|01|

39 12 21
                                    

Jeon Jungkook 🐰

BÖLÜM |01|🖤


Keyifli Okumalar 💕

"Lann sen yine mii benim eşyalarımı aldın jungkook buraya gel!"

Koşarak en köşedeki odaya girdim şu an ne mi yapıyorum Jiminshiinin en sevdiği elbiseyi almış kaçıyordum yarın bunu ben giyecektim ve ona asla vermeyecektim ah jiminshimm üzümlü kekim bunları sana yaşattığım için üzgünüm ama en sevdiklerim vazgeçilmezlerimdir.

Kapının hızla açılması ile ayağa kalkarak Jimin'e yaklaştım.

"Ne var be! "

"Jungkook ver şunu!"

"Veremem ben sana veremem benn!"

Bağırarak söylediğim şarkı ile koşarak Hyungumun yanına kaçtım arkasına saklanarak konuştum

"Hyung koru beni"

"Aishh gerçekten mi! Yine jiminin neyini aldın. "

"Aşk olsun hyung ben öyle bir şey yapar mıyım? Doğru ya yaparım neyse ben kaçar."dedim

Kapıyı açıp dışarıya çıktım okula doğru ilerledim. Bugün aslında okula gitmeyecektim güzel planlarım vardı taa ki planlarımı bozan hyungum yani Jin'im karşıma çıkıp hemen okula gidiyorsun diyene kadar. Omzunu silkeleyip okula girdim girdiğimde herkesin gözlerinin üzerime çevrildiğini farkedince kimseye bakmadan cool bir şekilde ilerledim. Her gün bu lanet okula gelmekten sıkılmıştım neyse ki bu senem sondu ve bitecekti. Sınıfa girince sırada ilerleyecektim ama sıramda pembe saçlı yaratık bir kız görünce duraksadım. 

Sanırım bu kıza kimse benim yerime geçilemeyeceğini anlatmamıştı. Pencere kenarında duran sondan üçüncü sırada hep otururdum ve okul hayatım boyunca kimse yerime geçmedi. Bunun sebebi benden korkmaları mıydı? Belki de çünkü ne kadar ailem içerisinde mutlu ve neşeli olsam da asla dışarda böyle değildim. Ellerim cebimde sırama doğru ilerlerken fazla sakindim, sınıf çoktan aralarında fısıldaşmaya başlamıştı bile. Masaya ellerimi dayayıp alaycı bir gülüş sergiledim pembe saçlı yaratığa. Kızın bakışları bana dönünce afallasamda hemen kendime geldim.

"Yerini şaşırdın sanırım."

Söylediklerime aynı benim gibi karşılık veren kıza kaşlarımı çattım yüzünde benim alaycı gülüşüm ile ellerini göğsünde bağlayıp konuştu.

"Yoo tam tersi yerimi buldum kookie."

Sinirlenmemek için kendimi tembihlerken karşımdaki adını bile bilmediğim kıza bağırdım.

"Kalk şuradan beni sinir etme hemen!"

Tüm sınıf bağırışımla sessizliğe gömülürken bir kaç kişinin titrediğini bile farkettim. Karşımdaki pembe hiç bir şey olmamış gibi duruyordu. Kolundan tutup kaldıracağım sırada hemen kendini çekip konuştu.

"Bana bu tavırların sökmez Jungkook ben burada oturmak istiyorum ve oturacağım. Sende istersen oturabilirsin."

Kötü birşey yapmamak için kendimi zorladım. Söz vermiştim ve yapmayacaktım. Kolundan tutup yere attım pembe kafalıyı üzerine doğru yürüyüp biraz eğildim.

" Beni asla sinirlendirmek istemezsin çünkü sinirlenince karşımda ki kız bile olsa kendimi tutamam anladın mı beni? Sakın sakın bir daha beni zorlama sonuçlarına katlanırsın sonra!"

Sinirle bana bakan sınıfa,

"Dönün lan önünüze kimseye tiyatro oynatmıyoruz burada." diye bağırdım ve  kendi yerime geçtim hocanın içeriye giren adımları ile yerime yerleşip rahat bir tavırda oturdum.

Eveeeeett ilk bölüm sizlerle umarım beğenirsinizzz

Crazy Boy |JJK|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin