Artik büyümüştüm ama ruhum hala
çocuktu ,okullar açılmıstı yeni sayfa ,yeni hayaller baslamisti.Okula babam bırakacaktı,heycanlıydım kalbim yerinden çıkıcaktı.Sırama dogru ilerledim kimseyi tanımıyordum. Yanımdaki kız sarı saçlı mavi gözlü biriydi benden de güzeldi ben biraz yaşıtlarıma göre iriydim ve bundan dolayi çekiniyordum dalga geçerler diye yanımdaki kız
-- selam adim deniz seninki?
- benim adimda pelin ,
hımm deyip yüzünü buruşturmuştu beni eziklemişti. Herkes gelmişti müdür konusma yaptıktan sonra sınıflara yerleşmiştik .Sinif arkadaşlarımla konuşmaya baslamistim sira arkadasim yağızdı siyah saçlı gözlüklü bir çocuktu.Hiç konusmamıştık.o ve arkadaşlarıyla bana bakıp gülüyorlardı kırılmış ve Çekingen olmuştum .Yanlarına gidip yağızın kolunu çekerek neden güldün demeye kalmadi ezik git yanimdan diyerek beni uzaklaştırdı ve ben bu yagiza gününü gösterecektim.Zil çalmıştı ders başlıyacaktı sınıflara girdik ve deniz ile yağız birbirlerine bakıyordu bakışlarına bi anlam verememiştim.Bu kızı gözüm tutmamıştı ama ben onunla arkadaş olmak için çabalayacağım.
YOU ARE READING
Hayaller Gerçeklerde Saklı#Wattys2016
Teen FictionBenim adım pelin hayattan kopmuş bir insandım ben, yaşama hevesim bile yoktu, kendimi bu hayatın içinde mecburi hissettiğim için yaşıyordum ama hiç bir şeyin ne tadı vardı ne de tuzu. Sadece yaşıyordum ama öylesine bazen cevremi izlerdim onlarin ba...
