22.BÖLÜM

512 29 23
                                    

Hava kararmaya başlıyor Adrien ile eve gidicez ama önce Adrien'ın evine gidicez sabahları kıyafet almak ugraştırıcı... eve girdik babası odasından çıkıp

"Adrien niye eve gelmiyorsun? "

"Hatırlarsan sana hesap vermiyorum"

"Adrien! Bu ne cüret "

"Benden sakladığın şeyi söyleyene kadar gelmiycem"

"Adrien! Işleri zorlaştırma, senin için "

"Aaa demek benim için! Benim için benden bir sır saklıyorsun" babası bir şey demeden odasına girdi , bizde Adrien'ın odasına girdik

"Adrian biliyorum benim haddim değil ama biraz üstüne gitmedin mi?"

"Merinette bu konuyu konuşmayalım canını yakmak istemiyorum"

"Pekala, o zaman bizim evde kalıcaksın"

"Hayır Merinette ailen geldikten sonra başka bir yerde kalıcam" dedi eşyalarını toplarken

"Neden bize gelebilirsin hem yanımda olursun "

"Hayır dedim Merinette " hâlâ siniri geçmemişti o yüzden bir şey demedim

"Ben duş alıcam sen keyfine bak"

"Tamam" Adrien duşa girdi bir süre sonra su sesi gelmeye başladı.... bugün yorulmuştum birini pataklamak insanı yoruyor.... biri kapıyı çaldı

Kapıyı açtım bu gabriel
"Bay Gabriel, Adrienı sorucaksanız duş alıyor"

"Hayır, Merinette ben senle konuşmaya geldim"

"Tabi buyrun" önden gitti bende peşinden geliyordum, kendi çalışma odasına gelmiştik

"Merinette kızım bugün şirkette olay olduğunu duydum" kahretsin duymuş

"Şirketimde bu gibi olaylar istemiyorum, bana olanları anlat" olanları en küçük ayrıntısına kadar anlattım

"Böyle oldu efendim"

"Merinette seni anlıyorum Adrienı kıskanman çok normal ama bayan Mark şirket ortaklarının kızı çoğu şeyi o hallediyor bu yüzden şirkete sık sık gelebilir.... ama bu olaydan sonra daha fazla tatsız şeyler yaşmazsın" yüzüm düşmüştü

"Peki, bay Gabriel "

"Sadece Gabriel demen yeterli kızım.....gördüğün gibi Adrein bana çok kızgın.....ona sahip çıkmanı istiyorum "

"Peki... haddimi aşmak istemiyorum ama oğlunuzla aranızı bu kadar bozan şey nedir?"

"Bunu söylemek için daha çok erken kızım şimdi Adrien'ın yanına git"

Odadan çıkıp Adrien'ın odasına ilerledim , kapıyı açtım içeride kimse yok gibi.....kapıyı kapattım küçük bir çığlık attım elimi göğsüme koyarak

"Adrien beni korkuttun" Adrien duvara yaslanmış yere bakarak

"Ne konuştunuz"

"Şirkette olan kavgayı onun hakkında konuştuk ve..."

"Ve"

"Ne sakladığını sordum 'bunu söylemek için daha çok erken kızım şimdi Adrien'ın yanına git' dedi"

"İyi tamam, hadi gidelim" dedi koluna bir sırt çantası atarken

Elini tuttum ve arbaya doğru ilerledik, kapımı açtı içeri oturdum sonra kendi arabaya bindi

Bizim eve doğru gittik... gelmiştik arabadan inip kapıyı açtım

"Ayy çok yorulmuşum Adrien"

"Yatıcak mısın?"

MUCİZE AŞKIM ADRiNETTE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin