3. Bölüm

23 2 0
                                    

Aşkım demsiyle sinirlenmem bir oldu tabi ilk şako atlatıktan sonra onlara bir şok yaşatma sırası bendeydi.

- Çıkın odamdan.

Ali: Sakin ol anlatacam herşeyi.

- Çık şu odadan çık İdil sen eve mi? Gidicen.

- Evet İklim ama bi Ali'yide dinle ve sakin ol.

- Ben sakinim onuda dinlemek istemiyorum yarın okul da görüşürüz.

- Görüşürüz İklim.

Herkez gittikten sonra derin bir nefes alıp içimde biriken ağlama isteğini yavaş yavaş akmasına izin verdim zoruma giden şey bana yalam söylemişti şuan anneme hitiyaç duyuyorum ne zaman böyle olsam beni sakinleştirmek için elinden gekeni yapardı şimdi kendimi yanlız hisediyordum. Ve hala Göksular gitmemişti sinir kız bebeklikten beri tanıyo ola bilirim birlikte büyümüş ola biliriz ama sevmiyorum işte ama o benim en değerli parçamla sevgili olmuş bunalrı düşünirken uyuya kalmışım.

Sabah erkenden çalan alarımla uyandım sesizce duşa girip çıktıktan sonra üstümü giyip evden çıktım. Yolda İdile şöyle bi mesaj atım.
'idil ben okuka gidiyorum okulda görüşürüz' diyip telefonu kapatıp çantama koydum kimseyle konuşmak istemiyordum ve sonunda okula varmışımtım bahçe kapısından içeri girip sınıfa girdiğimde herkes bana bakıyodu hiç birini umursmadan yerime geçtim ama onun söylediğini duymazdan gelemdim.

-İklim iyimsin.

- İyim Sina iyim.

Bartu : Eminmisin kız bune hal yüzün gözün şişimiş.

- Yok iyim sağolun sorduğunuz için.

- Ben hep burdayım İklim seni dinlerim.

Bartu : Oğlum iyim diyo işte ne uzatın yok seni dinlerim falan dön önünü işte.

Bu bartu harbi gıcıktı uyuz sinir. Of bu idil nerde kaldı ya sıkıldım birazdan Aliler'de gelir ve hala idil ortalıkta yoktu ve ben bunları düşünürken Ali'ler içeri girdi Ali tam yanıma geliyoduki ben ayağa kalkıp Sina'yla dışarı çıkana kadar bilerk yapmıştım tabi Sina biraz şok oldu ama Ali geldiği gibi geri yerine geçmek zorunda kaldı.

-İklim elimi bırakırmısın yanlış anlayacaklar sen iyi olduğuna eminmisin.

- Pardon ya kusura bakma iyim gel idili bekleyelim.

- Önemli değil anlatmak istersen cidden dinlerim bişeyin var beli.

- Sağol Sina ama anlatılıcak bişey değil.

İdil daha gelmemişti merak etmemişde sayılamm nerdeydi bu ya derken İdil geldi.

- Nerdesin kızım sen.

- Burdayımda senin bu yüzünün haline ne.

- Yok bişey hadi sınıfa geçelim.

Dememle koşarak sınıfa çıktık tabi Sina'ya teşekkür etmeyi unutmadım o olamasaydı şuan sınıfat büyük bir kavga çıkmıştı o bişey yapamdu ama yinede olsun tam bunalrı düşünürken dikkatimi çekti  Bartu İdil içeri girdiği dakkadan beri gülüyordu hemde çok farklı gülüyodu bi de ikisi uyumlu giymişti idil mavi o siyah idilin en sevdiği renkeler ve Bartu farklıydı idile karşı anlamadım hiç birşey derken gözüm Ali'yle Göksuya kaydı ayrı sıralarda oturuyolardı ve ali mutsuzdu teneffüste yanına gitme kararı aldım ama sınıfa giren bir çocuk planımı bozdu 'Beyler Bayanlar ders boş' diyip arkadaşlarının yanı giti bende Alinin yanına gitöek için iyi bir zaman dı diyip Alinin yanı gitim.

- Ali otura bilitmiyim.

- Otur.

- Ali bak Özür dilerim kırdım seni.

- Bende özür dikerim söylemem gerekirdi sana.

- Affetim gel sarılalım.

Ali' yi hemen affetmiştim ama napıyım o benim ikizimdi mecbudum ben onla küs kalmaya alışkın değilim Ali'nin yanımdan kalktımtan sonra yerime geçecektim ama Sina kolumdan tutu.

- Sina iyimsin canımı acıtıyosun.

- Pardon farkında değilim sinirimi kolundan çıkartım.

- Önemli değil ama sen iyisin demi.

- Evet iyim.

- Peki.

Dedikten sonra yerime geçtima ama idil yerinde değildi İdil çoktan kendine yeni bir arkadaş bulmuştu bile derken ben bu çocığu bir yerden tanıyorum ya sanırım bu çocuk yeni gelmiş dün gelmiş olsa görürdüm ama çocuğun arkadan yabancı değil saç şekli falan yaklaştım yaklaştım ve sonunda kim olduğunu analdım bu benim Gökancım dı yani kankam

- Gökhan.

- İklim.

- Ali koş Gökhan gelmişş.

- Ali: Bizim Gökhan mı?

-Evet.

Gökhanı Anne ve babamın ölümünden beri görmemiştim ve baya özlemiş birden bakarak şöyle bir soru sordu

-Kanka alıştın mı?

- Sen siz zor oldu ama alıştım.

- Niye İdil vardı.

- Tabi vardı kanka gel bi sarılalım.

Gökhan bana ve ikizime sarıldıktan sonra zil talmıştı Sina garip davranıyodu tabi Borada anlamdığım ne olmuştu bunlarla tüm düşüncelerimi bölen bir mesaj sesiyle daldığım derinliklerden telefona baktım.

- Selam.

Selam mı? Bu kimdi bana yazacak kadar cesareti olan ve yine mesaj.

- Korkma beni tanıyorsun ama biraz zamana ihtiyacım var bana biraz zamana veririmisin prenses.

Arkadaşlar oy vermeyi unutmayın sizleri seviyorum 😘❤️

Yeni HayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin