BÖLÜM 1

32 3 16
                                    

 HERKEZE SELAM BU BENİM İLK HİKAYEM. EMİNİM BEĞENİRSİNİZ. İYİ OKUMALAR!!!      :))))))))))

(-1)

-Selin hadi kızım, uyan artık! Öğlen oldu öğlen! bu saate kadar uyulur mu hiç?

Annemin sesiyle bir an irkildim. Tepemde bas bas bağırmasından nefret ediyorum. zaten canım evimde son günüm bırak da azıcık uyuyayım be!!

-Sana da günaydın anne.

-Çok konuşma kalk çabuk bize yardım et. Anca uyumayı bil sen daha eşyalarını bile toplamamışsın. Kalk hemen!

Yine sabah sabah başımda gürültüyle uyanıyorum. Bir gün de güzelce kaldırsan ölmezsin be anne.

-Of odamdan çıkar mısın anne?

-Bak geliyor terlik ona göre!

Ayağındaki terliği aldığı an zorda olsa kalkabildim. en azından terlik yemeden kalkabildim. Annem odandan çıkar çıkmaz 5 dakika daha kestirdim. Sonra sırtımı yatağın başına yasladım ve telefonumu elime aldım. Evimde çekilmiş olduğum fotoğraflarıma baktım. Çok duygulanmıştım. Bugün buradaki son günümüz. Taşınıyoruz.

Taşınmaktan nefret ediyorum. Babam bir doktor ve maalesef başka bir şehre taşınmak zorundayız.

Telefonu bırakıp etrafıma baktığımda eşyalarımın toplanmamış olduğunu gördüm. istemeyerek de olsa topladım ve mutfağa geçtim. 

-Babasının bir tanesi, küçük prensesim hadi gel de kahvaltını yap

-Baba ben artık büyüdüm. Prenses falan da değilim.

    Babam gülmeye başladı. O güldükçe benim moralim bozuldu. Bir iki şey atıştırıp odama geçtim. Pembe pijamalarımı valizime koyup saçımı yukardan topuz yaptım. Üstüme de bir tişört ve bir şort giydim.

                                                            GİYDİĞİM TİŞÖRT VE ŞORT

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                                                            GİYDİĞİM TİŞÖRT VE ŞORT

Yatağıma oturdum ve düşünmeye başladım. Hayatım nasıl olacaktı? Alışabilecek miydim?

Çok korkuyorum. Ya her şeyi mahvedersem?  Hayır selin hayır kötü düşünmek yok! sakin ol. nefes al ver, nefes al nefes ver. Ohh rahatladım.

bir anda telefondan mesaj geldi. whatsapp'a  girip mesaja baktım. Denizdendi.


DENİZ : knk heyecanlı mısın?

Deniz benim en yakın arkadaşım. O benden daha heyecanlı çünkü onların yaşadığı şehre gidiyoruz ve evlerimiz de karşı karşıya olucak.

BEN : ya ya çok heyecanlıyım. Ne demezsin..

DENİZ: ya kanka yapma böyle :(   bak ne güzel aynı yerde oturucaz. Biliyorum senin için de çok zor ama merak etme biz burda çok eğleneceğiz.

  Deniz beni birazcık da olsa mutlu etmeyi başarmıştı.

BEN: tamam lan üzülmüyorum, hadi ben öptüm seni geline görüşürüz :)

Telefonu kapattım ve yatağımı topladım. Canım acayip sıkılıyordu. bende bahçeye çıkıp çimenlerin üstüne sırt üstü uzandım.

Aradan bayağı bir zaman geçmiş ve ben uyuya kalmışım.

Babamın sesiyle uyanmam bir oldu.

-kızım sende ne uykucu çıktın ha!  insan her dakika uyumayı nasıl başarır?

babam tepemde dikilmiş hesap soruyordu. Mecbur cevap verdim.

-Uyuya kalmışım baba. senin o aslan gibi sesinle uyandım.

Babam söylediklerimi duyunca gururlandı. Gülmemek için kendimi zor tuttum. Arkada arabamızı gördüm. Sanırım gitme vakti gelmişti. Eşyalarımı alıp bagaja koydum ve arka koltuğa oturdum. Evet yolculuk başlamıştı. Yeni bir sayfa açmıştım bakalım başıma neler gelicek...


OKUYAN HERKEZE ÇOK TEŞEKKÜRLER : )    BU BENİM İLK YAZIM. DEVAMI GELECEK SAKIN KAÇIRMAYIN!!        TAKİP ETMEYİ DE UNUTMAYIN!!!               I LOVE YOU

YENİ BİR HAYATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin