Zawgyi fontက်န္းခ်န္တေယာက္ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးပြင့္ကတည္းက
မ်က္ေတာင္မခတ္ ေငါင္ေနတဲ့သေကာင့့္သားရဲ႕
မ်က္ႏွာေ႐ွ႕ကို လက္ေလးကာကာျပလိုက္ေတာ့တယ္
ထိုအခါမွသေကာင့္သားက အဲ...အင္း..နဲ႔
ပစၥည္းေတြထစစ္ေတာ့တယ္..ညကလဲေမွာင္တဲ့ဘက္သို့တေျဖးေျဖးကူးေျပာင္း
လာတယ္..
express ကားကလဲ ညအေမွာင္အတိုင္း
ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ေမာင္းနွင္ေနဆဲ..
ကားေလးထဲလဲ လူတဝက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္..ေကာင္ေလးတေယာက္ကေတာ့ လမ္းထိပ္ေရာက္တိုင္း
ဆင္းသြားတဲ့ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ႐ုတ္႐ုတ္ရုတ္..
ဆူဆူညံညံေတြလဲမသိ..သူတေယာက္တည္း
တိတ္ဆိတ္ေနေလရဲ႕..."က်န္းခ်န္.. ငါေလေစာနကအိမ္မက္မက္တာ တမ်ဳိးႀကီးပဲ.. ငါမင္းကို ယီလင္မွာ အသံၾကားတယ္လို႔ေျပာတာမွတ္မိလား ခုအိမ္မက္ထဲမွာလဲ..xxxxxxxx''
က်နိးခ်နိကိုအေသးစိတ္ေျပာျပမိလိုက္တယ္..က်န္းခ်နိကထံုးစံအတိုင္းနားေထာင္ျမဲပဲ..
ေျပာခ်င္ရာေျပာပါေစ အ႐ူးစိတ္ခ်မ္းသာတိုင္းျပည္
ေအးခ်မ္းတယ္ဆိုတဲ့မ်က္ႏွာေဘးနဲ႔ပဲေပါ့...
သူကလဲနားေထာင္ခ်င္ခ်င္မခ်င္ခ်င္
မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ၿပီးေျပာျပေနက်..
ဒီတခါေတာ့ အဲ့လူဘယ္လိုေခ်ာေၾကာင္းမ်က္ႏွာေလးကအစအေသးစိတ္ေျပာျပေနမိေတာ့တယ္..
က်န္းခ်နိကေတာ့ မႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့မ်က္ႏွာေဘးႏွင့္သာ
နားထာငိ႐ွာပါတယ္ ...ၿပီးေတာ့ က်န္းခ်န္းကေျပာေသး
မင္းကို ငါႏိူးတုန္းက လႊတ္လႊတ္ ဆိုၿပီးေအာ္ေနတာတဲ့...
မသိရင္႐ုပ္႐ွင္ထဲက မင္းသားကမင္းသမီးကိုမတရား
အနိုင္က်င့္လို႔ေအာ္ေနတာၾကလို႔တဲ့..
အဲ့လိုေျပာေတာ့ ေ႐ွာင္က်န့္တေယာက္
မ်က္ႏွာေလးရဲခနဲနဲ ့႐ွက္ရေသးတယ္.
႐ွက္႐ွက္နဲ႔ ဂုတ္ကိုပြတ္လိုက္ေတာ့ စိုစိုစိစိအထိအေတြ ့
တခု ပခံုးထက္မွာခံစားမိတယ္. ဖုန္းကင္မရာနဲ့ ထုတ္ၾကည့္မိေတာ့.. ရွပ္အက်ႌေပၚမွာစိုေနတဲ့အကြက္ေလး
ေရက်တာလား..ေ႐ွာင္းက်န္ေတြးေနစဥ္..
႐ုတ္တရတ္ ျဖတ္ခနဲအသိတခုက ဝင္လာတယ္..
အိမ္မက္ထဲကထိုလူစိမ္းေခါင္းအပ္ရာေနရာေလး
သူ႔ဆီေျပးလာဖက္ေတာ့မ်က္ရည္စေတြနဲ႔..