2Prince | VHOPE

-13-

✨
...Sahnede el ele tutuşup selam verdiler .

Son kez el ele tutuştuklarını bilmeden.

İçtenlikle gülümsediler.

Perde kapandı.

"Hey Taetaem üstünü değiştirdikten sonra sahneye gelsene."

" Tamam cimcime"

--------------------------------------

"Sevgilim söyler misin neden insanların gitmesini bekliyorsun?"

"Böylece yalnız kalabiliriz"

Taehyung gözlerini yukarı doğru kaldırır ve kıkırdar.

"Sapık herif."

Hoseok gergin olduğunu karşısındakine belli etmemeye çalışıyordu. Fakat bir çocuk bile anlayabilirdi. Gözenekleri gittikçe büyüyor, alnında terler birikiyordu. Yüzünde donuk bir ifade vardı.

"Sanırım herkes gitti."

"Yanıma gelsene sana sarılmak istiyorum."

"Hoseok?"

"Taehyung bak"

"Neden ciddileştin?"

"Sevgilim bir şey mi oldu?" Eline dokunmaya çalışırken Hoseok kendini geri çekti. Aptal değildi bir şeylerin ters gittiğini anlayabilirdi. Unutmuş olmasını diliyordu. Anlaşmalarının gerçeliliğini kaybettiğini sanmıştı.

Yanılmıştı.

Yanıyordu.

"Süremiz doldu." dedi. Kafasını kaldırmadan. Taehyung'un suratına bakamıyordu. Kendinde o gücü bulamıyordu. Onsuz yapamayacağını biliyordu fakat onla da olmuyordu. Parmaığını sahnenin tahtalarına sürttü.

"Yeni bir anlaşma yapalım? Biz bitti demeden bitemez biliyorsun." Taehyung umutla bakışlarını yüzünde gezdirdi. Hareket etmek istiyordu. Karşısındakini tutup kendine çekmek. Kendine gelene kadar sarsmak istiyordu.

Çatlayan bir ses duyuldu. Aralarında 40 santim vardı fakat zor duyuluyordu.

"TaeTaem biliyorsun. Sen de benim hissettiklerimi hissediyorsun. Düşündüklerimi düşünüyorsun."

Umut dolu bakışlardan bir yaş süzüldü. Silmek istedi fakat kımıldamadı.

Bir insan yanarken nasıl hareketsiz kalabilirdi.

" Hoseok ben seni seviyorum. Seni sevdim. Seni seveceğim. Nasıl izin verebilirim gitmene. Bitmemize. Hayallerimin sönmesine."

Hoseok tahtadan çıkmak üzere olan bir çivi sökmeye çalışıyordu. Ağlama isteğini böyle bastırıyordu. Daha fazla konuşursa dayanamayacaktı. Ona şuankinden daha çok acı çektireceğini biliyordu.

"Neden susuyorsun Hoseok??" diye bağırmıştı sonunda.

Çiviyle oynayan el bir süreliğine durdu. Kafasını kaldırdı. Karşısında hayal kırıklığıyla karşılaştı.

"Özür dilerim."

"Ve teşekkür ederim."

"Sakın bana bu iki kelimeyle gelme Hoseok."

"Sakın"

İkisininde bakışları tahtadan çıkmak üzere olan çivideydi. Taehyung ayağa kalktı. Beş dakika boyunca öyle durdu. Konuşmadılar. Oturdu. Konuşamadılar.