Long Distance RelationShit - UNDER MAJOR REVISION

Chapter 7

I like parties but I don’t like dates. Thursday na ngayon at bukas na ang Acquaintance party. Sean asked me last week to be his date but I declined. And now, someone is asking me, too.

“Shayn, I will get straight to the point. Will you be my date?” May hawak siyang isang bulaklak na pulang rosas at binibigay sa akin.

Jusmiyo! Ano ba ang pumapasok sa isip ng magkakaibigan at ako pa ang naisip nila maging date sa Acquaintance?

Puno ng asaran sa gymnasium at may ilan naman na rinig ko ang bad comments. Ngunit natigilan silang lahat sa sinabi ko.

“Jique, nilalagnat ka ba?”

Nakikinig lang sa amin ang mga kaklase namin na kanina lang ay busy sa pago-organize ng gymnasium. Tinutulungan namin sa pago-organize ng event ang ibang student organization dahil ang iba sa kanila ay may pinagkaka-abalahan din tungkol sa event.

May nagbulungan at nagtawanan nang marinig ang sinabi ko.

Hihilahin ko sana si Jique sa gilid malayo sa mga chismosa naming kaklase nang biglang may pumigil sa kamay ko.

“Problema mo?” iritable kong sabi.

“Ako na lang,” mariin na sabi niya.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Like what? Nagpapatawa ba siya?

Marahas na inalis ni Jique ang kamay ni Zhon sa wrist ko at hinawakan niya ito sa kwelyo.

“Hoy! Magtigil nga kayo. Ayoko mapa-guidance. Kung mag-aaway kayo, wag dito. At wag ako ang dahilan.”

Tumakbo ako paalis doon. Narinig ko pa na tinawag ako ni Guille pero hindi ko siya nilingon.

“Shayn!”

Hindi ko pinansin si Sean na nakabuntot na pala sa akin.

Tumigil ako nang makarating sa garden. Sapo ko ang dibdib dahil nagsisimula na akong kapusin ng hininga. Sa layo ba naman ng tinakbo ko, malamang hihikain ako.

“Okay ka lang?”

“Bakit mo ako sinundan?” Malalim akong humugot ng hininga at malakas na binuga ‘yon.

Lumingon ako sa kaniya nang may narealize ako. Naramdaman ko kaagad ang pamumuo ng luha ko.

“Pinagt-tripan niyo ba ako?”

Nakita ko ang pagkunot ng noo niya. Hindi ko na siya hinayaan sumagot at inunahan siya.

“Please lang wala akong rason para makipaglaro sa inyo. Kung date talaga ang hanap niyo, huwag ako. Ang dami-dami dyan oh. Isa lang ako, tatlo kayo!”

“Shayn...”

Sinubukan niyang hawakan ang kamay ko pero nilayo ko iyon. Tumayo ako at humanda na sa pag-alis.

“Kaya ko pumunta sa party nang mag-isa. Kung hindi niyo kaya ’yon, huwag niyo ako guluhin.”

“Shayn!”

Hinabol niya ako pero kalaunan ay hindi ko na rin naramdaman ang presensya niya.

Nasa bukana na ako ng garden nang mapahinto ako sa paglalakad. Nakita ko ang lalaking hindi ko inaasahan na nandito at nakatayo sa gilid at nakatingin sa akin.

“Shayn,” tawag niya.

Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang ako sa paglalakad. I was caught off guard when he spoke.

“Can we be friends?”

Mahina ang pagkakasabi niya no’n pero sapat lang para marinig ko. Lumingon ako sa kaniya at nakita ko ang sincerity sa mga mata niya.

“I know it is hard to believe but I want us to be friends. I want you to be my friend.”

I scoffed. “Mahirap talagang paniwalaan na matapos mo akong sungitan at pagsabihan ng kung ano-ano ay makikipag-kaibigan ka sa akin. Ano naman ang pumasok diyan sa kokote mo at gusto mong makipagkaibigan sa akin?”

I laughed sarcastically as realization hits me. “Ah! I am just a mere joke for you. Sabay pa talaga kayong tatlo, huh. Great! Job well done.” I sarcastically said before storming off.

This is it! Ngayon na ang most awaited day ng Cliffians. It’s Acquaintance Party day.

I am glad to know I have no date. Kapag naaalala ko kung paano ko sila tinanggihan, natutuwa ako. I am proud of myself. I did what I really want without any hesitation.

But despite of that, I felt how unworthy I am. They only see me as a joke as if I am the most laughingstock in this world. Thankfully, I did not breakdown. I just keep telling myself how lucky I was for not hesitating to break their happiness. They broke mine, so I broke theirs, too. It’s even.

Wearing a sleeveless cardinal long lace gown with a high-slit on its left and a deep cut on its neckline that perfectly shows my curves and sexiness paired with a black ankle-strap heels brought by mom, I walked down the red carpet. My auburn hair was curled which highlights my fierce-looking aura.

I positioned myself as I strikes poses as soon as I entered the photo booth area. After giving three shots, I continue walking on a red carpet as I am looking for our selected table.

“Shayn! Here!” Agad na naagaw ni Guille ang atensyon ko nang marinig ko ang tawag niya.

I smiled and waved her as I saw her. Nawala pa nga yata ang poise ko dahil hinawakan ko na ang gown ko at weirdong nagtatakbo palapit sa kaniya.

She’s wearing an elegant royal blue long gown with a deep v-neck that shows her bare shoulders and cleavage. Wow!

“You look stunning! Grabe. Ang ganda mo, Guille!”

She shyly laughed. “Ikaw din kaya. Tingnan mo naman ang batch natin, sa iyo halos lahat nakatingin. Paano pa kaya kung nandito na ang heartthrobs diba? I guess gymnasium will under flood of drools.”

I sarcastically laughed. “Naniniwala ka naman sa kanila. E trip lang ako no’ng mga ‘yon.”

“Ngayon mo sabihin sa akin na trip ka lang nila,” bulong niya saka ngumuso sa kabilang direksyon particularly sa likuran ko.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Unti-unti akong pumihit pakanan at hinanap ang nginunguso niya.

“I think we need to snap our fingers at them. Judging by their looks, probably they are dreaming you as their queen. And fighting each other who would win.” Nagulat ako sa biglaang pagbulong niya.

They. Are. Staring! Yes, they are staring at me as if they are seeing ghost.

“M-may dumi ba sa mukha ko?” I asked Guille.

She rolled her eyes at me and stared at me as if I am the most dumb person she knows. She loudly sighed and shook her head. “You are beautiful yet you are stupid. Shayn, wake up! They are not taking you as a joke. It’s real!”

I blinked. W-what?!

“Can we talk?”

Napalingon ako sa nagsalita. Sa sobrang lambing ng boses niya ay naiwasan kong tumanggi. Hindi ko gusto ha! I was caught off guard. He shocked me!

Bwesit ka, Zhon!