Time • Yoonmin

T:10(happy end)

Genç adamın gözleri saatte dolaşıyordu.

Tik tak,

Tik tak,

Sinir bozucu ses boş odada yankılanıyordu ama o bunu umursamıyordu. Ağlamaktan dolayı şişmiş ve kızarmıştı gözleri. Dudakları morarmış bedeni çökmüştü. Jimin şuan bir ölüden farksızdı.

Önünde kalem ve yazı dolu bir kağıt vardı. Özellikle bu günü düğün günü seçmişti. Güzel günlerde güzel şeyler olmalıydı değil mi?

Gözlerinden akan ve hiç durmayan damlalar yüzünden iyice sinirlenmişti. Bir hışımla gözlerini silmiş ve etrafına bakınmıştı. Düğün salonunun arka deposundaydı. Dışarıdan insan konuşma sesleri geliyor neşeli bir müzik çalıyordu.

Jimin ise bomboştu. Herhangi bir duygu hissetmiyor sadece ağlıyordu işte. Elinde olmadan ağlıyor. Son bir haftadır yaptığı gibi.

Annesi ve babası bu düğündeydi. Yoongi'yi tanıyorlar hatta kendisinden bile çok seviyorlardı. Bu düşünce ile acı içinde güldü Jimin, onu kimse sevmiyordu..

Saatin sinir bozucu sesi hâlâ yankılanıyor zaman geçmek bilmiyordu. 15 dakika daha vardı. Şuan saat 18:30 du ve Jimin bir hayli hevesliydi. Arada tereddüte düşsede bunu istiyordu. Böyle mutlu olacaktı. Böyle onu seveceklerdi. Eğer bunu yaparsa herkes kendisine yaptıklarından pişman olacaktı.

Acıyordu bazen kendisine ama sonra bu düşüncesinden vazgeçiyordu. Acınacak halde olan onlardı. Sırf eşcinsel diye çocuğunu sokağa atanlar acınacak haldeydi. Sırf para için aşık olduğu adamı bırakacak olanlar acınacak haldeydi. Sırf bir gecelik zevk için masum kişilerin hayatını karartanlar acınacak haldeydi. Sırf okulda adı çıktığı için onu dışlayan arkadaşları acınacak haldeydi. Eşcinsel diye onu döven kişiler acınacak haldeydi.

Jimin acınacak halde değildi.

Onların aksine Jimin mutlu olacaktı.

Kafasını tekrar saate çevirdi.

18:44

Bu zaman dilimi ile pek iyi anıları olmamıştı. Ama şimdi bu zaman diliminde mutluluğa erişecekti. Sonsuzluğa erişecekti.

Yanındaki hapları aldı ve 45 geçe olur olmaz ağzına attı. Tatlıydı canı onun. Bileklerini kesemez kendini asamazdı. Ne kadar dövülsede tatlıydı canı, ne kadar yıpransada tatlıydı işte.

Gözünden akan yaşlar ile son kez bu cehenneme baktı. Kurtuluyordu.

Kocaman gülümsedi.

Mutluydu.

Bu dünya onu haketmiyordu.

Bilinci kapanırken de mutluyudu.

Yoongi onun cansız bededini bulunca da hala mutluydu. Çünkü hâlâ gülümsüyordu.

Zaten bu mutluluğun simgesi değil mi? Gülümsemek.

Gülümseyen herkes mutludur.

-
Diğer bölüm Jimin in mektubunu atacağım.

Umarım beğenmişsinizdir.