Sevgili Taehyung,
Açıkçası nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum.
Belki bir umut bu mektupları okursun.
Çünkü buraya yazmak seninle konuşuyormuşum gibi hissettiriyor.
Yaklaşık 2 aydır evinde tutsağım.
Her gün biraz daha canımı yakıyorsun. Ama emin ol hiçbir şey canımı vicdan azabımdan daha fazla yakamaz.
Biliyorum, beni suçluyorsun.
Sorun değil Taehyung seni anlıyorum.
Çünkü ben de kendimi suçluyorum.
Bu onu geri getirmeyecek ama bilmeni istiyorum.
Üzgünüm.
Onu koruyamadım. Ellerimden kayıp gitmesine izin verdim.
Senden beni affetmeni beklemiyorum. Sadece içimdekileri söylemeliyim.
Özür dilerim Taehyung,
Benim yüzümden hayatındaki tek kişiyi kaybettiğin için özür dilerim.
- Rachel
