You change me #Boco2k20 #sbco20

💜 Part 18💜

Είπα και πέρασε το Ζελεδακι στο δάχτυλο μου. Εντάξει ήταν τέλειο. Τι μονοπετρα και μλκς ένα Ζελεδακι δαχτυλίδι είναι τέλειο. Κοιμήθηκα με αγκαλίτσα και κατά το βραδάκι ήρθε και η Μιμι στα πόδια μου. Είμαι χαρούμενη. Το επόμενο πρωί κατέβηκα κάτω και είδα την μητέρα του Λιάκου να ετοιμάζει πρωινό.

Ch:καλημέρα.
Μ. Λ:αχχχ καλήμερα κορίτσι μου. Δεν ήξερα ότι εισουν εδώ.
Ch:εμμ ναι κοιμήθηκα εδώ χτες. Και μάλλον για μια εβδομαδα εδώ θα κοιμάμαι. Αν δεν έχετε πρόβλημα ο Λιακος μου το πρότεινε.
Μ. Λ:Όχι κορίτσι μου. Τι θέμα να έχω. Εγώ χαίρομαι που το παιδί μου είναι χαρούμενο.
Ch:όπως κάθε μητέρα αλοστε. Ξέρετε είδα κάποιες φωτογραφίες σας με τον Λιακο και....

Είπα και πήγα να βάλω τα κλάματα.

Μ. Λ. :τι έγινε κορίτσι μου;;
Ch:εγω δεν έχω περάσει τόσες στιγμές με την Μητέρα μου γτ έχει καρκίνο και πρέπει να ξεκουραζετε.
Μ. Λ:οοοο αγάπη μου. Ηρεμησε. Μια χαρά θα γίνει η Μητέρα σου.
Ch:ελπίζω γτ δεν ξέρω τι θα κάνω χωρίς αυτήν.
Μ. Λ:έλα να αλλάξουμε θέμα. Πόσο είσαι;
Ch:είμαι 15 και πάω 1η Λυκείου.
Μ. Λ. :15;;; ωωωω είσαι ανήλικη;
Ch:μην φοβάστε δεν πρόκειται να κάνει τπτ η μητέρα μου στον Λιακο. Ξέρει ότι τον αγαπώ. Βασικά ξέρει λίγα πράγματα γι αυτόν. Δεν της μιλάω πολύ. Δεν μπορώ να την βλέπω σε τέτοιο χαλί.
Μ. Λ. :Γτ πως είναι;
Ch:στο νοσοκομείο με ορους😩

Εβαλα τα κλάματα και τότε είναι που ήρθε ο Λιακος από πάνω και με πήρε αγκαλιά.

Λ:Ρε μαμά τι έκανες;
Μ. Λ:τπτ αγόρι μου απλά...
Ch :Τπτ δεν έκανε η μητέρα σου αγάπη μου. Ίσα ίσα με βοήθησε να ξανά νιώσω την αγάπη της μητέρας απέναντι στο παιδί της. Σ αγαπάει πόλυ αγάπη μου.
Λ:Μωρό μου τι έχεις;
Ch:θα σου πω αλλά πάμε καμιά βόλτα να μου δείξεις την Κρήτη;;;
Λ:ναι πάμε.

Πήγαμε πάνω να ντυθουμε.

Λ:Εγώ πάω στο μπάνιο να αλλάξω.
Ch:κάτσε άλλαξε εδώ γυρίζω πλάτη απλά.
Λ':ξεντυσου και εσύ.
Ch:καλά.

Ξεντυθικα αλλά όταν πήγα να βάλω την μπλούζα μου είδα ότι ήταν λερωμενη. Οπότε έπρεπε να την αλλάξω. Έτσι όπως πήγα να την βγάλω είχε μπλεχτη στο σουτιέν μου.

Λ:Άσε θα σε βοηθήσω εγώ.

Ήρθε και μου ξεμπλέξει το σουτιέν με την μπλούζα. Είχα κοκκίνισει. Έβαλα την μπλούζα και Κατεβήκαμε κάτω.

Λ:Γειά σου μαμά.
Μ. Λ:γεια σας παιδιά μου.

Πήγαμε στην μηχανή του και ανεβήκαμε. Έβαλε μπρος και εγώ πέρασα τα χέρια μου στην μέση του. Δεν έχω ιδέα που πάμε αλλά δεν με νοιάζει αρκεί να περάσουμε καλά. Τελικά με έφερε σε ένα λιμάνι στα Χανιά πήγαμε σε ένα εστιατόριο να φάμε. Καθίσαμε και μου έπιασε το χέρι.

Λ:Θες να μου πεις;;
Ch:ναιι. Η μητέρα μου έχει καρκίνο και έχω να κάτσω μαζί της αρκετό καιρό πάνω από χρόνο. Πλέον ο μόνος που ασχολείται μαζί μου είναι η Dixie  ο πατέρας μου έχει πεθάνει από δυστύχημα όταν ειμουν 10. Κάθε φορά που πηγαίνω στο νοσοκομείο και την βλέπω σε τέτοια χάλια δεν νιώθω τα πόδια μου. Μια φορά είχα λυποθυμησει κι ολας.
Λ:ωωωω γλυκούλα μου δεν το ξερά. Μην ανυσηχεις είμαι εγώ εδώ για σένα.
Ch:σ αγαπώ.

Είπα και πήγα στην αγκαλιά του.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Την καημενη🌹

Έχει περάσει δυσκολα🧸

🌹🧸🌹🧸🌹🧸🌹🧸🌹🧸🌹🧸🌹🧸🌹

Είπα να ανεβασω🌼

Μην κυνδινεψω την Ζώη μου🍫

🍫🌼🍫🌼🍫🌼🍫🌼🍫🌼🍫🌼🍫🌼🍫