Warning: Grammatical errors and typos ahead. This chapter is boring pero pwede na, if you are willing to wait you can read the whole story, thankyou. VOTE AND COMMENT are highly recommended.
Riann's POV
"DAMN" Sigaw ko ng hindi ko nanaman macontact ang number ng aking boyfriend.
"Okay kalang ba miss?" tanung saken ng manong na dumaan sa harap ko , bumuntong hininga ako bago umalis sa kinatatayuan ko .
Kasalukuyan ako ngayong nandito sa Park kung saan kami unang nagkita ng boyfriend ko at ngayong araw na to ay ikadalawang taon na naming magkasintahan. At tatlong lingo narin itong hindi nagpaparamdam, naalala ko ang nangyare noong huli naming pagkikita .
FLASHBACKS
"Baby, saan mo balak magcollege?" tanong sakin ng boyfriend kong si Sean Cha, tiningnan ko ito at nginitian.
"I don't know, maybe doon parin sa university natin since doon naman yung plano natin una palang diba?" Nakatitig na sagot ko rito. May balak ba syang lumipat? Kasalukuyan kami ngayong nandito sa isang sikat na restaurant na pag aari nila.
"If sa ibang school ako mag aaral okay lang ba?" Malambing na tanong nito, sumeryoso ako at tinitigan ito. Mukang may balak nga itong lumipat at iwan ako.
"Edi dun din ako mag aaral sa school mo, baby you know how powerful my family is." Nakangiting sabi ko rito at tinitigan ito ng diretso sa mata, pilit kong hinuhuli ang tingin nito ngunit umiiwas ito sakin.
"Don't worry hindi naman kita iiwan sa school na yun baby natanung ko lang." sabi nito sakin kaya tumango nalang ako. Tahimik lamang kaming nakaupo habang kinakain ang inorder namin kanina. Nakakapanibago, hindi naman kami ganito noon. Madalas ay kahit kumakain kamiy nag kukulitan parin, hindi na ako nakatiis at tinanung na ito.
"May problema kaba?" tanung ko rito, tumingin lamang ito sakin at ngumiti. Hindi pa man nito nasasagot ang tanung ko nang biglang may tumawag rito, tumingin muna ito sakin bago tumayo.
"Excuse me baby." sabi nito saka ito nag lakad palayo sakin, nagtatakang sinundan ko ito ng tingin dahil kapag may tumatawag naman dito noon ay hindi na ito naalis. Nakakapanibago lang.
Siguro ay masyadong importante lang at dahil mukang matatagalan pa naman sya doon ay kinuha ko ang bag nito balak kong tingnan ang laman upang mawala ang pagkabored ko.
"Ano to?" tanung ko sa sarili ko at dahan dahang binuksan ang nakita kong isang sobre.
Bumungad sa akin ang isang Gold na papel dahan dahan ko itong binuksan sa pagkakatupi nito.
Good Day Mr. Cha
Congratulations, you are one of the lucky students selected to attend the Shaman Academy. We look forward to your early arrival.
-DEAN OF SHAMAN ACADEMY
"Yeah, yeah sure." nang marinig ko ang boses nito na papalapit na ay agad kong inayos ang pagkakalagay ng sulat sa sobre bago ito ibinalik sa bag nito.
Nginitian ko nalang ito ng itoy makabalik. Kahit labis ang pagtataka at kaguluhan sa aking utak ay pinili ko nalang manahimik at hindi na mag tanong pa.
"Ihahatid na kita sa inyo, kailangan daw ako ni dad ngayon." nakangiting sabi nito, tumango nalaman ako rito.
Yung ngiti nya, kakaiba.
FLASHBACKS END
And that's the last time we talked and it's been 3 fucking weeks at hindi na ako natutuwa doon. Kahit sinong Girlfriend hindi matutuwa sa ganong klase ng sitwasyon.
BINABASA MO ANG
Shaman Academy [COMPLETED]
FantasiIsang prestihiyosong paaralan kung saan tanging Shaman lamang ang maaring makapasok at Shaman lamang ang maaring makakita. Kung isa ka sa mga maswerteng studyanteng maiimbitahan na pumasok rito, papasok kaba? Papasok kaba kahit alam mong ang buha...