Yalnızım dostlarım diye diye başlasam şarkı misali mısralarıma,
Gülüp geçermisiniz yoksa biraz nemlenirmi gözleriniz.
Biraz ben olurmusunuz, yerime geçermi ruhunuz, hisleriniz,duygularınız.
Yalnızlık nedir sizce kilitlenmiş çevrenize sinsice çember içinde bir ruh,
Kalabalıkmı etrafım komik mi yazdıklarım dışardan göründüğünce..
Güneşmi ısıtır daha çok yüreğimi sizce yoksa sevda ateşimi
Birgün sorarlarsa size, nasıl bilirdiniz beni?
Birgün sorarlarsa size deyin ki yalnızdı kalabalığın içinde yalnızdı.
Onu bilir, onu söylerdi, dilinde hep o şarkı, Yalnızım dostlarım yalnızım yalnız..
Doğduğumda sevinen olmuşmuydu acaba beni hiç yalnız bırakmayacak
Beni hep koruyup kollayacak kimler vardı yanımda,şimdi nerdeler, nerdeler!
Beni yalnızlığa mahkum edenler nerde şimdi neden geldim dünyaya?
Sorarım size ne hakkınız vardı beni yalnız koyacaksanız neden var ettiniz?
Sorular sorular...
Bitmek tükenmek bilmeyen sorular.
Yaşama sevincim nedir biliyomusunuz hani şu en tepede görünen gökyüzü
Soyadımı veren bana eyy göklerin kızı göğünde kuşlar uçar, kelebekler var
Uçaklar kavuşturur yalnızları birbirime şükret Rabbine sağlığın yerinde.
Uğur böceğin var,çiçeklerin var, görebildiğin tüm dünyayı gözlerin var şükret
Şükret nefes alıyor ve hatta yürüyebiliyorsun,
Şükret, şükret göklerin kızı herşeye rağmen insanları seviyorsun yaşıyorsun.
Zeliha Gök
