Zawgyi font
အပိုင္း ၅
ေနာက္ဆံုးေတာ့ လိပ္ျပာေတာင္ၾကားဂူမွ ကူစူးၿမိဳ႕ေတာ္
လန္အိမ္ေတာ္သို႔ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္..
အမွန္ဆို သူ မျပန္ခ်င္ေပ..
ဒါေပမဲ့ လန္သခင္ႀကီးေမ်ွာ္ေနတာမို႔. သူသြားေတြ႔ရ
မည္ေလ.. ငယ္ကတည္းက မိစၦာမ်ုိးနြယ္တစုရဲ ့
ခႏၶာေတာင္အစရွာမရဖ်က္စီးခံရတဲ့မိဘေတြကို
ညီအကိုနွစ္ေယာက္ ပုန္းေနရာကတဆင့္
မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္ေတြ့ခဲ့ရသည္.အဲ့ကတည္းက
သူေအးစက္သြားခဲ့တာ.သူတို႔ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ကို..
ပါးပါးရဲ႕အကိုေတာ္က ေမြးစားခဲ့တယ္. တူဝရီးေတြ
ျဖစ္ေပမဲ့ သားအရင္းနဲ႔မျခားပညာသင္ေစာင့္
ေ႐ွာက္ေပးခဲ့တဲ့ေက်းဇူးလဲရိွေသးတယ္ေလ ...
ကူးစူးၿမိဳ ့ေရာက္တာနဲ႔ အတိတိကအရိပ္အေငြ႔ေတြက ေလေအးတခ်ဳိ ့နဲ႔အတူသူ႔ပါးျပင္ကို ႐ိုက္ခတ္သြားတယ္
ေဝ့ရင္းရဲ႕ေျခရာေတြလဲ ထပ္ခဲ့တယ္ေလ.
လန္အိမ္ေတာ္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲ အေစအပါးေတြနဲ႔ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မ်ဳိးႏြယ္စဳေလာင္းလၽာေလးေတြက လန္အိမ္ေတာ္မွာ က်င့္စဥ္ဖလွယ္ပညာသင္ဖို့ ေရာက္ရိွေနၾကတယ္..
သူနဲ႔ေဝ့ရင္းလဲ ခုလိုေႏြရာသီတခုမွာ..ဒီလိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔စေတြ႔ခဲ့တာပဲမဟုတ္လား..
သူဝင္လာေတာ့လူပ္႐ွားေနတာေတြရပ္တန္႔သြားၿပီး
ေခါင္းငံု႔အ႐ိုအေသျပဳၾကတယ္..အေစခံတခ်ဳိ့ကေတာ့
၃ေပကြာေျပးရပ္ၾကၿပီး.. အသက္ပင္ရဲရဲမ႐ွဴရဲ..ဘာလို႔လဲ
မသိ ... ေက်ာက္စိမ္းကိုယ္ေတာ္ေလးရဲ႕ေအးစက္စက္
အၾကည့္ေတြကိုရင္မဆိုင္ရဲၾက...
ပညာဖလွယ္ေက်ာင္းသား တခ်ဳိ့ကေတာ့ ပါးစပ္အေဟာင္းသားမ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနၾကသည္.
အျဖဴေရာငိဝတ္ရံုကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီး ေျခတလွမ္းတလွမ္းက ညင္သာေပမဲ့မာန္ပါလြန္းသည္..ႏွာတံစင္းစင္းႏွင့္ေသသပ္တဲ့ေမး႐ိုးတို႔က ေခ်ာေမာလွတဲ့မ်က္ႏွာကို ပိုထည္ဝါေစတယ္.. ထိုမ်က္ႏွာေလးနဲ႔မွ မလိုက္ ေအးစက္ေနတဲ့တည္ျငိမ္ေနတဲ႔
မ်က္ဝန္းေတြ....ဒါက်င့္ၾကံသူေလာကမွာ နာမည္ႀကီး
ေက်ာက္စိမ္းသခင္ကိုယ္ေတာ္ေလးရဲ႕ဂုဏ္သတင္းက
မ်ဳိးႏြယ္စုေတြၾကား ၾကားဖူးတာ သူတို႔မျမင္ဖူးၾက
ခုလိုအ႐ွင္လတ္လတ္ေတြ႔ရေတာ့
