Bakit ba ang torpe ko?

Chapter 4

"Oh! Steeven, ikaw pala! I've been searching you a while ago." nakangiting bati ni Mika dito lalaking kaharap niya ngayon. Steeven pala huh? Mailagay nga mamaya ang pangalan niya sa death list ko. He ruined by confession! Just wtf!

       "Ah, ganon ba? Me too. Oh by the way! Who's this guy?" tanong nung Steeven kay Mika nang humarap siya sa akin at dinuro pa ako!

       "Don't pinpoint me bastard!" galit kong sabi. He just smirked.

        "Stop that, Migs. Uhm... Steeven, this is Miguel Fugirawa."  pakilala sa akin ni Mika dito sa bwisit na lalaking to.

        "So, you're a have Japanese huh?" he asked.

       "Obviously, yes."  inirapan ko siya.

       "So, Mika. Ano mo siya?"  parang nanghahamon 'yung mga tingin niya sa akin. Bigla nalang tuloy akong kinabahan.

      "H-huh?. Ah... eh... A-ano... he's my..." nag-aalangang tumingin sa akin si Mika. Kinakabahan ako sa kung ano man ang susunod niyang sasabihin.

       "He's just my schoolmate." she continued.

         Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko. Yes schoolmate niya nga ako. Classmate pa nga eh. Why? What should I expect? Na ipapakilala niya akong boyfriend niya? No. Hindi naman 'di ba? Kailan pa ba niya ako naging boyfriend? Never.

        Para na rin niya akong nireject sa sinabi niya. Sht! It d-mn hurts!

          "Uh, akala ko pa naman ano na. So, can I dance you?" inoffer ni Steeven 'yung kamay niya kay Mika. And she looked at me. "Can I dance my girlfriend? Mr. Fugirawa?" Steeven continued. Parang huminto ang paghinga ko sa narinig ko.

Wtf?

      "G-Go ahead. Dance your g-girlfriend." sabi ko kay Steeven then tumingin naman ako kay Mika. "Bye, schoolmate." sabi ko sakanya then ngumiti ako sakanila ng mapait saka na tumalikod sakanila.

       Napansin ko namang lalapitan ako nila Matthew. Kaya binigyan ko sila nang tingin na parang sinasabi kong 'gusto kong mapag-isa'. Napabuntong hininga nalang sila at hindi na nila ako sinundan pa.

***

        Gusto ko munang mapag-isa. Gusto kong pumunta sa lugar kung saan ko pwedeng kong mailabas kung ano ang nararamdaman ko ngayon. Selos at galit. Galit ako sa sarili ko!

        Bakit ba kasi naging torpe pa ako? Siguro, noong nagpaulan ang Dios ng katorpehan, nasalo ko lahat. Pero sht naman! Hindi ko 'to ginusto!

        Matagal ko na ngang binalak na magtapat kay Mika eh. Pero pingungunahan ako ng torpe at hiya. Ilang beses na ko rin bang pinalakas ang loob ko para umamin sakanya, pero sa tuwing nasa harapan ko na siya nanghihina na ako. She is  my strength and my weakness. What's wrong with that? I just love her that much!

     Hindi ko na namalayan na sa isang park sa likod ng hall ako napunta. Ilaw ng buwan lang ang nagsisilbing liwanag dito. Umupo ako sa isang bench doon saka ko na inilabas ang mga hinanakit ko.

   "I hate my self for being a coward!" galit kong wika sa sarili ko.

    "Mika, bakit ba kasi... ang manhid mo?" tanong ko sa kawalan. Tumingala na lamang ako at pinagmasdan ko ang mga bituin sa langit.

    "Ilang shooting stars na ba ang dumaan at nakita ko? Ilang beses na rin ba akong nag-wish sa stars na yan! Para lang maging akin ka?"

    "D-mn that years na tinitiis ko 'to. Na hindi ako nakakaamin sayo! Sorry kung lagi nalang kitang inaasar at binabadtrip. That's my only way para mapansin mo ako eh." napayuko ako. Nagsisimula nang mangilid ang luha ko. Hindi ko na nga na kaya. Bumagsak na rin sila.

     I remember the time noong lagi ko siyang ini-stalk. Lagi ko siyang sinusundan lalo na kapag wala siyang kasama. Hindi ko pinapabayaang umuwi siya ng madilim na ang paligid at wala pa siyang kasama. So ang ginagawa ko nun, hinihintay ko siyang makalabas ng gate saka ko siya susundan hanggang makauwi siya ng bahay nila ng ligtas.

     Hindi ko siya pinapabayaan. And I always do that. Then now, nalaman ko nalang na may boyfriend na pala siya!? Hindi ko pa kilala huh! Bakit ba kasi andito yung lalaking yun. Hindi naman namin yun ka-year level at mas lalo namang hindi siya familiar as schoolmate namin!

     Bakit ba andito yun?! 'Ah baka naman binabantayan niya yung girlfriend niya dito?' sabi ko sa isip ko. Pero hindi talaga ako kumbinsido eh.

       Si Mika kasi eh. Bakit hindi niya sinabi saakin? Bakit hindi niya sinabi sa aking may boyfriend na pala siya!? Bakit hinayaan na lang akong maging date siya!? Pinapaasa niya lang ba talaga ako!? I can't help but to think that way.

       Why did she let me to fall for her this d-mn much? And why can't she love me back? Why?

***