Love Indeed

Chapter 1

Sabi nila love is love. Hindi nadadaan sa itsura. Hindi nadadaan sa estado ng  buhay.. Tss. Kalokohan!! Pete sake ilang taon na ako.. 18 years of existence pero ano, never kong inambisyon na isingit sa maganda kong plano sa buhay ang love na yan.

Sisirain lang niyan ang buhay mo. Pare-parehas lang naman yan eh. Papakiligin ka sa una. Sasabihan ng mabubulak na salita. Bibigyan ng matatamis na pagkain. Ipapakilala sa mga tropa. Hahatid sundo ka sa harap ng room mo. Papakita na nag aalala sayo. Tutulungan ka sa mga  work related activities at assignment. Masarap sa una. Di mo lang alam sa huli iiyak at iiyak ka din.

Hindi ako bitter ah.. Sadyang ayaw ko lang since alam ko na naman ang flow ng isang relasyon. Alam ko na kung ano ang kahihitnan. Nagiingat lang naman ako. Mas maganda nang ganito.

Mag-isa ka man, walang magtetext sayo kung nasaan ka, kumain kana ba, nakaalis ka na ba sa bahay mo, nakauwi ka na ba, ok lang. Bakit??

What is friends for? Kaya nga may mga kaibigan tayong laging takas sa mental. Sila ang bumubuo ng araw mo. No need to commit. It just a waste of time. Waste of money.

Wala naman ako masamang nakaraan sa relationship.. What i see from everyday i've breath is enough to see the awful relationship of a couple ending with break up... tas ano.. magpapaka wasted... Such a fool.!!

"Hoy!!! Babae!!! bubuksan mo ba tong pinto o hindi! Kanina pa kita tinatawag. Pwede ba tumigil ka muna jan sa walang kwentang ginagawa mo!! " - ang kuya kong kulang nalang warakin ang pinto sa kakatok -.-

Dahil nakakarindi na ang walang tigil na ratrat niya, ay lumapit ako sa pinto at binuksan ng kaunti para silipin ang mukha ng kuya kong pinaglihi sa bulkang mayon. Puputok na ata mukha nito pulang pula na eh HAHAHAHAHA

"Yahhh!!! Hindi walang kwenta tong ginagawa ko!!! Literature to!!! Novel!!! Novell!!! OO SUSUNOD NA BOSS!!" 

Sabay balibag ng pinto. Katakot ko nalang baka mapektusan na naman ako. Hindi pa naman kapatid turing niyan sa akin. Hahahaha

Priceless ang mukha.. HAHAHAHA Sayang hindi ko nakuhanan ng picture, dami pa naman nagkakandarapa dun sa school tsk tsk.

"Abat!!! Bastos kang bata ka ah!!! patay ka sa akin kapag lumabas ka!! Ma!!!!! Ikaw na nga bahala sa anak mong to"

Huling nadinig ko kay kuya bago magwalk out. Hahahahaha ang sarap niya talaga pagtripan.

Pinakinggan ko muna kung talagang umalis na ang dragon. Hahahaha

Nang alam kong safe na, binalikan ko muna yung sinusulat ko at sinave mo na.

Nagsusulat kasi ako ng Novel. And to take my revenge for my loving and sweet sa lahat ng sweet sa buong mundo na kuya ay  he is the main character but may twist.

Hahaha Since sa reality is straight pa sa wood ruler ang aking butihing kuya ay, tan tanananananannanan HAHAHAAHA.. secret muna hahaha

"i think thats enough for today!"  - hmp i look on the calendar near on my laptop.

"i only have 5 months before the publishing date huhuhu wahhhh kainis naman kasi ang baklang iyon. Bakit niya ba ako pinagmamadali. Akala niya ba ang pagsusulat ay parang pagpapalit lang brief araw araw... Kapag natapos ko to isusumpa talaga kita! HAHAHAHA"   habang nasa malagim na pagpaplano ako bigla namang tumunog ang aking over sexy, slim with 24 waist line body. It means im freaking hungry na.

Nakakagutom palang tunay ang pag iisip ng hindi maganda sa kapatid. Hahahaha este pagsusulat ng bagong ideya.

Kailangan ko na talagang tumayo at kumain. Dahan dahan kong binuksan ang pinto,

Silip sa kanan...

Silip sa kaliwa...

Safe..

"Yes,, wala ang dragon.. hihihi"

Dahan dahan akong naglakad pababa sa hagdanan. May second floor kasi ang bahay namin. Nasa kaliwa ang kwarto ko at sa kanan naman ang kwarto ng kuya ko. Ang kina mama nasa baba.

Ayaw nila sa taas although my guest room naman. Nakakapagod daw mag taas baba. Mga matatanda nga naman. Hahahaha

Anyway pag dating sa kitchen, kumakain na sila mama at ang kuya ko.

Lumapit muna ako kay mama at kumiss.

'Good Morning Nak' mama kong maganda na nakangiti parati at supportive sa aking pagiging writer

'Good Morning, Ma, at kuyaaaa kong maganda este gwapo pala hahaha' - bigyan ba man ako ng death glare tapos itapat baman sa napakaganda kong mukha ang tinidor na hawak niya. Like ewwww may mga bacteria na yun galing sa bunganga niya.

'Ikaw... kanina ka pa huh. Nakakainis ka na. Agang aga nangbwibwisit ka na naman. Ano... Kakain ka at uupo o mang aasar ka nalang!!!' - tamo hb na naman ang kuya niyo.

'yah yah kakain na hahahaha i love youuu my brotherr dear' hihi, tumigil na ako sa kakaasar sa kanya pero natatawa pa din ako habang kumakain. Wag ka lang titingin sa kanya baka huling agahan mo na yun. Hahahaha

Si mama naman tahimik lang. Sanay na kasi yan sa aming magkapatid. Si kuya kasi matangkad sya pero sakto lang ang katawan.

Into music yan. Kala mo naman talaga napakagaling mag gitara (cross finger) Hahahaha Di, honestly may banda yan sa university nila.

Kapag ganon, alam niyo na famous ang kuya niyo. Daming mga sisiw at higad ang naghahabol at nagpapakabaliw para lang mapansin yan.

Since, kung ano ang trato niya sa akin, wag kayo mag assume na mabait yan sa mga uod na gumagapang este fans na humahabol sa kanya.

"Im done, lets go"  look, kakasimula ko palang kumain pero nagmamadali na umalis

"im not done eating pa kaya kuya -.-"  pag iinarte ko hehehe

"Bahala ka, basta ako aalis na. I dont want to be late you know that. I have a class at exactly 8 am" wearing a serious face while looking into his watch

"Ma, i have to go. Love you" Lumapit muna siya kay mama at nagkiss sa cheek. May pagkasweet yan si kuya pero hindi sa akin. Kay mama lang. Di niya ako love. sp what di ko din sya love hahahaha

"Nak, go ahead sumabay kana sa kuya mo. Alam ko na mang busog kana, and stop teasing your kuya. Ok" Si mommy, wahh why im so lucky to have this kind of mother. Napakabait at maganda tas nakakahawa ang ngiti.

"Ok ma, we have to go bye bye" and at the same time. Nagkiss muna ako bago sumunod kay kuya. Ayaw mag commute. Hassle. Mainit hahaha

To be continued.....