"Dideem!Kızım okula ilk günden geç kalıcaksın!!"
Sabah annemin sesiyle uyandım.Önce bir gerildim ve ayağa kalktım.Telefonumu şarjdan çıkarıp saate baktım saat 07:15'ti ve kendi kendime söylenmeye başladım.
"Aptal ben,Aptal ben!Daha ilk günden okula geç kalıcam."
"Dideem getirme beni oraya kızım hemen in kahvaltını yap."
"Tamam anne geliyoruuum."
Banyoya girdim elimi yüzümü iyice yıkadım.
Sonra odama gidip hemen altıma siyah bir kot üstümede beyaz kazağımı giydim,aynamın karşısına geçip saçlarımı iki yandan balık sırtı şeklinde ördüm.Hafif bir makyaj ile yüzüme renk verdim.Birazda parfüm sıktıktan sonra siyah kot ceketimi alıp sırtıma,çantamı taktım.Telefonumu ceketimin cebine artım aşağıya doğru hızlıca merdivenlere yöneldim hızla inerken ayağım kaydı ve popomun üstüne düştüm.
Annem hemen koşarak yanıma geldi.
"Hızlı inince bal kabağından arabanmı oluyor!?Dikkat et kendine kızım,yavaş in!"
"Tamam anne"
"Hadi gel.Kahvaltın soğuyacak."
Beraber mutfağa doğru ilerledik.Babamın yanına oturdum hemen.
"Günaydınlar."Dedi.
"Günaydın baba"Diyip gülümsedim.
Güzelce kahvaltımızı yaptık sonra annemden aldığım harçlığı cüzdanıma atar atmaz annem ile babamı öptüm.Tam kapıya yöneldimki babam:
"Bekle kızım senin okulunun orda biraz işlerim var senide geçerken bırakayım."
"Tamam baba bekliyorum."
Babamla beraber apartmandan çıkıp arabaya bindik.Babam beni okuluma bıraktığında garip bir şey hissediyordum.İçim hiç rahat deyildi.Normalde çok nadir böyle hissederdim.Kesin bugün işler yolunda gitmeyecekti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZA DEK ♾
ChickLitBu kitap Tüm korkanlara Susanlara,içinde tutanlara Kaçanlara Yıkılmışlara Kırılmışlara Vazgeçilenlere Kıymeti bilinmeyen ve kıymet bilmeyenlere Her şeyi zor görüp imkansız diyip pes edenlere.... Merhaba sevgili okurum ben ZEYNEP BERRA ÇOBAN öncelik...
