"Gołębnik" - Kwiecień '20

Czas

Czas.

Czas jest nieubłagany. Płynie do przodu a my, ludzie, nic nie możemy z tym zrobić. Czasami naprawdę trudno się z tym pogodzić. Człowiek przeżywa trudne chwile i nim się obejrzy, dzielą go od nich lata. Pewnego dnia mama mojego przyjaciela zapytała, czy nie chciałbym pojechać z nim na turnus. W sumie trochę się bałem, ale pojechałem z nim. Potem jeszcze raz. I znowu. I jeszcze raz. I jeszcze raz. Ostatnio było to w styczniu i wtedy uświadomiłem sobie, że od pierwszego turnusu minęły dwa lata, a ja nawet tego nie odczułem.

Zacząłem także zauważać, że mam podobnie w innych sytuacjach, całkowicie trywialnych, ale uświadomiło mi to, że czas mija nieubłaganie i w pewnym sensie mnie to przeraża. Zwłaszcza teraz, w dobie kwarantanny, gdy ludzie nie mają zbyt wiele do roboty, zauważyłem, jak puste może być życie, gdy nie poświęca się go na coś, co się naprawdę lubi robić. Ja sam siedziałem i oglądałem filmy. Wydawać by się mogło, że minęły zaledwie trzy dni, a nie dwa tygodnie. Dwa tygodnie na oglądaniu filmów. Żeby zabić nudę, zacząłem zastanawiać się nad fanfiction. Fandomem, który znam najlepiej, to HP więc postanowiłem nieco przebudować ten świat. Główną postacią jest Magiczny inżynier pracujący jako niewymowny.

Mam wrażenie, że nieco odbiegłem od tematu. Znalazłem sobie zajęcie w głowie. Teraz tylko przelać je na papier lub jakiś inny nośnik, ale nie mogłem się na to zdobyć, byłem zbyt leniwy. A czas mijał.

Mam tak z większością swojej twórczości. Doskonale ją w głowie, ale nie mogę się zdobyć, żeby zacząć pisać. A czas płynie. To właśnie ten cholerny czas odgrywa kluczową rolę we wszystkim. Nigdy nie wiemy, że mamy go za mało, kiedy faktycznie nam go zabraknie.

Pomimo tej wiedzy, pomimo świadomości, że pewnego dnia mnie nie będzie, a jeśli nie zmienię siebie, to nic po mnie nie zostanie, to wciąż nie potrafię się zdobyć na to, żeby robić to, co naprawdę lubię, lub to, co chciałbym robić. Nie chodzi tylko o lenistwo, ale również o nieśmiałość i wszytko inne co nas blokuje.

Więc mam taką radę. Nie bądź jak ja. Bądź swoją najlepszą wersją.

Cały czas.

Pozdrawiam i cześć,

RybaBezOsci