3

32 3 2
                                    

    Μετά και από την τελευταία τους επαφή πριν λίγες ώρες στην βιβλιοθήκη, ο Άρης αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο με την ανάγνωση βιβλίων, κυρίως λογοτεχνικών. Άρχισε να ψάχνει την βιβλιοθήκη του να βρει κάποια βιβλία που μπορεί να έτυχε να του βάλει η μητέρα του, όταν επίπλωναν το σπίτι. Καταγόταν από ένα χωριό της Πελοποννήσου, άρα είχε νοικιάσει σπίτι στην Αθήνα για τις σπουδές του. Η μητέρα του ήταν αυτή που ασχολήθηκε με την επίπλωση και διακόσμηση του σπιτιού του. «Σίγουρα θα είχε βάλει κάποια βιβλία» σκέφτηκε. Παράλληλα, άρχισε να ρωτάει και τους φίλους του για να του προτείνουν μερικά.
    Σκέφτηκε ότι κάλλιστα μπορούσε να ξεκινήσει από το βιβλίο του Dan Brown που δανείστηκε πριν από τη βιβλιοθήκη.
«Είναι γνωστός συγγραφέας και έχει πουλήσει χιλιάδες βιβλία παγκοσμίως. Αξίζει να κάνω μια προσπάθεια και να το διαβάσω» είπε και άρχισε το ξεφύλλισμα.
    Η αλήθεια είναι ότι δεν τρελαινόταν για το διάβασμα. Διάβαζε που και που κάποια βιβλία, κυρίως της σχολής του, και αναγκάστηκα μόνο και μόνο για να περάσει τις εξετάσεις. Ακόμα δεν μπορεί να ξεχάσει τον καθηγητή που είχε στο μάθημα της ιστορίας στην Γ' Γυμνασίου, με τον οποίο είχαν έρθει σε σύγκρουση. Εκείνος απαιτούσε από τους μαθητές του όχι μόνο να διαβάσουν το μάθημα όλο χωρίς να τους το έχει χωρίσει σε ενότητες ή να τους έχει δώσει ερωτήσεις όπως έκαναν οι άλλοι καθηγητές τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και απαιτούσε παπαγαλία και αποστήθιση από αυτούς. Ένα παιδί που δεν του άρεσε πάρα πολύ το διάβασμα, όπως ήταν ο Άρης, ήταν αναμενόμενο να μην μπει καν στον κόπο να διαβάσει.
    Μια μέρα, λοιπόν, ο καθηγητής τον σήκωσε για να τον εξετάσει στο μάθημα, που προφανώς ο ίδιος δεν είχε διαβάσει.
«Γιατί δεν διάβασες;» τον ρώτησε ο καθηγητής του φανερά εκνευρισμένος.
«Δεν πρόλαβα, κύριε» του αποκρίθηκε αυτός.
«Πάλι; Και την προηγούμενη εβδομάδα το ίδιο μου είπες».
«Ούτε τότε πρόλαβα και δεν ξέρω αν θα προλάβω και ποτέ».
«Τι θες να πεις με αυτό;»
«Αυτά που μας βάζετε είναι αρκετά κάθε φορά. Και ο τρόπος που απαιτείτε να ξέρουμε το μάθημα είναι δύσκολος και κουραστικός».
«Άρα» τον διέκοψε αυτός «δεν διάβασες όχι γιατί δεν πρόλαβες, αλλά γιατί βαριόσουν».
«Δεν βαριόμουν. Δεν μου αρέσει το διάβασμα και εσείς με τον τρόπο σας το ενισχύετε».
«Είσαι αυθάδης, νεαρέ μου».
«Και εσείς υπερβολικά απαιτητικός».
    Τα γεγονότα που ακολούθησαν δεν ήταν και τα καλύτερα για τον Άρη. Ο καθηγητής τον έστειλε στον διευθυντή και πήρε μονοήμερη αποβολή. Επιπλέον, κάλεσε τους γονείς του για να απολογηθεί μπροστά τους, αλλά και για να τους ενημερώσει για το τι είχε συμβεί. Όταν η μητέρα του τον ρώτησε γιατί το έκανε αυτό και γιατί δεν είχε διαβάσει το μάθημα ως όφειλε, της απάντησε «βαριέμαι το διάβασμα». Φυσικά, και η ίδια η μητέρα του τον τιμώρησε στο σπίτι, απαγορεύοντας του να παίξει βιντεοπαιχνίδια για την επόμενη εβδομάδα.
    Βέβαια, ο Άρης δεν είχε άδικο. Ήταν ένα παιδί περισσότερο πρακτικό πάρα της θεωρίας. Αν του έδινες ένα πρόβλημα στα μαθηματικά ή στην φυσική θα το έλυνε και μάλιστα γρήγορα και χωρίς να δυσκολευτεί. Αν όμως του ζητούσες να κάνει κάτι θεωρητικό, να διαβάσει κάτι, τότε εκεί τον έβρισκες απέναντί σου. Ακόμη και στο πανεπιστήμιο, στα μαθήματα στα οποία είχε να κάνει αποστήθιση θεωρίας για να περάσει, ήταν το χειρότερο του.
    Τώρα, λοιπόν, θέλοντας να εντυπωσιάσει μία κοπέλα, ερχόταν σε ένα βαθμό σε σύγκρουση με τον ίδιο του τον εαυτό, με ίδια του την προσωπικότητα. Αλλά δεν τον ένοιαζε και πάρα πολύ, καθώς ήθελε να επιτύχει το σκοπό και θα έκανε τα πάντα γι'αυτό.
    Ξεκινώντας το διάβασμα του βιβλίου που είχε δανειστεί, άρχισε σιγά-σιγά να μαγεύεται. «Είναι όντως πολύ καλός» σκέφτηκε. «Γι' αυτό κάνει και τρελές πωλήσεις παγκοσμίως». Συνέχισε να διαβάζει ρουφώντας την κάθε σελίδα, την κάθε πρόταση, την κάθε λέξη. Δεν ήθελε απλά να διαβάσει το βιβλίο απλά για να τα 'χει διαβάσει, αλλά ήθελε να επωφεληθεί από αυτό βελτιώνοντας το λεξιλόγιο και έκφρασή του.Η Μαργαρίτα, άθελά της, του είχε ανοίξει ένα νέο δρόμο που αποδείχτηκε τελικά ότι τον μάγευε και ότι τον γοήτευε. Αυτό αποτέλεσε ένα ακόμα στοιχείο που τον έκανε να την θεωρεί ξεχωριστή και μοναδική. Ήταν η πρώτη κοπέλα, που δεν ήταν φίλη του, η οποία τον πήγαινε σε νέα μονοπάτια, που ήταν μαγικά.
    Αφού διάβασε μερικές σελίδες, το έκλεισε και άρχισε να ψάχνει στο διαδίκτυο για τα επόμενα βιβλία του. Αναζήτησε αρχικά βιβλία τα οποία  θεωρούνται κλασσικά, αλλά και βιβλία διάσημα, γνωστά, με τρελές πωλήσεις. Ανοίγοντας μερικά άρθρα που του πέταξε η μηχανή αναζήτησης, κατέγραψε μερικούς από τους τίτλους που του φαίνονταν πιο ελκυστικοί σε μία στήλη και σε μια άλλη στήλη τίτλους που δεν τον γοήτευαν με την πρώτη μάτια, αλλά που θα τους έψαχνε για να τους μελετήσει, στο πλαίσιο της προσπάθειάς του. 19 χρόνια δεν είχε ασχοληθεί πολύ με αυτόν τον τομέα και, τώρα, έπρεπε να καλύψει αυτό το κενό. Η Μαργαρίτα, όντας βιβλιοφάγος, σίγουρα θα διάβαζε από πολύ μικρή και σίγουρα θα είχε μελετήσει εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες βιβλία. Γι' αυτό το λόγο, κιόλας, προσέφερε και εθελοντικά τις υπηρεσίες της στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου. Λάτρευε αυτόν τον τομέα και φαινόταν προς τα έξω.Έπρεπε να καταφέρει να μπει στον κόσμο της, και το διάβασμα βιβλίων αποτελούσε μία αρχή. Ήταν αποφασισμένος να πετύχει το σκοπό του, που δεν ήταν άλλος από το να την κάνει δική του. Όσο περνούσαν οι μέρες, είχε αρχίσει να πιστεύει όλο και πιο έντονα ότι Μαργαρίτα ήταν η μία, η μοναδική, αυτή που έψαχνε όλα αυτά τα χρόνια.
    Ο Άρης είχε βρει με αυτό τον τρόπο μία ασχολία για εκείνο το βράδυ, αλλά και για άλλα πολλά που θα έρχονταν. Αφού σημείωσε τα βιβλία που ήθελε, ξάπλωσε στο κρεβάτι του και συνέχισε να διαβάζει το βιβλίο του Dan Brown που είχε δανειστεί. Μετά από μερικές σελίδες, δεν μπορούσε να κρατήσει άλλη τα μάτια του ανοιχτά και αποκοιμήθηκε με το βιβλίο αγκαλιά.

Αναζητώντας την αγάπηWhere stories live. Discover now