç çekerek yönümü değiştirdim. Tamam çok bilinen bir numara olabilirdi ama her zaman işe yarardı. Aynen bu şekilde tam arkamı dönüp gidecekken birine tostladım. Özür dileyip kenarından geçecekken bileğimi tuttu . Ben aval aval suratına bakarken adam da beni inceliyordu. Aslında adam demek için fazla gençti. En fazla benim yaşlarımdaydı. "Neden burdasın ?" Ve evet. Tam düşündüğüm gibi ses tonu da mükemmel derecede tok ve güzeldi. "Sadece yürüyüşe çıkmıştım." Harika. Süt çocuğu sıtaylaya bağladın be glw. "Bir daha burda yürüyüşe çıkma burası senin gibiler için uygun değil." O deel de bu çocuk çok daş lan." Bu seni ilgilendirmez". Ay yerim senin afra tafranı." Sadece dediğimi yap yoksa bir dahakine bu kadar şanslı olmayabilirsin." Sinirle kolumu çektim ve hızla yürümeye başladım.  Ooo atarlı ergen styla. Normalde böyle yapmazdım ama çok sinirlenince oluyordu bazen.  Yine de bunu bilerek yapmıştım ve eski kız arkadaşım bir keresinde bu hareketimin çok cool durduğunu söylemişti. Bir süre ben her yerde böle yapmaya başladım falan baktım sonra herkes böyle bir korkmaya falan başlamış. Ben tabi böyle bi havalar bi havalar. Neyse konumuz o değil. Sonuçta atarlı bi şekilde olay yerini terk edip eve geldim. Az önceki olay üzerimdeki etkisini daha yeni göstermeye başlıyordu galiba.

Ya ben mal mıyım? Ya o çocuk beni pıçahlayaydı ? Ya da tecavüz edip kaçsaydı? Salak gibi gidip çocuğa diklendim bi de. Mal herif. Neyse ki bişey olmadı. Diye yarım saat kendi kendime saydırdım. En son artık yoruldum. O kadar çok yoruldum ki...

Meraba arkadaşlar. Hikayemi okuduğunuz için tşk. Ya şu hikayeyi okuduktan sonra lütfen yorum yapar mısınız? Nerde hatam olduğunu veya sizi rahatsız eden şeyleri yorumlarda paylaşın lütfen. Ve sınıf arkadaşlarım lütfen hikayenin devamını sormayın. Sadece hikaye gerçekten sizi çok ama çok şaşırtacak.  Bunu bilin yeter . Yorum ve votelerinizi bekliyorum:)