Long Distance RelationShit - UNDER MAJOR REVISION

Chapter 6

Isang linggo na ang nakalipas simula noong nagkausap kami ni Sean. Masaya ako na nakausap ko siya kahit saglit lang. Bihira lang pero ang sarap sa pakiramdam na hinayaan niya akong makausap siya.

But then what he told me that day really left me dumbfounded.

But the moon is beautiful isn’t it?

Wala naman buwan e. Magulo pala kausap si Sean. Mas mabuti na lang siguro na manatili na lang siyang tahimik.

“Guille.”

Napatigil sa pagsusulat si Guille at lumingon sa akin.

“What?”

Tumungo ako at kunwaring nagsusulat. “The moon is beautiful isn’t it?”

Nagulat ako sa pagtayo nya at paghampas sa armchair nya. Lumingon sa kanya lahat ng nasa classroom namin kasama na si ma’am Mendez na may masamang titig.

I gulped. “M-may problema ba?”

“Get out! You, too.”

Napapikit ako at kagat-labing tumayo. “Sorry, ma’am.”

“I said get out!”

We stared at each other and sighed in unison. Mabilis kaming umalis sa classroom dala ang bag namin at dumiretso sa cafeteria para bumili ng snacks at pumunta sa rooftop.

“Bakit mo naman naisipan sabihin ‘yon? Lesbian in disguise lang ako kaya lilinawin ko lang, Shayn, hindi ako pumapatol sa babae.”

Napatigil ako sa pagsipsip ng chuckie nang marinig ko iyon. Kunot-noo akong nagtaas ng tingin sa kaniya.

“What?”

“You clearly told me you love me. Shayn, magkaibigan lang tayo. Ayoko niyan, ah.”

Napakurap ako. “I d-did?”

Tumango siya habang ngumunguya ng clubhouse sandwich.

“Ahh. So that what it means,” mahinang sabi ko habang tumatango.

Kakagat na sana ako sa panini sandwich nang may narealize ako.

Nahampas ko ang lamesa at napatayo sa gulat. “What!?”

“W-wait, did I offend you? Okay. I’m sorry. First time mo ba mareject?”

Napalingon ako kay Guille. “Ah! No. No! Hindi kita gusto. Hindi ako lesbian. I mean, hindi iyon ang ibig kong sabihin.”

“Huh?”

Napasapo ako sa noo. Tumingin ako sa relo at maaga pa. Hindi pa tapos ang klase.

May fifteen minutes pa bago matapos ang klase at agad kong inubos ang pagkain ko.

“May problema ka ba?”

I deeply sighed. “Someone just told me that—” I sighed again. “Nevermind. Maybe, I really have a problem,” I whispered.

Nauna na ako kay Guille at mabilis na bumalik sa classroom. Inabot ko agad ang inhaler ko bago pa ako hikain maigi. Hinawakan ko ang gilid ng pinto at huminga nang malalim.

“Shayn! Bwesit ka. Bakit mo ako iniwan? Bakit ka ba kase tumatakbo?” sabi ng hinihingal na si Guille na kararating lang. Sapo ng kanang kamay nito ang dibdib at ang kabila naman ay sa tuhod.

Iniwan ko siya roon at nilapitan si Sean na as usual ay tahimik lang na pinapanood kami. Hinawakan ko ang kamay niya at hinila siya patayo.

Seryoso akong tumitig sa kaniya. “We need to talk.”

“OMG! Are they dating?”

Someone giggles. “Kakilig naman! Parang e-book!”

“But what about Zhon? I thought may something sila?”

“Maybe they broke up and now, she is hitting our Sean.”

Iyon ang mga bulong-bulungan na pumalit sa kaingayan ng mga kaklase ko.

Tahimik lang siyang tumango at hinayaan lang akong hilahin siya palabas ng classroom. May kalahating oras pa kaming bakante kaya sa garden lang kami pumunta.

“The nerve! Why is she with my Sean?!”

“She got two. Sino kaya ang isusunod niya?”

“No way! Akin lang si Xerd!”

“And Jique is mine only.”

Napatigil ako sa paglalakad at agad na binitawan ang kamay ni Sean. These brats! Ano bang akala nila? Mga marites! Mali-mali ang impormasyon niyo. Fake news!

“Huwag mo ng patulan,” bulong niya.

“At ano? Tutunganga lang ako? Hahayaan ko na lang sila na iba ang isipin sa akin?”

He sighed. “Kahit sabihin mo sa kanila ang katotohanan, hahanap at hahanap pa rin sila ng mali sa iyo. Just let them until they get tired of it. Mas lalo ka lang nila pag-iinitan kapag pinansin mo pa.”

He has a point but I really wanna crush those bitches! They have to thank him.

Mabilis na nakarating kami sa garden dahil malapit lang naman iyon mula sa classroom namin. Hindi na ako nagdalawang-isip pa at kinompronta ko na siya.

“That means you love me, ‘di ba?”

He sighed and I saw his lips smiled a little. “Alam mo na pala. I thought you will stay clueless. I underestimated you.”

Kakainis naman ‘to! Ano bang nginingiti niya?

“Let me clear things up. I don’t have time for relationship. Mabait ka. Given na ‘yong kapogian mo. Pero sa tingin ko, hanggang kaibigan lang tayo. I am sure marami pa d’yang iba na mas deserve ang feelings mo.”

I don’t know how to refuse him without making him offend but I hope I did it well.

He stared at me and smiled. “Hindi ko hinihingi ang sukli mo. Kaya ko nga iyon 'dinaan sa hidden quote kase nakikita ko na mangyayari ito. I felt relieve when you don’t know a single thing about it. Kaya nabigla ako ngayon kase alam mo na. I don’t care kung paano mo nalaman. I don’t care if wala kang rason para mahalin ako pabalik. Hindi naman laging dapat ganoon e. All I want is for you to continue see me as a friend. I want you to forget what I have confess. Just let me secretly loving you. Those are all I want.”

Napanguso ako sa lambing ng boses niya. Magsasalita sana ako nang naunahan niya ako.

“Stop pouting in front of me. I might lose my control,” seryosong sabi niya habang hindi makatingin sa akin. Nakita ko ang paglunok niya at ang pagkuyom ng kamao niya dahilan para maging visible ang muscles niya roon.

“Eh?”

“There. Just continue being clueless.”

Namuo ang katahimikan sa aming dalawa. I deeply sighed again. Nakailang buntong-hininga na ako ngayong araw. I really felt sorry for him.

“Don’t be sorry. You’re making me fall deep in love with you,” he said with his husky voice.

Napasapo ako sa noo at napapikit. Ano bang gagawin ko sa lalaking ito para patigilin siya sa kahibangan niya?

He chuckles. “And don’t try to stop me. Same thing will just happen. Because everything you do and everything you say against it, you will just make me drown myself into you,” aniya na parang nababasa ang nasa isip ko.

Matapos ang usapan namin ni Sean, parang mas lalo akong hindi natahimik. Hindi ako mapakali. He still wants me to be friend with him. And now, I do not know how. I do not know what to do.

I want to stop him but he told me it won’t happen. I sighed for the nth time. Mas nagpagulo pa ng utak ko ang huli niyang sinabi.

“Will you be my Acquaintance Party date?”

I already said no but he’s too makulit! Bibigyan niya raw ako ng maraming time para makapag-decide. See? Sobrang kulit! Gosh.