Kafayı yemiştim resmen.Sabaha kadar olan hiç bir şey doğru düzgün aklımda kalmadı.
Artık buradaydık hep bu çok güzel bir şeydi.Önce duyduklarımın şok ile donmuştum.Sonradında Sevinçten babama sarılıp:
"Baba,gerçektenmi artık hep buradamıyız?"
Sonrası aklımda yok.
Birden nefes nefese kalktım.Ve saate baktım saat daha 05:35'ti.Kâbus görmüştüm.Aynen şöyleydi:
"Bir koridor vardı kapkaranlık.Ben içinde delirmiş bir şekilde,hıçkıra,hıçkıra ağlıyordum.'Aaaaaahhqq'diye çığlıklar atıyordum.Yer kan gölüne dönmüştü.Ucu bile gözükmeyen bu koridorun.Ortasında yapayalnız,çığlıklar atarak,kanların arasında kalakalmıştım.!
Deliye dönmüş bir şekilde dönerken,birden Neşe yanımda belirmişti.'Kimseye güvenme Didem ;)" demişti bana.Elindek makasla beraber arkama geçip saçlarıma dokunmuştu.'Neşe yapmaa Neşeee!'
Ben bağırırken saçlarımı kesmişti.Sonra bir bardak alıp yerdeki kanlardan içmeye başlamıştı.(iğrençç).
Sonra etrafımıza adamlar toplamıştı ve 'Şeytana Uyduk!'diyerek şarkı söylüyorlardı.Çok delice görünüyordu.Önüme bir silüet düştü birden ve bana fısıldadı
'Buradan kaç yoksa sende benim gibi bir ruh ve silüet olarak kalırsın benide bir zamanlar getirdiler buraya ve parmaklarından başlayıp doğradılar'
'nE!' Diye bağırmıştım."
Ve öylece uyanmıştım.çok korkunç ve aynı zamanda saçma.Birde rüyamdaki detaylardan bir tanesi.O koridorda merdiven veya kapı yoktu.Yoksa orası koridor deyilmiydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZA DEK ♾
ChickLitBu kitap Tüm korkanlara Susanlara,içinde tutanlara Kaçanlara Yıkılmışlara Kırılmışlara Vazgeçilenlere Kıymeti bilinmeyen ve kıymet bilmeyenlere Her şeyi zor görüp imkansız diyip pes edenlere.... Merhaba sevgili okurum ben ZEYNEP BERRA ÇOBAN öncelik...
