Stoimy wlepiając spojrzenie przed siebie
Zbyt dużo łez opuściło nasze oczy, by dać upust kolejnym
Zbyt wiele złego nas spotkało, by cierpienie towarzyszyło nam nadal
Ból jednak rozrywa serce
Powoduje niezwykle silny cios
Później następuje otrząśnięcie się
Powrót do rzeczywistości
Ich już nie ma...
Oni nie wrócą...
Przed nami światło
Za nami chmury
Niebo płacze za tymi, którzy odeszli
Słońce wita tych, którzy nadejdą...
CZYTASZ
Układanka✔️
JugendliteraturUkładałam puzzle, chodź każdy następny nie pasował do poprzedniego...