Huh?, i'm gay 2

20

Pov. Ivan.

"Waar was je, ik was ongerust. Is er iets!? Is het omdat ik niks zei tegen je. Is het-"
Opeens plaats Kayne zijn wijsvinger op mijn lip en streelde mijn lippiercing die ik had.

Het voelde warm en zacht aan.
Straks val ik nog flauw en wordt ik een tomaat.

Hij stopt en keek me aan.
"We-we moeten praten..." Zei hij toen Hailey weg was.

"O-oké..."

Toen we oo de zetel zaten begon hij te zuchten.

"Ik-ik was weggegaan omdat ik me buitengesloten voelde en omdat je niks zei. Ik dacht dat je me niet vertrouwden omdat-"

Hij stopt in het midden van zijn zin. Moet hij me iets vertellen?

"Omdat?"
"Ik val op jongens..."

Hij ontspande weer en keek me recht in de ogen aan.
In zijn ogen was het precies dat het spijt wat hij net zei.

"Ik ga dan maar..." Zei hij.
"Nee wacht!"

Ik neem zijn pols vast en trek hem terug naar de zetel.
Ik sta er verstelt van, wat voor actie ik net heb gedaan.

"Ik... Ik moet je ook iets zeggen..." Zei ik terug.
"Ik val zelf ook op jongens."

Hopelijk was hij geen grap aan het maken.

Hij glimlacht en trekt me in een knuffel.

Ik voel me warm vanbinnen.

Elke keer als ik hem zie lachen, mij streelt, mij troost en van alles en nog wat doet.

Krijg ik het warm vanbinnen...
Ik ben denk ik verliefd op hem aan het worden.

Ongelooflijk. Ik kan het amper geloven...

Hij trekt terug en lacht naar me.
"Sorry dat ik loog. Het was niet de bedoeling, ik wist niet hoe je zo reageren en-"

Ik leg mijn wijsvinger op zijn lippen.
Net hetzelfde toen hij bij mij deed.

Ik streel zijn lippen en ik zie hem lichtjes rood worden.
Ik haal mijn vinger af.

"Het is goed ik vergeef het je."

Met zijn glimlach kan ik gewoon uren naar kijken.

De deur wordt geopend in Hailey's kamer.
"Ik heb alles gehoord dus je hoeft het niet te vertellen!"

We lachen alledrie.

"Foto?" vroeg ze.

Tuurlijk, wie zegt nee tegen een foto?