Hera: The Marytr Wife

Kabanata Eight

Kabanata Eight - Again?

HERAs POV

Isang buwan nadin ang nakalipas, puro trabaho lang ang inaasikaso ni Zeus minsan nga hindi na siya umuuwi ng bahay. Habang ako? Pumupunta-punta lang din mag-isa sa hospital. Ayaw ko naman din mag-pasama kay Zeus dahil alam ko namang hindi pa siya okay hanggang ngayon.

Maaaga din siya umalis ngayon papasok sa trabaho. May dala pa siyang maleta. Nadinig ko din na pupunta siya ng ibang lugar para sa business meeting hindi ko nga lang alam kung saan. Parang ginugugul niya nalang oras niya sa trabaho.

Nagulat naman ako ng tumambad sa akin ang isang babaeng kinaiinisan ko. May spare key pala siya ng bahay.

"Kukunin ko lang ang mga gamit ko" sabi nito at tuluyan ng pumasok sa kwarto ni Zeus hindi ko naman mapigilan na sundan siya.

"Bakit mo nagawang mag-lihim kay Zeus?" tanong ko sakanya habang siya naman ay kinukuha ang mga gamit nito.

"Ano bang pake mo?" tanong nito sa akin ng hindi man lang tumitingin sa akin

"SAGUTIN MO AKO MNEMO" sigaw ko. Bigla naman niyang inihagis ang mga damit niya at tumingin sa akin

"MAHAL KO PA TALAGA SIYA OKAY? PERO KINAKAILANGAN KO NG PERA NUN DAHIL NASA OSPITAL ANG ANAK KO. SAKTO NAMANG NAKITA KO SIYA SA MALL NUN NA MAY KASAMANG IBANG BABAE" tumawa naman siya at napaupo "Mahal pa pala niya ako kaya nung ligawan niya ako ay umoo na ako. May trabaho naman rin ang asawa ko pero hindi parin iyon sapat para sa pagpapagamot sa anak ko" so, pineperahan niya lang pala si Zeus. Napaka-walanghiya talaga.

Mahal pa niya si Zeus pero nagawa niyang mag-lihim dito. Itinago pa niya na may anak siya.

Mahal na mahal ko si Zeus at ayaw na ayaw ko siyang nakikitang nasasaktan.

Oo, alam kong nagawa niya lang ito para sa anak niya pero—-naiinis ako. Hindi ako makapaniwala na magagawa niya ito sa mismong taong mahal niya.

Lumapit ako sakanya at sinampal siya ng malakas. Naiinis ako. Nagagalit ako

"Napakasama mo" sabi ko habang umiiyak. Hindi na ako halos makahinga.

"I'm sorry, Hera" sabi nito. Tinalikuran ko naman siya habang umiiyak padin

"AAAAAAA HER—A" nagulat naman ako ng sumigaw siya at itinuro ang ibaba ko

"No. Sht" at tuluyan na akong nawalan ng malay

_

MNEMOSYNEs POV

"What happened to her?" tanong agad nang kakadating lang na si Zeus. Hindi ko alam na super sensitive pala niya.

"Don't worry, Normal lang naman talaga sa mga buntis ang maging emotional. Just please, sana wag nang maulit ito. Sinabi din ni Light sa akin na ikalawang beses na siyang muntik makunan. Mabuti nalang malakas ang kapit ng bata" sabi ng doctor sa amin

"Yes, Thankyou doc" sabi ni Zeus. Napatangin naman siya sa akin matapos umalis ng doctor

"What are you doing here?" tanong nito

"Kinukuha ko lang yung mga gamit ko sa bahay niyo then that happened" sabi ko. Aalis na sana ko ng bigla niyang higitin ang braso ko

"Thankyou" yan lang ang sabi niya at umalis na sa harapan ko. Napangiti naman ako habang pinagmamasadan siyang tumatakbo patungo sa kwarto ni Hera.

Talaga bang minahal mo pa ako?

Napakalaki ng kasalanan ko sa kanilang dalawa. Hays!

_

HERAs POV

"You okay?" unti-unti namang dumilat ang aking mata at tumambad sa akin si Zeus

"Anong ginagawa mo dito?" hindi ko mapigilang tanong sakanya. Nakakapanibago kasi.

"Mnemosyne called me" sagot lang niya at binigay ang mansanas na binalatan niya "You need to eat" wala naman akong nagawa kundi ang kainin ito gaya ng sinabi niya

"What's the gender?" nabulunan naman ako sa tanong niya "Fvk. Are you okay?" sabay abot sa akin ng tubig

"Sorry, bigla ka kasing nag-tanong eh!" I said. Maiiyak na yata ako.

"Is it wrong to ask?" umiling naman ako sakanya. Hindi naman masama pero nakakapanibago lang talaga. Ilang araw at mahigit isang buwan niya narin akong hindi pinapansin tapos bigla-bigla siyang mag-tatanong

"Hindi naman, Ahm. Baby Boy yung gender" sagot ko sa tanong niya. Tumango naman siya. ahh. Awkward. Napahawak naman ako sa tiyan ko. Ikalimang buwan na pala itong dinadala ko

"Sabi ng doctor pede ka nadaw umuwi bukas" ah! Buti naman. Gusto ko na ding tagalin yung dextrose na nakakabit sa akin

"Uuwi muna ako. Call the doctor if you need anything" tumango lang ako at napangiti sa sinabi niya "and please stop smiling" sabi nito at tuluyan na ngang umalis. Bakit ba kasi ayaw mawala ng mga ngiti ko?

Ugh!

"I told you to stop smiling" sabi nito. Aaa hindi ko kasi mapagilan. Pano ba naman kasi, sinundo niya kasi ako sa hospital kanina. First Time. First Time. "Ganyan kaba kasaya kahit sinundo lang kita?" tanong nito at sumulyap sa akin

"Oo, kasi first time mo akong hindi pinagsasalitaan ng masama tapos pinansin mo pa ako" he just rolled his eyes at wala nang nag-salita sa amin kahit isa hanggang sa makarating kami sa bahay.

"Stop smiling. I'm warning you" sabi nito tyaka nauna nang pumsok sa bahay.

Napailing nalang ako at pumasok na din sa bahay

****