Hayami's POV
*poke* *poke*
Pakiramdam ko may sumusundot sa ilong ko -.-
Minulat ko yung mata ko.
"^____^ " Babae ba tong nasa harap ko?
"Hello ^___^" bati niya sakin. Sobrang lapit nung mukha niya sakin. He has a pretty sparkling eyes. Tapos pakiramdam ko nag-wawala yung puso ko. Baka sakit sa puso to? -.-
"Aww!!:(" sabi niya habang hinihimas yung pwet niya. Naitulak ko eh. Ngayon lang nag-sink in yung pangyayari sakin eh. -.-
"So---rry. " sabi ko pagkabangon ko.
Nandito kasi ako sa rooftop eh. Nakatulog ako. Pano napunta to ditong lakakeng to-.-
"Shit." I cursed out dahil gabi na pala tss.
"Anong oras na?" Tanong ko. Di ko pala dala phone ko bwisit -.-
"Ahm 10:49?" Shit -.- curfew namin hanggang 11 lang.
"Ge thanks." Tapos iniwan ko na siya doon.
"Wait!!!" Bahala ka wala akong time makipagdaldalan-.-
Dahil may emergency ladder dito eh yun na ang ginamit ko pababa.
Shit may guard. I hide dahil nag-papatrol na sila with flashlights.
I hide behind the bushes then walked along with it.
Bago ako tumawid sa kabilang daan,chineck ko muna kung may guard and lucky me wala.
I crossed the road in a running way until I reached the gate of the dorm buildings.
I stepped back and jumped para may pwersa ako pag-akyat.Bumababa na ako sa kabilang gate tapos sumabit yung necklace ko. Tinatanggal ko to pero di ko matanggal and unfortunately na-out of balance ako.
Napabitaw ako sa pagkakahawak ko sa gate kaya nalaglag ako. Ang alam ko dapat sa semonto ako babagsak but I realised that I'm with someone's arms. Holding me tightly while running to hide on the big tree.
I looked on him... is he.. is he the boy that I've met on the rooftop? Wait parang umilaw yung mata niya. Maybe namalik mata lang ako.
He put me down but hugged me tightly. My heart trembles again.
"Wait---" I was about to protest but he puts his finger on my lips.
Tapos yung mga ilaw ng guards nagreflect sa mga dingding at puno.
"Wala ng tao dito tara na." Sabi nung isang guard at tuluyan na silang umalis.
Hindi padin niya ako binibitawan.
Kumalas ako sa pagkakayakap niya sakin.
"Thanks but you dont need to hug me like that." I coldy said.
"Welcome ^__^ Bat ba ang sungit mo *pout*" ang cute---- whatever -.-
I turned my back on him. It was like a deja vou. Parang nangyari na to dati eh ... ah ewan-.-
I walk inside the dorm. Madilim na dahil patay na yung ilaw sa hall pero okay lang.
Nakarating na ako sa tapat ng room ko. I have my card so I swipped it at pumasok na sa loob.
Biglang bumukas yung ilaw kaya nasulo ako. -.-
"At sa ka nanggaling nanaman hija??"sabi ni Jamgee tapos katabi niyang nakatayo sila Kyla at Gelai -.- akala mo mga pulis.
BINABASA MO ANG
Unexpected Them
Fiksi PenggemarLove doesn't matter the status of one's life. Love is about what you feel. Because love came from the heart,not from the words spoken by the judgers. Date Started: 141203 By:ChronusLu (miss_21)