Ey yabancı, meçhul adam!... Ey kalbime kalbi kardeş!
Ey ruhumu anlıyan ruh!.. Ey duygusu duyguma eş!
Şâir olup bir fikr için ağladığın zamanlarda,
Dâhîlerin elindeki mûsıkarı düşündün mü?..
Tek başına dolaştığın derin, yeşil ormanlarda
Yaprakları kurutacak sonbaharı düşündün mü?
Gökte nisan güneşinin bâzan öyle yaşatıcı
Işıkları olur ki sen, hem pek tatlı, hem pek acı
Bir hevesle genç yaşında ölmek ister ve titrersin!.
Hayat böyle çok güzelken intiharı düşündün mü?..
Vakit, vakit gözlerini kapayarak, o herkesin
Âhettiği "Sevdâ" adlı günahkârı düşündün mü?...
"Sevdâ" dedim; gönlümde bir coşkun ateş dalgalandı,
Gözüm daldı; hayâlimde yine binbir zevk uyandı...
Söyle bana: Sen de bâzan hem müsterih, hem asabî
Şimdi emin, şimdi kıskanç, güzel yâri düşündün mü?..
Bir bûseye can virdiğin zamanlarda benim gibi,
Sevdiğine sâhip olan bahtiyarı düşündün mü?...
Enis Behiç Koryürek
