Маргааш өглөө нь:
Бурхан минь нойр хүрж үхлээ. Ядаж байхад ээж гэж 1 юм аавтай ор хөнжлийн ажил хийгээд байх юм. Энэ их чимээг яах вэ. Галзуурахнээ... Тайвшир Юури. Өнөөдрийг сайхнаар эхлүүлэх хэрэгтэй.
Сургууль дээр:
Ёоё өчигдөр хэдэн юмтай хэрэлдчихсэн чинь толгой өвдөөд байх юмаа. Ядаж байхад хуучин сургуулийнхаа найзуудыг зөндөө санаж байна. Ялангуяа Жэхи-г хамгийн ихээр санаж байна.
Магадгүй түүнийг энд шилжээд хүрээд ир гээд урхидчхаж болох л юм байна. Бас миний хайрт Бонсу-г авиад ирвэл ч сайхан байхгүй юу.
{Зохиолчын талаас:
Жэхи нь Юури-гийн 17 жил найзалсан хамгийн сайн найз нь, харин Бонсу бол Юури-гийн найз залуу. Тэд өмнө нь нэг анги байсан}
Заза одоо байгаа амьдралдаа л сэтгэл хангалуун байя. Өө нээрээ би Жонгүг болон нөгөө хэдэн тахиа нарт өөрийнхөө сүр хүчийг үзүүлээгүйм байна. *ившээх* өнөөдөр арай л тохиромжгүй өдөр байна. За яахав энэ удаад өршөөе энэ тэр аая. Хэрвээ тэд нар дараагийн удаад ахиад ингэвэл яасан ч зүгээр өнгөрөөхгүй дээ. Гайхалтай өнөөх 2 нүүрт Жон Жонгүг ирж байна. Би зам тавьж өгийдөө. Намайг гишгээд алчих байлгүй.
Жонгүг-юу байна?
Би-...
Жонгүг-хөөе юу байна гээд байхад. Хүний өөдөөс үг хэлж байлдаа... аан өчигдрийн явдлаас болоод ууралчихсан юм уу. Гэхдээ би чамд уурлах ёстой биздээ. Чи тэд нартай ямар ч хүндлэлгүй харьцсан.
Би-надаас уучлалт гуйхгүй л юм бол битий надтай яриад бай. Сонсхоос ч залхмаар юм.
Жонгүг- юу вэ? Би хэзээ ч хүнээс уучлалт гуйж байгаагүй. Би тэр чиний мэдрээд байдаг хайр энэрэл гэр бүлийг мэдэхгүй, надад аав ээж ч байгаагүй. Би хүнийг гомдоож, уурлуулж, инээлгэж, баярлуулж, тарчлааж амьдруулсан болохоос өөрөө тэр бүгдийг мэдэрж үзээгүй. Үхмэл амьдралтай болохоор баярлах гуниглах ямар байдгийг ч мартчихаж. Би энэ сургуулийн од залуу ч гэсэн надад өөрийн гэсэн байр суурь, хувийн амьдрал байдаг юм. Би чиний тэр уучлал гээд байдаг зүйлийг мэддэггүй тэнэг амьтан. Одоо болов уу? Сэтгэл чинь ханасан уу? Миний талаар маш их мэдлэгтэй боллоо. Хэнд ч хэлж байгаагүй нууцыг минь сонсчихлоо. Чи ч гайхалтай юм хэмээгээд гараад явав. Үүнийг сонссоныхоо дараа би гүн шоконд орсон. Өөрийгөө ч буруутгах шиг. Гэхдээ хэнд ч хэлж байгаагүй гэхээр... хамгийн анхны нууцыг нь мэддэг болсон хүн би гэж үү? Бурхаан энэ чинь надаа арай л хүндэдсэн асуудал байна. Гэхдээ л үнэхээр цочирдлоо. Түүнийг ийм гэж бодсончгүй, зүүдэлсэнчгүй. Ай гунигтай юмаа. Би... ч бас үнэндээ хүнээс уучлалт гуйж байгаагүй. Дандаа л эрх мэдлээрээ өрсөлддөг. Харин тэр... шал өөр юм. Би заавал уучлалт гуйх хэрэгтэй. Ийм зүйл амьдралдаа сонсоно гэж бодож байсангүй.
Их завсарлагаа
Тэр өглөө гарж явснаасаа хойш огтхон ч орж ирсэнгүй. Хичээлээ тасалчхаж байгаа юм байхдаа. Түүнийг хайж олох хэрэгтэй гэж бодоод би ангиас гараад сургуулийн бүх заал танхим руу орж үзлээ. Тэр хаана ч байсангүй. Харин 3-р давхарын хамгийн цаад талын жижигхээн ангид охины гинших чимээ дуулдаж байв. Бурхан минь юу болоод байгаа юм бэ гээд гүйгээд очтол......... Жонгүг манай хажуу ангийн Хани-г хүчиндэж байлаа. Би ухаан алдах шахав. Анх удаа иймэрхүү зүйл харсан болохоор хамаг биенээс хөлс гойжив. Өрөөг нь ажвал хаа саагүй үрийн шингэн цацарж, баахан урагдсан дотуур хувцаснуудыг ханан дээр өлгөөд тавьчихсан байв. Хаалганы булангаар л харж байсан болохоор өөр юм харагдсангүй. Сониуч зандаа хөтлөгдөөд өшөө ихийг харах гэж байтал сургуулийн захиралд баригдчихав. Би түүнээс айгаад юу ч дуугаралгүй зогсож байтал тэр
Захирал- энэ өрөө рүү орохгүй л бол ахиж битий шагайж байгаарай гээд хаалгыг нь аяархан гэг ч нь хаав. Би ч бодлогоширч хэсэг хугацаанд юу ч хийлгүй зогсож байтал Жонгүг Хани 2 нүл хөлс үнэртүүлсээр гарж ирэв. Жонгүг намайг харчхаад тоолгүй явах гэхээр нь түүний гараас нь би атгаад авлаа. Тэр над руу хараад:
Жонгүг-"яасан надаас уучлалт нэхсээр л байгаа юмуу би үнэхээр ууч"гэх үед нь би яриаг нь таслаад:
Би-намайг уучлаарай. Би чамайг тийм гэж бодсонгүй. Би ч гэсэн чам шиг уучлалт гуйдаггүй нэгэн гэхдээ чамаас заавал уучлалт гуйх ёстой юм шиг санагдаад
Жонгүг-би хүнээр өрөвдүүлэхийг хүсдэггүй учраас л энэ тухай хэнд ч хэлж байгаагүй юм. Бас чи хэзээ ч юу ч болсон хэнд ч үүнийг хэлэхгүй гэж амла гээд гараа өгөв. Би гараас нь атгаад амлаж байна гэж хэлэхийн зөрөөгүй намайг хөтлөөд гүйв. Гүйх замдаа намайг нүдээ ань гэж тушаав. Би ч тааллаар нь гүйцэтгэлээ. Бид 2 хаана ч яваад байгаа юм мэдэхгүй. Тэр гүйж гүйж байснаа гэнэт зогсоод намайг сарнайгаар дүүрсэн тансаг газар аваачиад нүдээ нээ гэж хэлэв. Би ч нүдээ нээлээ. Зүгээр л үзэсгэлэн гоо. Би алмайран гайхширч байх зуур тэр бусдаасаа арай өөр дэндүү гоёмсог 1 сарнайг надад өгөөд
Жонгүг-надад хамгийн анхны гүн сэтгэлдэл төрүүлсэн хүн болсонд баяр хүргье. Чи надад яг л энэ сарнай шиг бусдаас өвөрмөц санагдсан.
Би- юу вэ? Хүн уяраачих юм. Гэхдээ намайг ийм гоё газар авчирсанд баярлалаа. Гэхдээ энд найз охиноо авчрахгүй яасан юм? Надад арай л гоёдох юм бишүү? Чиний араас үхэтлээ гүйдэг өнөөх охидыг дагуулаад явахгүй.
Жонгүг-тэр талаар бол.... миний буруу. Ямартай ч тэр явдлыг мартаарай. Уг нь би найз охиноо энэ газарт авчриад, яг энэ үгийг хэлье гэж бодож байсан юм.
Би- тэгээд яагаад би гэж?
Жонгүг-учир нь чамаас үерхэх санал тавих гээд
Би-юу?
Жонгүг-надтай үерхээч! Со Юу Ри
