Çapulcular ve Zaman Döndürücü

10

James homurdana homurdana beni okula kadar çekiştirdi. Olayın şokundan hala bir şey yapamamıştım ve kafam çok karışıktı. Tamam, Remus Lupin bir kurtadamdı, dipe çapulcular da anmagustu. Peki Dumbledore bunları biliyor muydu?

"Lils." dedi James, gözlerini bana dikerek. "James." dedim, ne zamandan beri ona ön adıyla hitap ediyordum?
"Bu-bunları görmemen gerekiyordu." dedi, daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. "Ne zamandan beri?" diye sordum. "Biz ikinci sınıfta fark ettik. Geçen sene animagus olduk. Lütfen Animagus olduğumuzu kimseye söyleme, Azkaban'a atılmak senle evlenememeyi saymazsak istediğim son şey."

"Animagus olmak zor olmadı mı? Yetişkin büyücüler bile çok uğraşıyormuş." dedim.
"Remus'un her ay kendi derisini parçalamasına izin veremezdik." dedi James. "Bir şey yapmak zorundaydık. Fikir Sirius'undu. Arada zekice şeyler bulabiliyor işte."

"Aslında şüphelenmiştim." dedim. "Rrmus'un kurtadam olduğundan. Ama kurtadamların okula alındığını düşünmüyordum."
James kaşlarını çattı. "Ayda sadece bir gün, kendi isteği dışında bir kurtadama dönüşmesi onun suçu değil. Dumbledore da bunu biliyordu. Remus'a ayrıca bir mektup göndermiş."

Başımı salladım. Biraz garip bir durumdaydık. "Eh, gitsem iyi olur." James kalkıp Şamarcı Söğüt'ü işaret etti. "Yapabileceğim bir şey var mı?" diye sordum.
"Sen içeride kal yeter." dedi ve bir geyiğe dönüşüp karanlığa karıştı.

Binanın merdivenlerine geri oturdum. İçeri girmek istemiyordum. Kafam çok karışmıştı. Potter ile hiç böyle durup konuşmamıştık. Ben-hep onu lanetlemiştim. Arkadaşlarını bu kadar önemsediğini bilmiyordum. Bu yanının hoşuma gittiğini hissettim. Bir süre daha ormana baktım ve kalkıp binaya girdim.

...
Yazardan
Sabah, güneş yeni doğduğunda, çapulcular hastane kanadındaydı. Çok yaraları yoktu.

Lily hastane kanadının kapısından başını uzattığında Sirius ve James uyuyordu, Remus ise yatsğında oturuyordu. İçeri girdiğinde kahverengi göxlerini ona çevirdi. Bakışlarından dün gecekileri hatırladığı belli oluyordu.

Lily yanına geldiğinde ağzını açtı ama bir şey demesine fırsat vermeden Lily ona sarıldı.
(Evet yazar duydusal an yazamıyo taam mı o yüzden hemen uçuyorm tanmam vurmayın aq)
...

Harry, Hermione, Weasleyler, çapulcular ve Lily o akşam Grimmauld meydanı 12nin kapısında duruyorlardı.
Harry kapıyı çalıp gülümseyerek bekledi. İçeriden birtakım sesler geldi-kapının arkasında birkaç engel vardı galiba- sonra kapı açıldı.
Kapıyı uzun boylu, uzun saçlı, gri gözlü biri açınca çapulcular neredeyse bayılıyordu.
Yetişkin Sirius Black, onlara bakıyordu.

İçeri girdiklerinde Sirius yüzünü buruşturdu. "Burayı hiç özlememişim. En azından hala yakışıklıyım."
James sırtırken Remus iç çekti.
Lily ise etrada bakıyordu.

Onlardan biraz önde yürüyen grup yukarı çıktı. Weasley'ler babaları konusunda üzgün, Harry Sirius'u gördüğü için mutluydu. Hermione'nin kafası ile başka yerdeydi. Arkadaşlarına söylrmek istediği şeyi uzun süredir içinde tutmaya çalışıyordu. Kızacaklarını biliyordu çünkü.

Kısa oldu çünkü ilham gelmiyo :((
Ve bir sürü ders ve ödev varr
Lanet olsun sana legese

hıh

Keeeen yu fiiiil dı laav tunaaayt

*reklam*
diğer kitaplarıma göz atmayı unutmayınnn

*yeni reklam*
A a a aaaa her seferinde iki kat fazla kirleniyo

*yeni reklam*
Beağklava neasıl yenilr bilr misnz eauw

*reklamlar bitti*

ne güzel boşladım