PERESTİŞ

2.bölüm

Sonunda eve gelmiştik.Hemen odama çıkıp kendimi yatağa attım.Ondan uzaklaştığım halde tuhaf hissediyordum.Bakışları,gülüşü aklımdan bir türlü çıkmıyordu.Sanki aklımı ele geçirmiş gibiydi.Ne oluyordu bana?
Telefonun titremesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.
"Ne o hala beni mi düşünüyorsun😏" mesajı atan oydu gözlerime inanamadım
"Bir dakika sen benim nuramı nerden buldun?"
"Yıldızlar kulağama fısıldadı,bir de dediler ki yarın kahve içmeyi teklif et😉"
"Sen ne tür bi manyaksın?Yarın işim var işim olmasa bile senin gibi manyaklarla hiç bir yere gitmem"
"Manyak mı😂sana kibarlık yaramıyor yarın 17.45'e haZır ol"
Sırıtıyormuydum ben🤦🏻‍♀️ukâla ne olacak Zengin zübbe.kahve işini yarın düşünecektim.Merdivenlerden inerken annem gilin gine kavga ettiklerini duydum.Bir süre dinledim,normalde bu tür davranışları saygısızlık diye yapmazdım çünkü babam sağolsun ahlak diye nitelendirdiği kendi kurallarını kafama vura vura öğretmişti.Bu söylediğim de benzetme değil gerçekten döve döve öğretmişti.Annemi ilk defa bu kadar öfkeli gördüm.Babam ise her zaman ki gibi rahat ve sinir bozucuydu.
-Ne saçmalıyorsun sen hangi devirde yaşıyoruz evlendircem de ne demek
-Bana bak kadın sen bana hesap soramazsın  ayrıca ben o piçi beslemek zorunda değilim.Anlamıyor musun onu gördükçe canına sebeb olduğun Aynur aklımdan bir saniye bile çıkmıyor
-O piç dediğin senin kızın ve Aynurun ölümünde benim hiç bir suçum yok
-O benim kızım değil bunu ikimizde gayet iyi biliyoruz
Benden mi bahsediyorlardı?Ayrıca Aynur kimdi?Ve en önemlisi de "o benim kızım değil"demekte ne oluyordu?gözlerimdeki yaşın akmasına engel olamadım
-Sus lütfen sus yıllar sonra neden bu konuyu açtın tamam demiştin kabulelenmiştin anlattım sana her şeyi şimdi yaptığın da ne demek oluyor?
Annemde ağlamaya başlamıştı.Merdivenlerden inip karşılarına dikildim.
-Bu da ne demek oluyor ?
Sesim istemeden yüksek çıkmıştı
-Ne demek ben onun babası değilim anne bu adam ne diyor ?
-Duydun işte annenin yıllarca senden sakladığı gerçeği sonunda duydun.Yıllar önce beni de tıpkı senin gibi kandırmıştı demi karıcım anlatsana KIZIMIZA
Sesi o kadar iğrenç çıkmıştı ki bir kez daha ondan tiksindim.Odama çıkıp eşyalarımı toplamaya başladım.Annem arkamdan  gelmiş bana yalvarıyordu ama o kadar öfkeliydim ki gözüm kimseyi görmüyordu.Evden çıkmadan yüzüne tükürmek istedim yılların acısını o an çıkartmak istedim ama yapamadım.
                                  ***
Nereye gideceğimi,nereye gittiğimi bilmeden yürümeye başladım.Hava iyice kararmıştı ve bu beni ürkütmeye yetiyordu.Birde şu evde  yaşananlar aklımdan bir saniye bile çıkmıyordu.
-Şiii,yavrum biz bırakalım seni istediğin yere bak buralar bu saatte çok tehlikeli olur söylemedi deme
Arkamı döndüğümde elinde şişelerle üstüme gelen bir kaç kişi gördüm
-Yok sağolun babam gelecek zaten beni almaya
-Bakın çocuklar babası gelecekmiş hadi burdan tüyelim yoksa babası bizi döver
Kendi aralarında gülüşmeye başladılar iyice korkmaya başlamıştım  adımlarımı hızlandırdığımda hala geliyorlardı.Koşmaya başladım hangi sokağa girdiğimi bilmeden sürekli sağa sola sapıyordum.Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu,aldığım soluklar yetmiyordu.
Gökyüzünün karanlığından yararlanıp bir köşeye sığındım.
-Nerdesinnn bak bizden kaçamazsın az eğlenelim sonra gidersin.Hem canını yakmayacağız söz hadi çık saklandığın o delikten !
Sürekli gülüyorlardı.Hızlı bir fren sesi duydum.Gelen kişi her kimse ortalığı sakinleştirmiş ama kendisi  aksine bir o kadar öfkeli gibiydi.Ortalık sessizleşti Kafamı çıkardığım an Biri kolumdan kavradığı gibi bedeni mi duvara yapıştırdı çığlık atacaktım ki buna izin vermedi tüm hakimiyetini bedenim üzerinde kullanıyordu .Korkudan bayılacaktım yalnızca gözlerini  seçebiliyordum.Ay gibi parlayan çeşm-i siyah gözlerini.