-3-

732 38 29
                                    

Yıl başı balosu.
Herkez içerde dans edip öpüşürken ben dışarda oturuyordum(medya da var)
Birinin yanıma geldiğini hissetim yanımda olan basamaklara oturdun.

"Selam..?"

"Neden içerde değilsin?"

"Çok sıcak. Hem böyle şeyleri pek sevmem"

"Hava biraz soğuk?"

"Evet"

Bir anda üzerimdeki cüppeyi çıkardım ve sana verdim.

"Teşekürler"

Şapkasını kapadın içinde kaybolmuştun sanki...

"Draco konuşmamız gerek"

"Hermonie,gülümseme nedenim olurmusun?"

"Ne?"

"Hermonie,seni sevmeme izin verirsen eyer-"

"Anlamıyorum Drcao?"

"Hermonie benimle çık!,diyor, afederisn"

"Pansiy içeri hemen!"

"Tamam..."

"Drcao"

"Hermonie, hermonie benim olurmusun?,hayır bu çok yanlış anlamda bir söz. Hermonie-"

O anda dudağımda birşey hissetim.
Beni öpmüştün ben de sana karşılık verdim....

"Evet drcao"
Karanlık olmasına rağmen yanaklarının pembeleştiğini görüyordum.
O gün hayatımın en güzel günüydü.
Seninle ilgili olan herşey zaten çok güzeldi.
Teklif etmeyi pek beceremem.
Ama yine de uğraştığıma deymişti.
Seni çok seviyorum hermonie'm ve hep seveceğim.
Biliyorum burda olsan 'saçma sapan yazma'drcao derdin ama olmuyor.
Sen herşeye bir çöz buluyordun.
Her zaman birşeyeler ters gitse de gözlerine baktığımda sanki dünya dönüyor gibiydi.

Bundan bir hafta sonra.

"Hermonie?"

"Efendim"

"Benden önce ölme olurmu?"

"Bunu da nerden çıkardın?"

"Aklıma geldi işte"

"Neden senden önce ölmücekmişim?"

"Çünkü bunu kaldırıcak kadar güçlü değilim"

"Peki ya sen ölürsen?"

"Sen dayanırsın"

Hayat herzaman küçükken güzeldir.
Herşey toz pembedir.
Hele bir de aşık olursan ve sevdiğin kız seni severse.
Hayattaki hiçbirşey üzmez seni.
Ama o kız olmazsa.
İşte o zaman uyanıkken kabus görürsün.
Mesela.
Yanımda duran kolyen...

Karanlık ormanda bir ağacın tepesindeyiydik.
Elimdeki kutuyu sana uzatmıştım
Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti.
Kutuyu aldın ve açtın içindeki kelebek şeklinde olan kolyeyi çıkardın.

"Bu çok güzel,"

"Evet monie'm senin gibi"
Yanaklarının tekrar kızardı.

"Teşekkürler"

Saçlarını önüne toplamıştın.
Bende kolyeyi nazikçe boynuna taktım...

Sana getirmek için aldığım papatya buketi....

Arazi yeşil çimin üzerindeki papatyalarla dolup taşmıştı.
Bir boşluk bulup uzanmıştık.
Cüppemi saçlarının altına sermiştim
Saçlarına o narin papatyaların bile dokunmasını istemiyordum çünkü.

"Drcao"

"Efendim"

"Okuldan sonra ne olucak"

"Bilemem,evleniriz?"

"Erken değilmi?"

"Neden erken olsun,hayat mutlu şeyleri yaşamak için çok kısa"

"Neden?"

"Kötü anılar daha fazla çünkü."

"Eyer çocuğumuz olursa?ismi ne olsun?"

"Nerden çıktı bu"

"Bimem"

"Çocuğumuz olduğu zaman koyarız mone"

.........
Kitabın geri kalanı ile birlikte bütün bölümleri yayımladım

GÜLÜMSE(Bitti)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin