GÜLÜMSE(Bitti)

-1-

. Bütün kitap .
. Drako'nun ağzından yazılmıştır.

.

.

.

Koridorda koşuyordun,Elinde kitaplar vardı. ben ise dersim boş olduğu için boş boş geziyor,bulaşıcak birilerini arıyordum
Acelen vardı.
Birden bana çarptın ve kitaplar ile beraber yere düştün.
Bana sinirle baktın.
Ve kitapları toplamaya başladın.
Bana çarpmıştın ve ben sana birşey yapmamıştım. Ama o bakışta neden böyle davrandığını anladım.

"Önüne baksana!"

"Sen bana çarptın!"

Herzaman böyleydin işte herzman dik kafalı.

Bir an dizini tuttun.
O tarafa baktığımda kanadığını gördüm.
Elimi uzattım neden bilmiyorum.
Karşılık vermedin.
Bende kitapları topladım.

"Ne o iyi olucağın mı tuttu! malfoy?"

"Ben sadece yardım etmek istedim..."

"Ya öylemi? İstemez"

"Yapma grenger. Sadece elimi uzattım"

"Bir bulanığın elini tutmak seni iğrendirmezmi?"

Bu sözlerin kalbime bıçak gibi saplandı sanki.

"Hayır,iğrendirmez"

"Şaka,güldük eğlendik, şimdi! Defol "

Öylece kaldım sadece.
Hayatım boyunca sana yaptığım şeyleri düşündüm.benim yüzümden saatlerce ağlamanı.

"Özür dilerim"

"Ne?"

"Özür dilerim"

"Bişey falanmı içtin sen?"

"Hayır?"

"Her kimsen çık drcao'nun içinden"

"Grenger bu hiç mantıklı değil"

"Öylemi? Mantıklı olan ne peki"

"Grenger senden sadece özür diledim"

"Yoksa ölümcül bir hastalığa falan mı yakalandın?"

"Kimi kandırıyorum! Haklısın! Boşversene"
Yanından kalktım ve ortak salona gittim.
Sadece neden özür dilediğimi ve sana yardım ettiğimi anlamıyordum.
O zamanki eregn hali işte ne yaparsın.
O günden sonra benim için herşey değişti. AMA HERŞEY!
çok düşündüm hermonie.
Neden böyle davrandığım hakkında.
Belki kötü olmak benim doğamda vardı.
Ne biliyim?
Ama bir zorba olmak istemiyordum.
Özellikle de sana sana karşı.
O günün ertesi günü bütün gün seni düşündüm. Biraz aptalca geliyordu o zamanlar.
Ama dediğim gibi ergenlik halleri?
Pansiy bile bendeki tuhaf halleri anlamış olucakki o gün beni köşeye sıkıştırdı.

"Ne oluyor!"

"Hiç"dedim omuz silkerek.

"Drcao! On yedi yıldır arkadaşız?"

"Pekala"

"Dökül bakalım?"

"Burda olmaz pansiy ortak salona gidelim"

"E sana göster amcana pi*ini demiyorum ki? Neden tuhaf davranıyorsun diyorum"

"Tanrı aşkına pekala"

"Ee?"

"Pansiy dün hermonie bana çarptı"

"Ne! nasıl çarptı?"

"Çarpıştık yani? Birden bana kendi çarpmasına rağmen bana çok kötü baktı"

"Nasıl?"

"Yani... senin biriktirdiğin bütün çikolataları bir saate yediğimde bana baktığın gibi"

"Hm..."

"Bende ona acıdım-"

"Ne! Sen Drcao malfoy-"

"Sözünü kesme!. Ona acıdım yani şey içim cız etti,sanki suçluluk duygusu beni kemiriyordu".

"Değişik"

"Daha sonra ona elimi uzattım, ve o tutmadı,bana iğreniceğimi falan söyledi ve beni reddeti. Ama dizi kanıyordu.
Kitaplarını topladım. Daha sonra tekrar yardım etmek istedim,ama.yine kabul etmedi"

"Kafanı falan mı çarptın?"

"Hayır pansiy...Sonra ondan özür diledim. daha da dikleşince bende çekip gittim"

"Peki ne hissetin?"

"Bilemiyorum.yani? Elim ayam birbirine girdi terledim ve kötü hissettim. Kalbim deli gibi attı..."

"Drcao?"kafamı kaldırıp ona baktım.
"Sen aşık olmuşsun"

"Hayır tabikide on aşık değilim"

"?"

"Ben yakışıklı,safkan, mükemmel,.... malfoy,o ise"bir an duraksar"güzel,zeki saf"
"Bi dakika?"
"Yüce Merlin brn ona aşığım!"

Pansiy'i bana pis pis sırıtmaua başlarken hemen ordan kaçtım.
Gözüme köşede bizi dinleyen biri ilişti.
Potter.