Huh?, i'm gay 2

13

Pov. Hailey

Ik deed mijn ogen open omdat twee giechelende stemmen mij wakker maakten.
Wie staat er nu te giechelen terwijl ik aan het slapen ben? Geen respect voor mensen die aan het slapen zijn?
Ik keek op mijn gsm en het was '11:40'

Het is nog vroeg, het is zaterdag laat me toch slapen.
Ik probeerde weer te slapen, maar er wordt steeds gegiecheld...

Ik stond op.
"Laat mij toch verdomde slapen!" Schreeuwde ik.

Ik zag dat het Yana en Vanessa was.
Ach nee, niet hun twee..

"Ga ergens anders slapen..." Zei Vanessa bot.

Kan wel haar nek omwringen...
Zo graag als ik de kans daarvoor kreeg.
Ik probeerde mijn woede gezicht onder controle te houden.

Yana zegt natuurlijk niks erover.
Pff... Ik denk dat ik haar moet laten gaan want ze komt toch wel een keer achter dat Vanessa mij bedreigd...

Ik sta op en ging een douche nemen.
Het voelt goed om even in de douche te staan en aan iets anders te denken.

Na ik me heb gedoucht heb, zijn die twee nog steeds aan het flikflooien in de plaats van naar die stomme film te kijken.
Ik droog mijn haar af en probeer dan iets te eten.

Eten... Zonder iemand erbij.
Wat gaat de wereld ernu naartoe.
Ok, ik ben wel de persoon die iets later ging gaan slapen en iets later wakker ging worden...

Nu ik klaar ben had ik zin om iets leuks te doen, maar ik weet niet wat.
En ik heb geen zin om bij die twee te gaan zitten.

Ik ben klaar met eten en pakte mijn jas.
"Waar ga je naartoe?" Vroeg een zeer bekende stem.

"Ga ik niet aan je neus laten hangen."
Zei ik net zoals haar toen ze dat zei tegen mij.
Ik keek achter me een zag een Yana naar mij kijken knuffelend met Vanessa.

Dit doet me teveel pijn.
Ik zag een grijns van Vanessa.
Ik loop met verdrietige ogen weg uit de kamer.

Ik bots tegen een persoon op het einde van de trap.

"S-so-sorry..."
Zei ik snikkend.
Ik kijk op en zag Ivan waar ik tegen ben gelopen.

Hij keek niet boos of teleurgesteld.
Hij was eerder bezorgd en rustig.

"Gaat het?"
"Waarom zou je dat vragen?" Vroeg ik negerend op de vraag terug.
"nou uh, je ogen staan met verdriet en ik wil je helpen..."
"Met wat?"
"Ik vind zelf dat Vanessa niet zo een toffe is en ze is best wel vreemd de laatste tijd... En ik geloof je best wel. Waarom zou je erover liegen?"

Ik haal mijn schouder op.

"kom toch hier..."
Hij gaf me een knuffel en wiegt me wat heen en weer.

Dit had ik echt nodig na al die tijd...
Iemand die ervoor me is en me gelooft...

Ik knuffel hem zo stevig mogelijk terug.
"Hai-hai-Hailey! Ik stik bijna" en kucht nog wat.

"Oei, sorry..."Ik laat hem los.
Hij lachte.
"Veeg die tranen weg, we gaan iets leuks doen"

Nadat hij het zei veegt hij mijn tranen weg.

"Ik moet jezelf ook nog iets vertellen"

Aan zijn gezicht kan ik niet zo goed zien of hij verdrietig ofzo...

"Zeg het maar."
Ik glimlach.
"Ik vertel het je als we bij mij thuis zijn..."
"Heb je al een huis gekocht?!"
"Wel mijn ouders hebben het al op voorhand betaald dus ja!" Zei hij lachend.

Gelukkig. Ik dacht dat we dan terug bij de andere moesten...

We melden ons af en we zijn al binnen een paar minuten buiten.

HEY IETS LANGER HOOFDSTUK, HOPELIJK ZIJN JULLIE ER BLIJ MEE.
TROUWENS!
Als jullie dit boek lezen...
Kunnen jullie een reactie achterlaten? Wat ik weet zelf ni echt of er iemand dit boek leest❤️😂🤦🏾‍♀️