Boy In Luv » Jk

Κεφάλαιο 1

Αγκαλιάζω για μια τελευταία φορά την κύρια Agatha.Θεε μου αυτή η γυναίκα πρακτικά με μεγάλωσε.Θα είναι για πάντα η αγαπημένη μου γκουβερναντα.«Μην κλαίς Lizy ο πατέρας σου υποσχέθηκε πως θα με επισκεφτείτε αμέσως μόλις ξανάρθετε στο Λονδίνο».Ναι αλλά ποτε θα γίνει αυτό;Σε εναν μήνα;Σε έναν χρόνο;Ήξερα εδω και καιρό πως θα ερχόταν αυτή η μέρα.Τα προϊόντα του μπαμπά τα πηγαίνουν καλα και στην Αγγλία αλλα έχουν γίνει ανάρπαστα στην Κορέα τελευταία.Φυσικό επακόλουθο ήταν να θέλει να επιστρέψουμε στην βάση μας.Το μισώ ολο αυτό.Η ζωή μου είναι εδω αλλα εμένα δεν μου πέφτει ποτέ λόγος.

Βλέπω τον Jerry να βάζει τις βαλίτσες μας στο αυτοκίνητο και θέλω να ουρλιάξω.Δεν θέλω να πάω στην Σεούλ.Φύγαμε απο κει οταν ήμουν 8 και μιλάω τα ίδια Κορεάτικα με τότε αφού επέμενα να παω σε Αγγλικό σχολείο.Θα γίνω ρεζίλι την πρώτη μου μέρα.Κάθομαι στην θέση μου και κλείνω με δύναμη την πόρτα.«Min Hana προς τι όλα αυτά;».Ρωτάει με την αυστηρή του φωνή ο πατέρας μου.Με φωνάζει με το κορεατικο μου όνομα μόνο όταν έχει τα νεύρα του,δηλαδή συχνά-πυκνά.«Σου το λέω εδώ και χρόνια να μην με λες έτσι».Η μητέρα μου μας κοιτάει και τους δυο λυπημένα.Δεν της αρέσει να μας βλέπει να τσακωνόμαστε.Η αλήθεια είναι πως ούτε και σε μενα αρέσει αλλα αυτή την φορά είμαι πολύ θυμωμένη.

Επιβιβαζομαστε στο αεροπλάνο χωρίς να ανταλλάξουμε λέξη.Ωραία αν θέλει να μου κρατάει μούτρα θα κάνω και γω το ίδιο και όλοι ξέρουμε πως είμαι καλύτερη σε αυτό.Μόλις βρίσκω την θέση μου βάζω τα ακουστικά και πατάω 'play' χωρίς καν να δω ποια ταινία είναι.Πρίν το καταλάβω νιώθω τα βλέφαρα μου βαριά και κλείνω τα μάτια μου.Δεν αργεί να με πάρει ο ύπνος.

Ξυπνάω απο κάποιον που σκουντα τον ώμο μου.Ανοίγω τα μάτια μου για να δω μια χαμογελαστή αεροσυνοδό να με κοιτάζει.Βγάζω αμέσως τα ακουστικά απ τα αφτιά μου.«Μου είπαν να σας ενημερώσω πως σε λίγο φτάνουμε».Είμαι σίγουρη πως αυτό είναι δουλειά του πατέρα μου.Την ευχαριστώ και εκείνη απομακρύνετε. Τριβω τα μάτια μου για να διώξω την νύστα απο πάνω μου.Πως κατάφερα να κοιμηθώ σε όλο το ταξίδι;

Απο το παράθυρο μου βλέπω την Σεούλ φωτισμένη.Δεν θυμάμαι να ναι τόσο όμορφη.Πάντα προτιμούσα τις μεγάλες πόλεις με την πολύ φασαρία απο την εξοχή όποτε δεν αμφιβάλω πως θα ειναι ωραία.Έχει περάσει τόσος καιρός απο την τελευταία φορά που ήμουν εδω που θα ναι σαν να μαι σε καινούργιο μέρος.Δεν θα μένουμε καν στο παλιό μας σπίτι.Το πουλήσαμε και αγοράσαμε ένα μεγαλύτερο λιγο πριν έρθουμε.

__________________

Αυτό το κεφάλαιο είναι λίγο μικρό και λιγο απαίσιο.Νομίζω τα άλλα είναι καλύτερα tho☺