Asymptote [On Going]

CHAPTER 4

Xander's POV

Alyia

Alyia

She's Alyia Kim

Alyia Kim 

Alyia

Paulit ulit na nag reregister sa utak ko yung name niya.

Ang angelic nung face niya bagal sa kanya ang pangalan niya.

Alyia..

Parang anghel lang.

Di na maalis sa isip ko yung mukha niya, lalo na yung naka smile siya.

Nakaka...inlove. 

Speaking of angels. Asan na nga ba yung anghel kong bestfriend na nagdudusa ngayon dahil sa katanghan ko. 

"Hoy. Ikaw!." Tunguna. Nakakagulat talaga to si Kyla.

"Problema mo?" Panira ng mood. Nag de-daydream ako dito eh.

"Nagawa mo pang makipag landian sa iba ha!" sabay pingot sa kaliwa kong tenga

"A-a-aaarraaay!!" 

"Tapos nakapag SORRY ka pa ng ilang besses dun eh ang babaw nga ng kasalanan mo dun eh. Natabig mo lang yun!" Sabay kurot sa may tagiliran ko. 

"A-ano baa! Di ka nakakasakit!" 

"Hoy ikae, makapag sorry ka dun kala mo ang laking kasalanan yung nagawa mo. Tunguna! Eh si bestfriend nga natin hinid mo napag-SORRYhan ng ganun karami at ganun katagal!" Hah Oo nga. Di ko kasi siya nahahanap. 

"Di ko kasi siya makita! Tsaka anong pake mo hah?" 

"Anong pake ko? Eh bestfriend ko din kaya si Sye baka gusto mong makutusan kita diyan!" Haha. I forgot. Oo nga mas nauna nga pala silang naging mag bestfriend kesa saamin. Yung saamin kasi coincidence lang naman. Ewan basta poof we're bestfriends na lang out of nowhere. 

"Oo na, oo na. hahanapin na siya. Itikom mo lang yang bibig mo." Sheez.

 Saan ko ba yun hahanapin. Baka nagsuicide na yung dahil sa 65 niya sa board work. Ano ba yan wag naman sana. Wala na akong magagayahan sa exam namin. 

"Alam kong nasa isip mo. Baka nag suicide na si Syrienne or what. Haha. At wala ka ng magagayahan sa exams. Nakuuu! Sarili mo talaga ang iniisip mo nho? Nag sorry ka ng matindi dun sa natabig mo sa BFF natin dalwang besses lang." 

"May sa mind reader ka ba? Sorry na okay? Mag so-SORRY na po ako dun." sabay lakad palayo. 

Baka i-massacre na ako ng babaeng to. Nakakatakot. 

"Hindi ako mind reader. Sadyang.. Parehas lang tayo ng iniisip. Bwahahhaha!!" 

Ay lokaret na babae to! 

"By the way, I know where Sye is." Napahinto ako pero di na ako lumingon 

"Tell me where the hell she is"

"Chapel is not a hell, you dumbass!" 

Sa chapel. Oo nga, bakit hindi ko yun naisip.

Eh hindi naman ako paladasal eh. 

Nagdadasal din ako pero bihira lang. 

Napaka relihiyoso ng out of nowhere bestfriend ko. Siya ata magdadala saakin sa Heaven. 

"Oi." Nakita ko siya nakaupo habang umiiyak sa may chapel. 

"Oh bakit ka andito?" Sabay lingon saakin at punas ng luha niya.

"Sss-sorry." Ngayon ko lang naisip na hindi pa pala ako nakakapag sorry ng maayos. 

"Ayos lang. Nangyari na yun eh. Ano pa bang magagawa?" 

"Sorry talga. Di ko kasi alam na nahahalata na pala ni Mam yung papel." 

"Di kasi marunong mag ingat!" -_____-

"Oo na. Sorry na hah." 

"Wala na yang magagawa." Sabi niya. Akala ko ba okay na?

"Ano bang gusto mong mangyari?." 

"Wala." Malungkot pa rin yung tono ng pananalita niya. Hmmm. 

"Alam ko na. Tara samahan mo ako!" 

"Saan?." 

Teka. San naman kami pupunta? Bahala na. 

"Kahit saan. Bahala na. Mag a-Unwind tayo."

Basta kailangan mapasaya ko siya. Sabay hila ko sa kanya.