bölüm:8

180 11 2
                                    

Selam, nasılsınız?
LÜTFEN BEĞENİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN HİKAYENİN DEVAMLILIĞI AÇISINDAN BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ.
ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER...♡

Mutluluk
Uzun süre olmuştu bu hissi yaşamaylı
Hatta ben mutlu olmayı unutmuştum.
Sahi ne demek mutlu olmak?
Misal ailenizin aynı sofra da oturuyor olması mutluluk mu?
Ya da sevgilinizin size aldığı o küçük ama değerli hediye?
Ben yaşamadım, beni mazur görün.
Mutluluğu yaşamaktan hep kaçtım.
Çocukluğum, bir de çocukluğum diyorum, benim bir çocukluğum olmadı ki ben çocukluğum diyorum.
Çocukluğuma dair en güzel anılarımı iki hafta önce, enesle toprağa gömdüm ben, tabi sizin ondan da haberiniz yok. Ben enesin mezarına bile gidemedim, mirza olay çözülene kadar gitmemem gerektiğine karar verdi çünkü, ben ne zaman böyle bir insan oldum? Ne zaman?

Ne zamandan beri benim hayatıma üçüncü şahıslar müdahele ediyor, annem yaşadıklarımı duysa ne utanırdı benden
Anneme nasıl affettirecektim kendimi
Belki de iyileştikten sonra yüzüme bakmazdı, her zaman bana doğruluğu, yalan söylememeyi öğreten annem benim bu halimi, yaşadıklarımı görse ağlar mıydı?
Yoksa bana güler mıydı? Belki de bana acırdı? Tek amacımın onu iyileştirmek olduğunu öğrense affederdi belki beni
Ama bana yapılan eziyetleri görseydi işte o zaman asla affetmezdi beni, annem babannemden, babamdan o kadar çok işkence gördü ki, her bir köşeye sinip ağladığında bana boyun eğmemem konusunda tavsiyeler verirdi.

Bense ölümüm üzerinden bahis oynamış gibi hissediyordum, bir yanda mirza vardı.
Sahte de olsa karısıydım, benimle evlenene kadar, beni ikna edene kadar peşimden dolaşmıştı, şimdi ise benimle hiçbir şey konuşmuyordu, baran esas mirzanın bu olduğunu söylese de mirza beni bu ailenin içine atıp benim kemiklerimi kemirmelerini izliyordu, ama baran sayesinde gözümü açıp aslında asıl boyun eğip oyun diyip geçersem bu insanların bana yapacaklarını düşününce onlarla bir oyun uğruna savaşmak daha mantıklıydı.
Mirza, o umrumda değildi ve olmayacaktı.
Arkadaş olabileceğimize olan inancımı gün be gün kaybediyordum. Onunla arkadaş bile olunmazdı, kendi havalı ve sorunlu dünyasında yaşayıp beni kendinden uzak tutması en iyisiydi.

İlk başlarda evliliğimizin sebebini helinle mirzanın yasak aşkı olduğunu düşünsem de bu öyle değildi. Çünkü helin baranın ağabeyidi, ikna edeceğimiz kişi o olurdu.
Biz onu değil diğer aile üyelerini ikna etmeye çalışıyorduk, mirza filmlerde gördüğünüz, kitaplarda okuduğunuz o kötü adamlar gibi değil. Kaba bağırıp çağırdığı çok oluyor ama onun dışında hep kendi halinde, kibar olmaya çaba göstermiyor.
Bilmiyorum belki de çok kibar biri onu çözmek zor. O yüzden dediğim gibi onunla arkadaş olmayı bile istemiyorum sahte kocam oluşu bana yeterince ızdırap çektiriyor, onun elimi tutması bana yaklaşması bunların hepsi benim için ilkti annemin hastalığı yüzünden kimseyle flört aşaması bile yaşayamamıştım ben
Ve elini tuttuğum ilk insanın mirza olması beni üzmüştü.

Bakmayın bu dediklerime kendimi mirzaya satan bendim, o sayfayı mirzayla tamamen kapatmıştık sonsuza dek açmamak üzere
Beni o konuda ikna etmişti, ama arada o gece ki korkunç adam gözlerimin önüne gelmiyor değildi. Diğer bir konu hala neden mirzanın beni seçtiğiydi, kötü adamların merhamet duygusu var mıydı?
Ya da biz filmlerde kitaplarda gördüğümüz o kötü adam profilini çok yanlış tanımıştık.
Baran dolabımı tam istediğim gibi düzmüştü, hatta dolabıma yatırdığı paranın borç olduğunu söyleyip eğlenmişti.
Bu durum mirzanın umrunda değildi.
O gecelikler bana mirzayla yaşadığımız o geceyi hatırlatıyordu, bunu bilmesine rağmen umrunda olmamış aksine kıçını dönüp uyumuştu.

Helin kışkırtıcı bir şekilde yüzüme bakarken
Onun arkasından sıyrılıp gelen mirzayı görünce şaşırmamı engelleyememiştim.
"Yediniz mi yemeklerinizi?" Hemen ayağa kalkıp mirzanın yanına gittim.
"Hoş geldin." Mirza sahte bir gülümsemeyle beni tekrar elimden tutup, masaya otturdu.
Baran gayet rahattı, hatta kalkıp tuvalete gitmişti, elif dersi olduğu için oturmamıştı bile, masada mirza ben helin kalmıştı.
Ne mükemmel üçlü ama !
"Nevra sen bizim hikayemizi biliyor musun?" Birbirine bağladığım kollarımı çözüp, mirzaya kısa bir bakış atıp helinin üzerine oynamaya başladım.
"Helin ordan baktığında bizim ilişkimiz
Nasıl görünüyor bilmiyorum, ama biz her şeyi paylaşıyoruz birbirimizle ve en önemlisi birbirimizin geçmişine saygı duyuyoruz."

AFİFEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin