Prologue

154 9 9
                                    

[Patug tugin niyo yung lyric video diyan sa gilid habang nagbabasa, para mas feel na feel niyo.]

Prologue

Nagmahal ako, pero nasaktan din ako.

Ginawa ko ang lahat, pero pakiramdam ko bale wala lang lahat.

Nag mukha akong kampana. (Tanga lang, tanga lang, tanga lang!)

Pero binge ata siya, hindi niya narinig yung tunog nito.

Para akong baliw. I' m such a babo. Geez.

Tinutulungan ko siya sa iba, samantalang ako namamatay na sa sakit.

Yung tipong nakatingin ka sa kanya, pero sa iba siya nakatingin.

Saklap nho?

Maaring pare-pareho na lang ang naririnig niyong storya. Yung mahal mo may mahal na iba.

Pero yung akin kakaiba. Kasi ang minahal ko RESTRICTED! Oops! Di pwede! Nganga ka lang.

Meeting you was fate, becoming your friend was a choice, but falling in love with you is beyond my control. It's hard to pretend to be friends with someone special when every time you look at that person, all you see is everything you want to have. One of the worst feelings ever is being limited to be "just friends" when all you want is more.

Parang graph na Asymptote lang eh, the curve line such that the distance between the curve and the line approaches zero as they tend to infinity. Kahit na ang lapit lapit na ng line sa isa't isa hindi parin kayo nagkakadikit. Nakakatwa isipin na sa reality meron din nito, kahit sobrang malapit na kayo sa isa't isa kadamay sa lahat lahat, hindi pa rin pwedeng magdikit or maging kayo.. Well, that's life. There are things na hindi talaga meant to be for you.

Asymptote [On Going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon