''Kaybetmek ölenle ölmek demekti benim için.''

3.5K 70 24
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR:))
OYLAMAKTAN HİÇ KORKMAYIN :))

Yorgunluktan üzerime yığıldı Kerem, onu yavaşça kenara ittirdiğimde yana düştü. Nefes alışverişi düzensizdi, muhtemelen uyumuştu, ayak ucumuzdan örtüyü çektim üzerimize. Sonra kolunun altına girdim, kafamı göğüsüne koydum ve gözlerimi uykuya kapattım..

Yorgunluktan üzerimde bir ağırlık vardı, sırtım ağrıdığı için yattığım pozisyonu değiştirmeye çalıştım. Ama üzerimde gerçekten bir ağırlık vardı. Zar zor gözlerimi açmaya çalıştım, perdeleri açık camdan içeri sızan güneş direk gözlerimi buluyordu. Bir elimi gözlerimin hizasına getirdim ve durumumuza bakabilmek için gözlerimi zorladım.

Bir adet yüz üstü yatan Kerem, bir kolunu göğüsümün altından geçirmiş, bir bacağını da benim iki bacağımın arasından geçirip sarmalamış. Yastığı yere düşştü, boynunun aldığı pozisyon yüzünden hafif hafif horluyordu. Bu hali çok hoşuma gitmişti. Şuan onu öpücüklere boğup, sarıp sarmalamak geçti içimden. Geriye doğru yatarak tekrar aynı pozisyonu aldım, onu görebilmek için kafamı biraz olsun ona doğru çevirdim.

Ona bakıyorum şuan, o benden habersiz. O benden bi haber, o benden de beter. Aşk diyorum içimden, aşk ne güzel şey. Aşk seni sevmek Kerem, aşk ne güzel şey. Kelimeleri boğazımda düğümleyip, aynı anda da roman yazdırıyorsun. Nefes almamı istiyor, ama benim tüm nefesimi içine çekiyorsun. Beni sana bağımlı yapıyorsun, ben sana bağımlı kalıyorum. Sen olmazsan yaşayamam diyorum tekrar, yaşayamam..

Bir iki kıpırdanmadan sonra, hafif hafif öksürerek kolunu üzerimden çekiyor. Bir süre öyle kalıyor, ona doğru uzanıp elimi yüzüne koyuyorum. O an da yüzüne bir gülümseme yayılıyor ve dudakları hafifçe aralanıyor.

''Hııımmm, benim sevgilim..'' kuru öksürüğü lafını kesiyor, ''..uyanmış mıı?''

''Uyandı, uyandı. Manzara seyrediyor yarım saattir'' diyorum. Biraz daha kendine gelip, gözlerini açıyor ve bana bakıyor.

''Ne manzarası yahu?'' diyor. Ona sözlü olarak cevap vermek yerine, elimi ensesine götürerek onu kendime çekiyorum ve dudaklarına deriiin bir öpücük bırakıyorum. Bu sırada bir eli belime gidiyor ve oda beni kendine çekiyor. Benim elim ise, saçlarına dalıyor. Diplerini parmaklarıma kazımak için dokunuyorum resmen. Ardındansa Kerem yavaşça geri çekiliyor ve öksürmeye başlıyor. ''Gerçekten özür dilerim'' diyor mahçup bakışlarınla. ''Olsun'' diyorum, yüzü düşüyor biraz. Karşılık olarak bunu beklemiyordu sanırsam, ''Sen..'' diyorum sonra, nefesimi düzenlemek için uğraşırken, ''..sen benimsin ve ben seni istediğim zaman öpebilirim.'' diyerek tekrar dudaklarına yöneliyorum. Dudaklarındaki memnuniyeti, yani gülümsemesini hissedebiliyordum. Beni biraz geriye ittirerek, yatağa tamamen yatmamı sağladı. Yükünü biraz üzerime verip, bir elini karışş olan saçlarıma daldırdı.

Ölümüm Sensin ZeynepHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin