GÜLÜMSE(Bitti)

-5-

Şimdiki aklım olsa asla sana düştüğünde elimi uzatmazdım.
Hayatıma seni katmak için uğraşmazdım.
O sabah içimde kötü bir his ile uyanmıştım
Ama ne yaparsın geleceği göremezsiniz.
Ders boştu ve herzamanki gibi bahçede takılıyorduk.
Beni öptüm ve "seni seviyorum"dedin sana sarıldım.
Bir süre öylece kaldık.
Neden bilmiyordum ama içimde bir korku vardı.
Eyer bana en çok kimi kaybetmekten korkuyorsun? Deseledi
Bir annem
İki hermonie dedim.
Ama şimdi sorsalar.gülümsememe neden oaln kişi derdim..
Şöyleki hermonie sana olan hislerim aşktan daha da öyleydi herzaman öyle öyle olucak.
Bunu kimse değiştiremez.
Bir anda birşeyeler oldu ve hogwarts saldırı altına girdi.
Heryerde çatışmalar büyüler çığlıklar vardı.
Sen hemen yardım etmek için koştun.
Bende peşinden.
Birkaç ölüm yiyeni atlattık.
Bir saatin sonunda bütün savaş bitti.
Dinlenmek için yıkıntının üzerine oturduk daha sonra da bir ses geldi.
İkimizde ayağa kalktık yan yana duruyorduk. Biden önüme geçtin
Bir ses duydum ve.....

İşte hermonie. Voldemort'un bana gönderdiği öldüren lanetin önüne atladığından bu yana tam yirmi yıl geçti.
Ama değişen hiçbir şey olmadı.

Yerde yatan sana baktım.
Bende yanına çöktüm.
Başını kaldırdım ve sana sarıldım.

"Hermonie!"
Var gücümle bağırıyordum.
Herkes toplandı o anda nevile son hortkulğu öldürdü.
Senin asanı aldım ve bağırdım.
Ve voldemort gitti...
Ama ben herşeyimi kaybetmiştim.
Ağlıyor bağırıyor ve cansız bedenine sarılıyordum.
Herkez bana bakıyordu bize.

"Bişey yapın!"

"Ö...ölmedi!"

Ama bunun yalan olduğunu kendim bile biliyordum.
Birkaç kişi ağlamya başladı.
Sen buz gibi olmuştun.
Seni benden almaya çalışan kimseye izin vermedim.
Ne kadar orda öylece oturdum hatırlamıyorum.
Bayıldığım da biri beni almıştı.
Sana birkaç şey sormak istiyorum.

Canın acıdımı.?

Mutlu musun?

Orda seni seven birileri varmı?

Ben artık yaşayamıyorum.

Elimdeki deftere baktım.
Bir de yanımdaki buket ve çiçeğe.
Bulduğum en yüksek binanın tepesindeydim.
Elime kolyeni aldım.
Defterin kapağına imzamı attım.

Ve gülümsedim.

Kendimi boşluğa bıraktığımda artık özgürdüm soğuk beton zaten üşütmüştü beni ama yüzümü yalayn rüzgar titememe neden oldu.
Zemine her yaklaştığında sana da yaklaşıyordum.....